Uniwersytet w Białymstoku - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Analiza dyskursów medialnych 440-SS2-2ADM
Konwersatorium (KON) Rok akademicki 2020/21

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 30
Limit miejsc: (brak limitu)
Literatura:

Literatura podstawowa

● Teun van Dijk, Badania nad dyskursem, (w:) Teun van Dijk (red.), Dyskurs jako struktura i proces, przeł. Grzegorz Grochowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, s. 9-44.

● Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006, zwłaszcza s. 9-22, 25-33.

● Ruth Wodak, Wstęp: badania nad dyskursem – ważne pojęcia i terminy, (w:) Ruth Wodak, Michał Krzyżanowski (red.), Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych, tłum. Danuta Przepiórkowska, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011, s. 11-37.

● Ruth Wodak, Krzyżanowski Michał, Glosariusz terminów, (w:) Ruth Wodak, Michał Krzyżanowski (red.), Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych, tłum. Danuta Przepiórkowska, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011, s. 313-321.

● Norman Fairclough, Anna Duszak, Wstęp. Krytyczna analiza dyskursu – nowy obszar badawczy dla lingwistyki i nauk społecznych, (w:) Anna Dusza, Norman Fairclough (red.), Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, Universitas, Kraków 2008, s. 7-19.

● Michel Foucault, Porządek dyskursu. Wykład inauguracyjny wygłoszony w Collège de France 2 grudnia 1970, przeł. Michał Kozłowski, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2002.

● Martin Reisigl, Dyskryminacja w dyskursach. „Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs” 2010, nr 3, s. 27-61.

● Martin Reisigl, Ruth Wodak, The Discourse-Historical Approach (DHA), w: Ruth Wodak, Martin Reisigl, Methods of Critical Discourse Studies, 3RD Edition, Sage, Los Angeles 2016, s. 24-58.

● John Fiske, Television Culture, Routledge, London and New York 1987 (Rozdz. 7. Intertextuality).

● Magdalena Ślawska, Typologie gatunków medialnych – przegląd stanowisk, „Forum Lingwistyczne” 2017, nr 4, s. 15-29.

● Krzysztof Arcimowicz, Dyskursy o płci i rodzinie w polskich telesagach. Analiza seriali obyczajowych najpopularniejszych na początku XXI wieku, Wydawnictwo akademickie Żak, Warszawa 2013 (Rozdz. 15., wybrane fragmenty, s. 425-429).

● Mimi White, Analiza ideologiczna a telewizja, w: Robert C. Allen (red.), Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, Szumacher, Kielce 1998, s. 152-189.

● Tomasz Adamski, Krzysztof Arcimowicz, Katarzyna Citko, Ewa Kępa, Świat wartości i jego reprezentacje we współczesnych filmach i serialach, Wydawnictwo Veda, Warszawa 2018, s. 107-160.

● Krzysztof Arcimowicz, Obraz minionej epoki w programie telewizyjnym „Legendy PRL”, w: Alicja Kisielewska, Andrzej Kisielewski, Monika Kostaszuk-Romanowska (red.), PRL-owskie re-sentymenty, Wydawnictwo Naukowe Katedra, Gdańsk 2017, s. 347-361.

● Barbara Jabłońska, Władza i wiedza w krytycznych studiach nad dyskursem – szkic teoretyczny, „Studia Socjologiczne” 2012, nr 1, s. 75-92.

● Krzysztof Arcimowicz, The Category of Masculinity in the Polish Media Discourse on Robert Lewandowski, „Przegląd Socjologii Jakościowej” 2020, Tom XVI, nr 1, s. 12-26.

● Erving Goffman , Gender advertisements, Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts 1979.

● Lech M Nijakowski, Mowa nienawiści w świetle teorii dyskursu, (w:) Anna Horolets (red.), Analiza dyskursu w socjologii i dla socjologii, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008.

● Marek Czyżewski, Sergiusz Kowalski i Andrzej Piotrowski. Wprowadzenie. W: M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski (red.). Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010, s. 15-47.

● Krzysztof Arcimowicz, Współczesny ideał ciała męskiego – wybrane aspekty problematyki, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Sociologica” 2015, nr 55, s. 57-76.

● Joanna Mizielińska, Agata Stasińska, Od „wroga rodziny” do jednej z jej form: Rodziny z wyboru we współczesnym polskim dyskursie prasowym. „Interalia” 2013, nr 8, s. 105-128.

