Media w Polsce 0400-KS1-2MWP
Wykład (WYK) Rok akademicki 2018/19

Literatura

Studentki/studenci powinni znać i rozumieć treści przekazywane na wykładach oraz treści pomieszczone w następujących publikacjach:

● Bogusława Dobek-Ostrowska (red.), Media masowe na świecie. Modele systemów medialnych ich dynamika rozwojowa, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007 (tekst: Bogusława Dobek-Ostrowska, Współczesne systemy medialne: zewnętrzne ograniczenia rozwoju, s. 15–60).

● Daniel Halin, Paolo Mancini, Trzy systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2007 (wybrane fragmenty).

● Krzysztof Stępnik, Maciej Rajewski (red.), Komunikowanie się Polaków w latach 1944–1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2011 (teksty: Mariusz Mazur, Strategie i techniki komunikacyjne w Polsce Ludowej 1944–1956; Joanna Jaroszyk-Pawlukiewicz, Między lewicowym a prawicowym autorytaryzmem: instytucja cenzury w PRL i frankistowskiej Hiszpanii).

● Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Media powszechne. Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku, Wydawnictwo UJ, Kraków 2008 (rozdział 1. Polacy na semiotycznym poligonie, s. 27–38: Podrozdziały: Fascynacja popkulturą Zachodu; Media w PRL – spojrzenie od strony nadawcy; Media w PRL – Spojrzenie od strony odbiorcy; Między PRL a wolnym rynkiem; rozdział. 9. Serwisy informacyjne i infotainment: Podrozdział: Serwisy informacyjne w telewizji PRL, s. 169–173).

● Iwona Hofman, Danuta Kępa-Figura (red.), Współczesne media. Status, aksjologia, funkcjonowanie, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2009 (tekst: Janusz W. Adamowski, Przeobrażenia rynku medialnego w Polsce przełomu tysiąclecia. Refleksje uważnego obserwatora).

● Karol Jakubowicz, Media publiczne. Początek końca czy nowy początek, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007 (wybrane fragmenty).

● Karol Jakubowicz, Unia Europejska a media. Między kulturą a gospodarką, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010 (wybrane fragmenty).

● Walery Pisarek, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008 (podrozdziały: Kryteria klasyfikacji prasy drukowanej; Typologia gazet; Typologia czasopism).

● Marek Sokołowski (red.), Transformacja polskiego systemu medialnego, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010 (teksty: Jolanta Kępa-Mętrak, Prasa lokalna – jaka była, jest i będzie? Oczekiwania i... rozczarowania, s. 133–155; Michał Kaczmarczyk, Nowe technologie w „starych” mediach. Kilka uwag o transformacji technologicznej prasy po 1989 roku, s. 193–220; Paulina Olechowska, Kolportaż na polskim rynku prasy po 1989 roku, s. 221–241; Anita Uchańska, Konkurencja na polskim rynku prasowym na przykładzie Axel Springer Polska w latach 2000–2010).

● Grażyna Stachyra, Elżbieta Pawlak-Hejno (red.), Radio i społeczeństwo, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2011 (teksty: Mirosława Wielopolska-Szymura, Program III Polskiego Radia - poszukiwanie nowej formuły programowej; Jagoda Bloch, Jacek Wasilewski, Rola serwisów informacyjnych w tworzeniu wspólnoty z odbiorcą; Katarzyna Plewka, Współczesna publicystyka polityczna w radiu publicznym i komercyjnym – analiza porównawcza; Karolina Burno, Przegląd prasy w Programie III Polskiego Radia; Agnieszka Garcarek, Informacja w radiu komercyjnym na przykładzie „Faktów” RMF FM).

● Wiesław Godzic, Aleksandra Drzał-Sierocka, Sytuacja polskich mediów audiowizualnych w latach 1989 – 2008. Raport.

● Stanisław Michalczyk, Media lokalne w systemie komunikowania. Współczesne tendencje i uwarunkowania rozwojowe, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2000 (wybrane fragmenty).

● Ryszard Kowalczyk, Wczoraj i dziś prasy lokalnej w Polsce, Agencja „eSeM” Poznań 2002 (wybrane fragmenty).

● Katarzyna Pokorna-Ignatowicz, Stanisław Michalczyk (red.), Media lokalne i dziennikarstwo, Krakowska Akademia im. Frycza Modrzewskiego, Kraków 2010 (tekst: Stanisław Michalczyk, Obszary badawcze w komunikowaniu lokalnym; Katarzyna Dojwa, Pomiędzy „misją” a „rynkiem”. Próba analizy prasy lokalnej dla społeczności lokalnej).

● Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Media powszechne. Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku, Wydawnictwo UJ, Kraków 2008 (rozdział 10. Tabloidy i tabloidyzacja).

● Tomasz Mielczarek, Monopol, pluralizm, koncentracja. Środki komunikowania masowego w Polsce w latach 1989-2006, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007 (wybrane fragmenty).

