| Liczba godzin: |
30
|
| Limit miejsc: |
(brak limitu) |
| Zaliczenie: |
Zaliczenie na ocenę |
| Literatura: |
1. M. K. Bennett, Affine and projective geometry, John Wiley & Sons, 1995
2. Robin Hartshorne, Foundations of projecitve geometry, Harvard Lecture Notes, 1967
3. W. Szmielew, Od geometrii afinicznej do euklidesowej, PWN, Warszawa 1981
|
| Efekty uczenia się: |
Efekty kształcenia w ramach realizacji przedmiotu:
Zna i rozumie pojęcia: przestrzeń afiniczna i rzutowa; umie, poprzez użycie operacji rzutowego domknięcia i reduktu sprowadzać zagadnienia geometri afinicznej do zagadnień geometrii rzutowej i na odwrót. -system kartkówek; obserwacja ciągła aktywności studenta.
Zna rolę podstawowych aksjomatów konfiguracyjnych: mały i duży aksjomat Desarguesa, mały i duży aksjomat Pappusa. - prezentacje rozwiązań zadań na zajęciach; obserwacja ciągła aktywności studenta.
Zna strukturę podprzestrzeni przestrzeni rzutowej: umie wyznaczać przekroje podprzestrzeni i podprzestrzenie rozpięte przez układy podprzestrzeni. - prezentacja rozwiązań zadań na zajęciach; obserwacja ciągła aktywności studenta;.
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na ocenę na podstawie zadań rozwiązywanych samodzielnie i wstawianych na Blackboard oraz aktywności za zajęciach.
|
| Zakres tematów: |
Treść zajęć:
Aksjomatyczne określenie przestrzeni rzutowych i afinicznych, przykłady. Podprzestrzenie, metody rozpinania, płaszczyzny; hiperpłaszczyzny, wzajemne związki między przestrzeniami rzutowymi i afinicznymi, aksjomaty Desargeusa, twierdzenie Desargeusa, równoległość podprzestrzeni; aksjomat Pappusa i jego rola; korelacje przestrzeni rzutowej, opis analityczny.
|
| Metody dydaktyczne: |
Metody dydaktyczne: ćwiczenia rachunkowe, konsultacje, praca nad literaturą, rozwiązywanie zadań domowych, dyskusje w grupach problemowych.
|