Literatura uzupełniająca

● Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Dyskurs – semiotyka – wspólnota interpretacyjna. W stronę modelu zintegrowanego instrumentarium badań nad zawartością mediów (zaproszenie do dyskusji), „Global Media Journal-Polish Edition” 2006, nr 1: http://www.global mediajourn al.collegium.edu.pl/artykuly/wiosna%202006/ Lisowska-Magdziarz-Zawartosc-dyskurs-semi -otyka.pdf

● Krzysztof Arcimowicz, Męskość hegemoniczna i granice dyskursu w serialu Breaking Bad, w: Daria Bruszewska-Przytuła, Monika Cichmińska, Anna Krawczyk-Łaskarzewska, Alina Naruszewicz-Duchlińska (red.), Seriale w kontekście kulturowym Dyskurs, konwencja, reprezentacja, Instytut Polonistyki i Logopedii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2017, 63-74.

● Teun van Dijk, Kontekstualizacja w dyskursie parlamentarnym. Aznar, Irak i pragmatyka kłamania, (w:) Anna Duszak, Norman Fairclough (red.), Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, Universitas, Kraków 2008.

● Krzysztof Arcimowicz, Aleksander Wasiak-Radoszewski, Katarzyna Dębska, Polski dyskurs publiczny dotyczący rodzin z wyboru w latach 2003-2013, „Studia Socjologiczne” 2014, nr 4, s. 79-110.

● Norman Faircloug, Analysing Discourse: Textual Analysis for Social Research, Routledge, London 2003.

● Stanley Fish, Czy na tych ćwiczeniach jest tekst?, tłum. Andrzej Szahaj, „Teksty Drugie” 2000, nr 3, s. 197-211.

● Krzysztof Arcimowicz, Dyskursy o płci i rodzinie w polskich telesagach. Analiza seriali obyczajowych najpopularniejszych na początku XXI wieku, Wydawnictwo akademickie Żak, Warszawa 2013 (wybrane fragmenty: s. 167-173, 265-281, 458-461).

● Marek Czyżewski, Sergiusz Kowalski i Andrzej Piotrowski. Wprowadzenie. W: M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski (red.). Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010, s. 15-47.

● John Fiske, Brytyjskie badania kulturowe, (w:) Robert C. Allen (red.), Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, przeł. Edyta Stawowczyk, Szumacher, Kielce 1998.

● Krzysztof Arcimowicz, Gender and Body. Establishing and Blurring Gender Differences in Culture – the Example of Advertising, „Dyskursy Młodych Andragogów” 2019, nr 20, s. 399-410.● Ruth Wodak, Dyskurs populistyczny: retoryka wykluczenia a gatunki języka pisanego, (w:) Anna Dusza, Norman Fairclough (red.), Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, Universitas, Kraków 2008.

Anna Horolets, Obrazy Europy w polskim dyskursie publicznym, Universitas, Kraków 2006 (wybrane fragmenty).

● Natalia Krzyżanowska, Wokół koncepcji demokracji. Parytet płci w świetle polskiego dyskursu prasowego. „Studia Socjologiczne” 2012, nr 1, s. 199-223.

● Gerlinde Mautner, Analiza Gazet, czasopism i innych mediów drukowanych. W: M. Krzyżanowski, R. Wodak (red.), Jakościowa Analiza Dyskursu w naukach społecznych, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011, s. 51-85.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Student_ka:

a) ma rozszerzoną wiedzę na temat ujęć teoretycznych i paradygmatów badawczych dotyczących przemian współczesnego społeczeństwa polskiego (KA7_WG5);

b) posiada rozszerzona wiedzę na temat relacji komunikacji i mediów w nowoczesnym społeczeństwie w aspekcie socjologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym (KA7_WG11);

c) ma rozszerzoną wiedzę na temat stosowalności poszczególnych metod badawczych i technik zbierania danych, zna ich ograniczenia (KA7_WG20).

Umiejętności

Student_ka:

a) potrafi dokonać analizy danych jakościowych oraz ocenić ich wartość i ograniczenia w procesie badawczym (KA7_UW6);

b) potrafi formułować własne opinie, wyciągać wnioski z analizy (KA7_UW7);

c) potrafi samodzielnie stawiać hipotezy badawcze podejmuje próby ich falsyfikacji, krytycznie odnosi się do otrzymanych wniosków (KA7_UW8);

d) posiada rozszerzone umiejętności merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów różnych autorów oraz formułowania wniosków w pracach naukowych (eseje, prace roczne, semestralne (KA7_UK2 ).

