Andragogika 380-SS1-2ABZ
Ćwiczenia (CW) Rok akademicki 2020/21

1. Czarnecki K.: (2006), Możliwości rozwojowe i twórcze ludzi w wieku seniorskim. W: Wiatrowski Z. (red.), Pedagogika pracy i

andragogika w konstelacji europejskiej i globalnej, Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, s. 345-353.

2. Czerniawska O.: (2000), Drogi i bezdroża andragogiki i gerontologii. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-

Ekonomicznej, s. 56-106, s.189–195.

3. Czykier K. (2006), Biograficzność i jej znaczenie w andragogice. Wiatrowski Z. (red.), Pedagogika pracy i andragogika w konstelacji

europejskiej i globalnej, Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, s.321-329.

4. Czykier K. (2003), Swoistość uczenia się dorosłych i jej uwarunkowania. W: Nikitorowicz J. Sawicki K., Bajkowski T., (red.),

Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu, Olecko: Wydawnictwo Wszechnicy Mazurskiej w Olecku, s.

231-240.

5. Dubas E.: (1998), Biograficzność w oświacie dorosłych – wybrane stanowiska. Edukacja Dorosłych, nr 3, s. 33-48.

6. Dubas E., Stelmaszczyk J. (red.), (2015) Biografie i uczenie się, Łódź

7. Jankowski D.: (2007), Podstawowe pojęcia teorii edukacji dorosłych. W: Skrzypczak J., Przyszczypkowski K., Jankowski D. (red.).

Podstawy edukacji dorosłych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, s.9–26.

8. Jodłowska B.: (2004), Sokrates jako pierwszy andragog. W: Kostkiewicz J. (red.)., Aksjologia edukacji dorosłych. Lublin: Wydawnictwo

KUL, s. 179-196.

9. Lewchanin S., Zubrod L.A.: (2001), Wybory w życiu: kliniczne narzędzie ułatwiające dokonanie przeglądu środka życia. Journal of

Adult Development Vol. 8, No. 3.

10. Marczuk M.: (1996), Pracownicy i działacze oświaty dorosłych. W: Wujek T. (red.), Wprowadzenie do andragogiki, Warszawa: Instytut

Technologii Eksploatacji, s. 338-348.

11. Marczuk M.: (1994), Uczeń dorosły i uczenie się dorosłych – przegląd stanu badań. W: Marczuk M. (red.)., Problemy i dylematy

andragogiki, Lublin: Wydawnictwo UMCS, s. 110-123. 1994.

12. Nalaskowski A.: (1998), Społeczne uwarunkowania twórczego rozwoju jednostki. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,

s. 64-95.

13. Nowak A.: (1998), Metoda biograficzna w badaniach pedagogicznych. W: Palka S. (red.), Orientacje w badaniach pedagogicznych.

Kraków: Wydawnictwo UJ, s. 99-111.

14. Pietrasiński Z. (1996), Rozwój dorosłych. W: Wujek T. (red), Wprowadzenie do andragogiki. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji,

s.13–35.

15. Półturzycki J.: (1991), Dydaktyka dorosłych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, s. 156-159.

16. Przyszczypkowski K.: (2007), Dorosłość jako kategoria pedagogiczna. W: Skrzypczak J., Przyszczypkowski K., Jankowski D. (red.).

Podstawy edukacji dorosłych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, s.33–46.

17. Skrzypczak J.: (2007), Kształcenie dorosłych – pojęcie i podstawowe funkcje. W: Skrzypczak J., Przyszczypkowski K., Jankowski D.

(red.). Podstawy edukacji dorosłych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, s.101–106.

18. Turos L.: (2006), Platon jako prekursor myśli andragogicznej. W: Wiatrowski Z. (red.), Pedagogika pracy i andragogika w konstelacji

europejskiej i globalnej, Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, s. 263- 275.

19. Turos L.: (1999), Andragogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwo „Żak”, s. 152-174.

Zaliczenie przedmiotu następuje po uzyskaniu pozytywnej oceny (minimum 3,0) z egzaminu (test) obejmującego treści wykładów.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń (minimum 3,0). Formą zaliczenia ćwiczeń jest wykonanie pracy pisemnej z wykorzystaniem metody biograficznej

51% punktów uzyskanych przez studenta w trakcie trwania semestru oraz z pracy biograficznej (łącznie) jest niezbędne do uzyskania przez niego oceny pozytywnej.

Dopuszczalna liczba godzin nieobecności studenta na zajęciach, która nie wymaga zaliczenia podczas indywidualnych konsultacji oraz nie wpływa na ocenę końcową z ćwiczeń – jedne zajęcia [2 godz.]. Ponadprogramowe nieobecności zaliczane są w formie wypowiedzi ustnej po uprzednim przygotowaniu się z fragmentu książki z Literatury podstawowej.

Ćwiczenia: ocena aktywności studenta podczas zajęć; dyskusja prowadzona podczas zajęć przez nauczyciela; praca w grupach (do jej wykonania potrzebna jest znajomość tekstów zadanych do przygotowania na dane zajęcia); praca indywidualna; wykonanie pracy zaliczeniowej z wykorzystaniem metody biograficznej, konsultacje