Literatura: |
- Baron-Polańczyk E., 2011, Chmura czy silos? Nauczyciele wobec nowych trendów ICT, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra.
- Batorowska H., Od alfabetyzacji informacyjnej do kultury informacyjnej. Rozważania o dojrzałości informacyjnej, Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, Warszawa 2013.
- Borawska-Kalbarczyk K., Kompetencje informacyjne uczniów w perspektywie zmian szkolnego środowiska uczenia się. Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2015.
- Carr N., Płytki umysł. Jak Internet wpływa na nasz mózg, Helion, Gliwice 2013.
- Castells M., Społeczeństwo sieci, PWN, Warszawa 2008.
- Dijk van J., Społeczne aspekty nowych mediów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.
- Kozak S., Patologie komunikowania w Internecie. Zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży. Delfin Warszawa 2011.
- Krauze-Sikorska H., Klichowski M., Świat Digital Natives, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2013.
- Levinson P., Nowe nowe media, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010.
- Lewowicki T., Siemieniecki B. (red.), Cyberprzestrzeń i edukacja. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012.
- Morbitzer J., Edukacja wspierana komputerowo a humanistyczne wartości pedagogiki, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2007
- Ogonowska A., Współczesna edukacja medialna: teoria a rzeczywistość. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, Kraków 2013.
- Potyrała K., iEdukacja. Synergia nowych mediów i dydaktyki. Ewolucja, antynomie, konteksty, Kraków : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2017.
- Pyżalski J., Agresja elektroniczna wśród dzieci i młodzieży, GWP, Gdańsk 2009.
- Siemieniecka D. (red.), Edukacja a nowe technologie w kulturze informacji i komunikacji. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Toruń 2015.
- Siemieniecki B., Pedagogika medialna, t.1,t.2, PWN, Warszawa 2008.
- Small G., Vorgan G., iMózg. Jak przetrwać technologiczną przemianę współczesności, Vesper, Poznań 2011.
- Strykowski W., Skrzydlewski W., Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy, Wyd. eMPi2, Poznań 2004.
- Tanaś M. (red.). Kultura i język mediów. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007.
- Topol P., Funkcjonalność edukacyjna światów wirtualnych, UAM, Poznań 2013.
- Wawrzak-Chodaczek M., (red.), Komunikacja społeczna w świecie wirtualnym, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008.
|
Efekty uczenia się: |
Wiedza
KA7_WG1: zna terminologię używaną w pedagogice medialnej oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych; (kolokwium pisemne)
KA7_WG8: ma uporządkowaną wiedzę na temat teorii wychowania, uczenia się i nauczania oraz innych procesów edukacyjnych z wykorzystaniem nowych mediów; ((kolokwium pisemne)
KA7_WK5: ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o współczesnych środowiskach medialnych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących; rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii środowisk medialnych; (kolokwium pisemne)
Umiejętności
KA7_UW2: potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki medialnej oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych i wychowawczych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych; (kolokwium pisemne)
KA7_UO0: ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji edukacyjnych z wykorzystaniem technologii cyfrowych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań w przestrzeni medialnej; posiada krytyczną postawę wobec mediów cyfrowych i korzystania z nich; (obserwacja; rozmowa)
Kompetencje społeczne
KA7_KK1: ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego w zakresie kształtowania innowacyjnej postawy związanej z wykorzystaniem technologii cyfrowej; (obserwacja, rozmowa)
KA7_KK4: utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi w praktyce pedagogicznej, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu (obserwacja, rozmowa)
|