Kompetencje społeczne

Student_ka:

a) jest otwarty_a na przekazywanie swojej wiedzy (KA7_KO1);

b) jest otwarty_a na pracę w grupie, potrafiąc przyjmować w niej różne role i jest świadomy roli kreatywnego kierowania zespołem ludzkim (KA7_KO2);

c) ma pogłębioną świadomość problemów etycznych związanych z przeprowadzaniem badań socjologicznych (KA7_KR1).

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

– dyskusja w trakcie zajęć (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3c);

– prezentacja projektów zaliczeniowe (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3b, 3c);

– konsultacje (1a, 1b, 1d, 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3c).

Metody i kryteria oceniania:

● Konwersatoria kończą się zaliczeniem na ocenę.

● Na zajęciach obowiązuje system punktowy: można otrzymać 1 punkt za każdą pełną obecność na ćwiczeniach oraz maksymalnie dodatkowe 3 lub nawet 5 punktów za aktywność na zajęciach (jeśli na zajęciach są przewidziane zadania dodatkowe za 2 punkty). Mówienie na temat, odwoływanie się do przeczytanych lektur i prezentacja przygotowanych przykładów na pewno zostaną docenione.

● Ostatnie zajęcia będą przeznaczone na prezentacje projektów zaliczeniowych – można otrzymać maksymalnie 25 punktów. Tematy oraz wskazówki jak przygotować projekt i prezentację zostaną podane co najmniej dwa tygodnie przed terminem przedstawienia prezentacji.

● Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą z konwersatoriów, trzeba uzbierać co najmniej 90% punktów z całej puli (jest to jak najbardziej realne pod warunkiem systematycznej pracy), na ocenę dostateczną wystarczy 50%. Osoby, które zdobędą mniej niż 50% punktów, żeby zaliczyć konwersatoria będą musiały odpowiadać z całości materiału omawianego na konwersatoriach

● Dopuszczalne są dwie nieobecności nieusprawiedliwione na zajęciach. Należy jednak wziąć pod uwagę to, że nieobecność na zajęciach oznacza brak punktów i w związku z tym mniejsze szanse na ocenę bardzo dobrą, dobrą lub dostateczną. Każdą nieobecność powyżej limitu należy zaliczyć na moich konsultacjach, najpóźniej dwa tygodnie od jej wystąpienia. Ponad 50% nieobecności nieusprawiedliwionych na zajęciach skutkuje niezaliczeniem konwersatoriów.

Zakres tematów:

I Podstawy teoretyczno-metodologiczne analizy dyskursów medialnych

● Wprowadzenie do zajęć i kwestie organizacyjne

● Próba konceptualizacji czym jest analiza dyskursów medialnych (ADM)

● Tekst, kontekst, wspólnota dyskursu

● Intertekstualność i interdyskursywność

● Gatunek, gatunek medialny, wspólnota interpretacyjna

● Ideologia i hegemonia w kontekście ADM

● Krytyczna analiza dyskursu (KAD)

● Podejście dyskursywno-historyczne (discourse-historical approach) w KAD

II Analiza aktualnych kwestii społeczno-kulturowych w wybranych dyskursach medialnych

● PRL i PRL-owskie re-sentymenty w polskich dyskursach telewizyjnych na przykładzie programu Legendy PRL

● Świat wartości w dyskursach medialnych na przykładzie polskich telesag i amerykańskich neoseriali

● Kategoria płci w dyskursach medialnych na przykładzie polskiego dyskursu medialnego dotyczącego Roberta Lewandowskiego

● Ciało w dyskursach reklamowych

● Dyskryminacja, wykluczenie i negatywna sterotypizacja w dyskursach medialnych na przykładzie rodzin z wyboru w polskim dyskursie prasowym

III

● Prezentacje projektów zaliczeniowych studentek i studentów

Metody dydaktyczne:

Dyskusja z wykorzystaniem różnych źródeł wiedzy (teksty źródłowe, fragmenty przekazów medialnych, źródła internetowe), warsztaty (dyskursywna analiza wybranych przekazów medialnych), prezentacje projektów zaliczeniowych studentek i studentów, wykład informacyjny, miniwykład wprowadzający, konsultacje.

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 (brak danych), (sala nieznana)
Krzysztof Arcimowicz 9/ szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.
ul. Świerkowa 20B, 15-328 Białystok tel: +48 85 745 70 00 (Centrala) https://uwb.edu.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)