● Aleksandra Seklecka, Polityka – media – manipulacja medialna. Przypadek polski po 1989 roku, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2011 (podrozdziały: Wewnętrzne regulacje prawne, s. 66–80; Rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – element ładu medialnego, s. 89 – 91; System medialny jako wynik zabiegów legislacyjnych ustawodawcy, s. 91–109).

● Irena Kamińska-Szmaj, Tomasz Piekota, Marcin Poprawa (red.), Ideologie w słowach i obrazach, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2008 (Michael Fleischer, Ideologia – jej funkcje komunikacyjne i kognitywne).

1. Wiedza studentek i studentów (K_W02, K_W03, K_W07, K_W09, K_W11):

a) mają wiedzę dotyczącą systemu medialnego w Polsce i jego przemian oraz różnic między nim i innymi systemami medialnymi;

b) znają czynniki wpływające an kształt polskiego systemu medialnego i jego przemiany;

c) znają podstawowe pojęcia dotyczące systemu medialnego oraz praktyki użytkowania mass mediów.

2. Umiejętności studentek i studentów (K_U06, K_U08, K_U09, K_U11, K_U017):

a) poprawnie stosują poznaną terminologię i pojęcia;

b) potrafią analizować system medialny i jego poszczególne elementy;

c) umieją wykorzystać zdobytą na zajęciach wiedzę do krytycznej analizy kultury współczesnej.

3. Kompetencje społeczne studentek i studentów (K_K01, K_K03, K_K06):

a) znają zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumieją potrzebę dokształcania się;

b) rozumieją problematykę aksjologiczną związaną z oceną funkcjonowania mediów i różnych przekazów medialnych;

c) są gotowi do zmiany opinii w świetle dostępnych danych oraz potrafią kompetentnie komunikować się z innymi osobami zajmującymi się badaniem mediów i kultury.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

– egzamin (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 3c)

– dyskusja w trakcie zajęć (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 3c)

– konsultacje (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 3a, 3b, 3c)

Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym polegającym na sprawdzeniu w jakim stopniu studentka/student zna i rozumie treści przekazywane na zajęciach oraz treści lektur wymienionych w sylabusie B. Egzamin jest też sposobem weryfikacji niektórych efektów kształcenia. Egzamin pisemny składa się z dwóch części: 1) testu zawierającego głównie pytania zamknięte jednokrotnego wyboru, 2) pytania opisowego (student/studentka wybiera jedno pytanie z dwóch i pisze mini esej)

Obecność na wykładach nie jest obowiązkowa, ale będę ją kontrolować. Warto chodzić na wykłady przynajmniej z czterech powodów.

● Po pierwsze, osoby, które systematycznie uczęszczają na wykłady i uważnie notują przekazywane treści, na ogół nie mają problemu z uzyskaniem pozytywnej oceny z egzaminu.

● Po drugie, analizując poszczególne zagadnienia, wszędzie gdzie jest to możliwie, staram się wesprzeć ową analizę konkretnymi przykładami i tego będę wymagał na egzaminie.

● Po trzecie, osoby niechodzące na wykłady lub mające więcej nieobecności niż obecności, w przypadku znalezienia się na granicy pomiędzy oceną niedostateczną i dostateczną, nie otrzymają oceny pozytywnej z egzaminu.

● Po czwarte, uczęszczanie na wykłady jest niezbędnym warunkiem otrzymania oceny bardzo dobrej z egzaminu (maksymalnie można mieć trzy nieobecności na wykładach).

1. Wprowadzenie do przedmiotu i kwestie organizacyjne – 2 godz.

2. System medialny – 2 godz.

3. Modele systemów medialnych – 2 godz.

4. Media w Polsce przed 1989 rokiem – 2 godz.

5. Uwarunkowania i konsekwencje transformacji mediów w Polsce po 1989 roku – 2 godz.

6. Prasa w Polsce po 1989 roku – 2 godz.

7. Radio w Polsce po 1989 roku – 2 godz.

8. Telewizja w Polsce po 1989 roku – 2 godz.

9. Nowe media w Polsce po 1989 roku – 2 godz.

10. Regionalne i lokalne środki przekazu – 2 godz.

11. Komercjalizacja i tabloidyzacja mediów – 2 godz.

12. Koncerny medialne jako przykład koncentracji kapitału – 2 godz.

13. Regulacje prawne w zakresie mediów w Polsce i rola Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – 2 godz.

14. Ideologiczne aspekty funkcjonowania mediów oraz ideologie w przekazach medialnych – 2 godz.

15. Badania dotyczące mediów, obcowania z mediami i recepcji przekazów medialnych – 2 godz.

Wykład z wykorzystaniem prezentacji wizualnych oraz przekazów medialnych stanowiących materiał analityczny i/lub egzemplifikacje poruszanych problemów, wykład problemowy z elementami dyskusji, wykład informacyjny, konsultacje.