Toksykologia środowiska 320-BS2-2TOK
Wykład (WYK) Rok akademicki 2020/21

1. Bajguz A., Piotrowska A., Ćwiczenia z toksykologii środowiska. Wyd. Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok, 2005.

2. Manahan S.E., Toksykologia środowiska. Aspekty chemiczne i biochemiczne. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006.

3. Piotrowski J.K. (red.), Podstawy toksykologii. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2006.

4. Seńczuk W. (red.), Toksykologia. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2002.

5. Seńczuk W. (red.), Toksykologia współczesna. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2006.

6. Timbrell J., Paradoks trucizn. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2008.

7. Alloway B.J., Ayres D.C., Chemiczne podstawy zanieczyszczenia środowiska. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1999.

8. Bell J.N.B., Treshow M., Zanieczyszczenie powietrza a życie roślin. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2004.

9. Biziuk M. (red.), Pestycydy. Występowanie, oznaczanie i unieszkodliwianie. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2001.

10. Laskowski R., Migula P., Ekotoksykologia od komórki do ekosystemu. PWRiL, Warszawa, 2004.

11. Siemiński M., Środowiskowe zagrożenia zdrowia. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2001.

12. Siemiński M., Środowiskowe zagrożenia zdrowia. Inne Wyzwania. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2007.

13. Walker C.H., Hopkin S.P., Sibly R.M., Peakall D.B., Podstawy ekotoksykologii. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2002.

14. vanLoon G., Duffy S.J., Chemia środowiska. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2007.

15. Zakrzewski S.F., Podstawy toksykologii środowiska. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1995.

16. https://www.sciencedirect.com/journal/environmental-toxicology-and-pharmacology

17. http://npic.orst.edu/factsheets/ecotox.html

18. https://www.journals.elsevier.com/ecotoxicology-and-environmental-safety

1. Student charakteryzuje źródła trucizn w środowisku i ich oddziaływanie w skali globalnej, regionalnej i osobniczej. KA7_WG3

2. Student analizuje drogi rozprzestrzeniania się toksyn

w środowisku i ich losy w organizmach żywych. KA7_WK8, KA7_KK1

3. Student stosuje odpowiednie biomarkery wykorzystywane

w badaniach populacyjnych. KA7_WG3, KA7_KK1

Metody sprawdzenia czy zakładane efekty kształcenia zostały osiągnięte:

- KA7_WG3, KA7_WK8, KA7_KK1 - pisemny test zaliczeniowy.

Dopuszczenie do egzaminu: pozytywna ocena zaliczenia laboratorium. Zaliczenie wykładu: pozytywna ocena z egzaminu pisemnego (test zamknięty lub pytania otwarte).

Ilościowe kryteria oceny osiągnięć weryfikowanych za pomocą pisemnych egzaminów i prac zaliczeniowych na Wydziale Biologii (zgodne z paragrafem 23 ust. 6 Regulaminu studiów UwB z dnia 26 czerwca 2019 r.).

Historia i klasyfikacja trucizn. Drogi wprowadzania trucizn – dawki i stężenia. Wchłanianie substancji, ich metabolizm, transport, dystrybucja, akumulacja i wydalanie. Przyczyny zatruć. Czynniki wpływające na efekt toksyczny. Biotransformacja wybranych substancji organicznych i nieorganicznych. Toksyczność substancji nieorganicznych i organicznych. Źródła substancji toksycznych w środowisku. Model rozprzestrzeniania się toksyn w środowisku. Oddziaływanie substancji toksycznych na środowisko (skażenia i zanieczyszczenia, substancje szkodliwe dla środowiska, sposoby przenoszenia zanieczyszczeń). Szkodliwe działanie promieniowania jonizującego i ultrafioletowego. Substancje toksyczne pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, ich wpływ na organizm człowieka. Wpływ ksenobiotyków na organizm, populacje i ekosystemy roślin i zwierząt. Ewolucja odporności populacji na zanieczyszczenia. Biomarkery w badaniach populacyjnych.

1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej

2. Konsultacje