Literatura: |
Nazwa przedmiotu – Antropologia kultury w badaniach marketingowych
Literatura
● Michael R. Solomon, Zachowania i zwyczaje konsumentów, Heljon, Gliwice 2006 (s. 172–199; 488–568).
● Erving Goffman, Gender Advertisements, Harvard University Press, Cambridge 1979.
● „Marketing w Praktyce” 2010, nr 5.
● Hariet Bradley, Płeć, Wydawnictwo Sic!, Warszawa (s. 26–47).
● Geert Hofstede, Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2007 (Rozdz. 2., Rozdz. 4.).
● Joanna Bator, Wizerunek kobiety w reklamie telewizyjnej, Seria: Ekspertyzy, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 1998.
● Steve Craig (red.), Man, Masculinity and Media, Sage, Newbury Park 1992 (tekst: Diane Barthel, When Men Put on Appearances. Advertising and the Social Construction of Masculinity).
● Susan Bordo, The Male Body. A New Look at Man, Farrar, Straus and Giroux, New York 1999 (s. 13–83).
● Lynne Luciano, Looking Good. Male Body in Modern America, Hill and Wang, New York 2002 (s. 169–209).
● Zbyszko Melosik, Tożsamość, ciało i władza, Toruń 1996 (s. 61-95; 217-259).
● Zbyszko Melosik, Kryzys męskości w kulturze współczesnej, Poznań 2002 (s. 7-62).
● Gert Hofstede (red.), Masculinity and Feminity: The Taboo Dimension of National Cultures, Sage Publications, Thousand Oaks-London-New Delhi 1998 (Rozdz. 5., Rozdz. 12.).
Wykaz literatury uzupełniającej
● Alan Aldridge, Konsumpcja, Sic!, Warszawa 2006.
● Gerald Zaltman, Metafora w marketingu: jak przeniknąć umysły klientów dzięki metaforom głębokim, Rebis, Poznań 2008.
● Gerald Zaltman, Jak myślą klienci: podróż w głąb umysłu rynku, Rebis, Po-znań 2008.
● Gert Hofstede (red.), Masculinity and Feminity: the taboo dimension of na-tional cultures, Sage Publications, Thousand Oaks-London-New Delhi 1998.
● Margaret Mead, Trzy studia. T. 3., Płeć i charakter w trzech społecznościach pierwotnych, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986.
● Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005 (Rozdz. 1., 3. i 6.).
● Martin Lindstrom, Zakupologia: prawda i kłamstwa o tym, dlaczego kupu-jemy, Znak, Kraków 2009.
● Renata Siemieńska (red.), Portrety kobiet i mężczyzn w środkach masowego przekazu oraz podręcznikach szkolnych (tekst: Kinga Dziedzic, Wizerunek kobiety i mężczyzny w reklamie telewizyjnej w Polsce i w Wielkiej Brytanii).
● Desmond Morris, Magia ciała, Wydawnictwo Split Tranding, Warszawa 1993.
|
Efekty uczenia się: |
1. Wiedza studentek i studentów (K_W02, K_W05, K_W06, K_W09):
a) znają podstawowe pojęcia funkcjonujące na styku antropologii kultury i reklamy;
b) mają świadomość w jaki sposób wiedza z obszaru antropologii kultury jest wykorzystywana w marketingu;
c) znają podstawowe strategie reklamowe związane z płcią, seksualnością i obyczajowością wykorzystywane w reklamie.
2. Umiejętności studentek i studentów (K_U01, K_U02, K_U06, K_U19):
a) poprawnie stosują poznaną terminologię i pojęcia;
b) umieją rozpoznawać zastosowane przez marketingowców strategie i kody w reklamie w kontekście społeczno-kulturowym;
c) umieją wykorzystać zdobytą wiedzę do analizy reklam i kultury.
3. Kompetencje społeczne studentek i studentów (K_K01, K_K03, K_K06):
a) znają zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumieją potrzebę dokształcania się;
b) rozumieją problematykę aksjologiczną i etyczną związaną z oceną reklam powstających w różnych kontekstach społeczno-kulturowych i historycznych;
c) są gotowi do zmiany opinii w świetle dostępnych danych oraz potrafią kompetentnie komunikować się z innymi osobami zajmującymi się badaniem reklamy.
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia:
– zaliczenie (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 3c)
– dyskusja w trakcie zajęć (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 3c)
– konsultacje (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 3a, 3b, 3c)
|
Metody i kryteria oceniania: |
● Przedmiot kończy się zaliczeniem ustnym polegającym na sprawdzeniu w jakim stopniu studentka/student zna i rozumie treści przekazywane na zajęciach oraz treści lektur wymienionych w sylabusie B. Zaliczenie jest też sposobem weryfikacji niektórych efektów kształcenia. Każda osoba losuje jeden zestaw (egzaminator przygotowuje kilka zestawów pytań) zawierający trzy pytania obejmujące zagadnienia z wykładów, a następnie wybiera dwa pytania i na nie odpowiada. Studentka/student podpisuje się w protokole, potwierdzając znajomość uzyskanej oceny. Wymagana jest obecność na zajęciach.
Warto chodzić na wykłady przynajmniej z czterech powodów.
● Po pierwsze, przedmiot składa się tylko z wykładów.
● Po drugie, omawiane zagadnienia analizuję wykorzystując przykłady reklam prasowych, billboardów i spotów telewizyjnych, więc jeśli ktoś nie chodzi na wykłady, to po prostu tego nie zobaczy i może mieć duże problemy na zaliczeniu.
● Po trzecie, literatura w języku polskim jest dosyć skromna, a część publikacji anglojęzycznych, do których odwołuję się na wykładach, nie jest dostępna w białostockich bibliotekach.
● Po czwarte, obecność na wykładach będę brał pod uwagę przy wystawianiu oceny końcowej. Jeśli ktoś nie będzie uczęszczał na zajęcia lub będzie się na nich pojawiał sporadycznie i na zaliczeniu – co jest wielce prawdopodobne – zaprezentuje mierny poziom wiedzy, otrzyma ocenę niedostateczną. Uczęszczanie na wykłady jest niezbędnym warunkiem otrzymania oceny bardzo dobrej z zaliczenia (maksymalnie można mieć jedną nieobecność na wykładach).
|