Analiza dyskursów medialnych 440-SS2-2ADM
Konwersatorium (KON)
Rok akademicki 2020/21
Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)
Liczba godzin: | 30 |
Limit miejsc: | (brak limitu) |
Literatura: |
Literatura podstawowa ● Teun van Dijk, Badania nad dyskursem, (w:) Teun van Dijk (red.), Dyskurs jako struktura i proces, przeł. Grzegorz Grochowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, s. 9-44. ● Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006, zwłaszcza s. 9-22, 25-33. ● Ruth Wodak, Wstęp: badania nad dyskursem – ważne pojęcia i terminy, (w:) Ruth Wodak, Michał Krzyżanowski (red.), Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych, tłum. Danuta Przepiórkowska, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011, s. 11-37. ● Ruth Wodak, Krzyżanowski Michał, Glosariusz terminów, (w:) Ruth Wodak, Michał Krzyżanowski (red.), Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych, tłum. Danuta Przepiórkowska, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011, s. 313-321. ● Norman Fairclough, Anna Duszak, Wstęp. Krytyczna analiza dyskursu – nowy obszar badawczy dla lingwistyki i nauk społecznych, (w:) Anna Dusza, Norman Fairclough (red.), Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, Universitas, Kraków 2008, s. 7-19. ● Michel Foucault, Porządek dyskursu. Wykład inauguracyjny wygłoszony w Collège de France 2 grudnia 1970, przeł. Michał Kozłowski, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2002. ● Martin Reisigl, Dyskryminacja w dyskursach. „Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs” 2010, nr 3, s. 27-61. ● Martin Reisigl, Ruth Wodak, The Discourse-Historical Approach (DHA), w: Ruth Wodak, Martin Reisigl, Methods of Critical Discourse Studies, 3RD Edition, Sage, Los Angeles 2016, s. 24-58. ● John Fiske, Television Culture, Routledge, London and New York 1987 (Rozdz. 7. Intertextuality). ● Magdalena Ślawska, Typologie gatunków medialnych – przegląd stanowisk, „Forum Lingwistyczne” 2017, nr 4, s. 15-29. ● Krzysztof Arcimowicz, Dyskursy o płci i rodzinie w polskich telesagach. Analiza seriali obyczajowych najpopularniejszych na początku XXI wieku, Wydawnictwo akademickie Żak, Warszawa 2013 (Rozdz. 15., wybrane fragmenty, s. 425-429). ● Mimi White, Analiza ideologiczna a telewizja, w: Robert C. Allen (red.), Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, Szumacher, Kielce 1998, s. 152-189. ● Tomasz Adamski, Krzysztof Arcimowicz, Katarzyna Citko, Ewa Kępa, Świat wartości i jego reprezentacje we współczesnych filmach i serialach, Wydawnictwo Veda, Warszawa 2018, s. 107-160. ● Krzysztof Arcimowicz, Obraz minionej epoki w programie telewizyjnym „Legendy PRL”, w: Alicja Kisielewska, Andrzej Kisielewski, Monika Kostaszuk-Romanowska (red.), PRL-owskie re-sentymenty, Wydawnictwo Naukowe Katedra, Gdańsk 2017, s. 347-361. ● Barbara Jabłońska, Władza i wiedza w krytycznych studiach nad dyskursem – szkic teoretyczny, „Studia Socjologiczne” 2012, nr 1, s. 75-92. ● Krzysztof Arcimowicz, The Category of Masculinity in the Polish Media Discourse on Robert Lewandowski, „Przegląd Socjologii Jakościowej” 2020, Tom XVI, nr 1, s. 12-26. ● Erving Goffman , Gender advertisements, Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts 1979. ● Lech M Nijakowski, Mowa nienawiści w świetle teorii dyskursu, (w:) Anna Horolets (red.), Analiza dyskursu w socjologii i dla socjologii, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008. ● Marek Czyżewski, Sergiusz Kowalski i Andrzej Piotrowski. Wprowadzenie. W: M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski (red.). Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010, s. 15-47. ● Krzysztof Arcimowicz, Współczesny ideał ciała męskiego – wybrane aspekty problematyki, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Sociologica” 2015, nr 55, s. 57-76. ● Joanna Mizielińska, Agata Stasińska, Od „wroga rodziny” do jednej z jej form: Rodziny z wyboru we współczesnym polskim dyskursie prasowym. „Interalia” 2013, nr 8, s. 105-128. Literatura uzupełniająca ● Małgorzata Lisowska-Magdziarz, Dyskurs – semiotyka – wspólnota interpretacyjna. W stronę modelu zintegrowanego instrumentarium badań nad zawartością mediów (zaproszenie do dyskusji), „Global Media Journal-Polish Edition” 2006, nr 1: http://www.global mediajourn al.collegium.edu.pl/artykuly/wiosna%202006/ Lisowska-Magdziarz-Zawartosc-dyskurs-semi -otyka.pdf ● Krzysztof Arcimowicz, Męskość hegemoniczna i granice dyskursu w serialu Breaking Bad, w: Daria Bruszewska-Przytuła, Monika Cichmińska, Anna Krawczyk-Łaskarzewska, Alina Naruszewicz-Duchlińska (red.), Seriale w kontekście kulturowym Dyskurs, konwencja, reprezentacja, Instytut Polonistyki i Logopedii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2017, 63-74. ● Teun van Dijk, Kontekstualizacja w dyskursie parlamentarnym. Aznar, Irak i pragmatyka kłamania, (w:) Anna Duszak, Norman Fairclough (red.), Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, Universitas, Kraków 2008. ● Krzysztof Arcimowicz, Aleksander Wasiak-Radoszewski, Katarzyna Dębska, Polski dyskurs publiczny dotyczący rodzin z wyboru w latach 2003-2013, „Studia Socjologiczne” 2014, nr 4, s. 79-110. ● Norman Faircloug, Analysing Discourse: Textual Analysis for Social Research, Routledge, London 2003. ● Stanley Fish, Czy na tych ćwiczeniach jest tekst?, tłum. Andrzej Szahaj, „Teksty Drugie” 2000, nr 3, s. 197-211. ● Krzysztof Arcimowicz, Dyskursy o płci i rodzinie w polskich telesagach. Analiza seriali obyczajowych najpopularniejszych na początku XXI wieku, Wydawnictwo akademickie Żak, Warszawa 2013 (wybrane fragmenty: s. 167-173, 265-281, 458-461). ● Marek Czyżewski, Sergiusz Kowalski i Andrzej Piotrowski. Wprowadzenie. W: M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski (red.). Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010, s. 15-47. ● John Fiske, Brytyjskie badania kulturowe, (w:) Robert C. Allen (red.), Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, przeł. Edyta Stawowczyk, Szumacher, Kielce 1998. ● Krzysztof Arcimowicz, Gender and Body. Establishing and Blurring Gender Differences in Culture – the Example of Advertising, „Dyskursy Młodych Andragogów” 2019, nr 20, s. 399-410.● Ruth Wodak, Dyskurs populistyczny: retoryka wykluczenia a gatunki języka pisanego, (w:) Anna Dusza, Norman Fairclough (red.), Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, Universitas, Kraków 2008. Anna Horolets, Obrazy Europy w polskim dyskursie publicznym, Universitas, Kraków 2006 (wybrane fragmenty). ● Natalia Krzyżanowska, Wokół koncepcji demokracji. Parytet płci w świetle polskiego dyskursu prasowego. „Studia Socjologiczne” 2012, nr 1, s. 199-223. ● Gerlinde Mautner, Analiza Gazet, czasopism i innych mediów drukowanych. W: M. Krzyżanowski, R. Wodak (red.), Jakościowa Analiza Dyskursu w naukach społecznych, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011, s. 51-85. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Student_ka: a) ma rozszerzoną wiedzę na temat ujęć teoretycznych i paradygmatów badawczych dotyczących przemian współczesnego społeczeństwa polskiego (KA7_WG5); b) posiada rozszerzona wiedzę na temat relacji komunikacji i mediów w nowoczesnym społeczeństwie w aspekcie socjologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym (KA7_WG11); c) ma rozszerzoną wiedzę na temat stosowalności poszczególnych metod badawczych i technik zbierania danych, zna ich ograniczenia (KA7_WG20). Umiejętności Student_ka: a) potrafi dokonać analizy danych jakościowych oraz ocenić ich wartość i ograniczenia w procesie badawczym (KA7_UW6); b) potrafi formułować własne opinie, wyciągać wnioski z analizy (KA7_UW7); c) potrafi samodzielnie stawiać hipotezy badawcze podejmuje próby ich falsyfikacji, krytycznie odnosi się do otrzymanych wniosków (KA7_UW8); d) posiada rozszerzone umiejętności merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów różnych autorów oraz formułowania wniosków w pracach naukowych (eseje, prace roczne, semestralne (KA7_UK2 ). Kompetencje społeczne Student_ka: a) jest otwarty_a na przekazywanie swojej wiedzy (KA7_KO1); b) jest otwarty_a na pracę w grupie, potrafiąc przyjmować w niej różne role i jest świadomy roli kreatywnego kierowania zespołem ludzkim (KA7_KO2); c) ma pogłębioną świadomość problemów etycznych związanych z przeprowadzaniem badań socjologicznych (KA7_KR1). Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: – dyskusja w trakcie zajęć (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3c); – prezentacja projektów zaliczeniowe (1a, 1b, 1c, 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3b, 3c); – konsultacje (1a, 1b, 1d, 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3c). |
Metody i kryteria oceniania: |
● Konwersatoria kończą się zaliczeniem na ocenę. ● Na zajęciach obowiązuje system punktowy: można otrzymać 1 punkt za każdą pełną obecność na ćwiczeniach oraz maksymalnie dodatkowe 3 lub nawet 5 punktów za aktywność na zajęciach (jeśli na zajęciach są przewidziane zadania dodatkowe za 2 punkty). Mówienie na temat, odwoływanie się do przeczytanych lektur i prezentacja przygotowanych przykładów na pewno zostaną docenione. ● Ostatnie zajęcia będą przeznaczone na prezentacje projektów zaliczeniowych – można otrzymać maksymalnie 25 punktów. Tematy oraz wskazówki jak przygotować projekt i prezentację zostaną podane co najmniej dwa tygodnie przed terminem przedstawienia prezentacji. ● Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą z konwersatoriów, trzeba uzbierać co najmniej 90% punktów z całej puli (jest to jak najbardziej realne pod warunkiem systematycznej pracy), na ocenę dostateczną wystarczy 50%. Osoby, które zdobędą mniej niż 50% punktów, żeby zaliczyć konwersatoria będą musiały odpowiadać z całości materiału omawianego na konwersatoriach ● Dopuszczalne są dwie nieobecności nieusprawiedliwione na zajęciach. Należy jednak wziąć pod uwagę to, że nieobecność na zajęciach oznacza brak punktów i w związku z tym mniejsze szanse na ocenę bardzo dobrą, dobrą lub dostateczną. Każdą nieobecność powyżej limitu należy zaliczyć na moich konsultacjach, najpóźniej dwa tygodnie od jej wystąpienia. Ponad 50% nieobecności nieusprawiedliwionych na zajęciach skutkuje niezaliczeniem konwersatoriów. |
Zakres tematów: |
I Podstawy teoretyczno-metodologiczne analizy dyskursów medialnych ● Wprowadzenie do zajęć i kwestie organizacyjne ● Próba konceptualizacji czym jest analiza dyskursów medialnych (ADM) ● Tekst, kontekst, wspólnota dyskursu ● Intertekstualność i interdyskursywność ● Gatunek, gatunek medialny, wspólnota interpretacyjna ● Ideologia i hegemonia w kontekście ADM ● Krytyczna analiza dyskursu (KAD) ● Podejście dyskursywno-historyczne (discourse-historical approach) w KAD II Analiza aktualnych kwestii społeczno-kulturowych w wybranych dyskursach medialnych ● PRL i PRL-owskie re-sentymenty w polskich dyskursach telewizyjnych na przykładzie programu Legendy PRL ● Świat wartości w dyskursach medialnych na przykładzie polskich telesag i amerykańskich neoseriali ● Kategoria płci w dyskursach medialnych na przykładzie polskiego dyskursu medialnego dotyczącego Roberta Lewandowskiego ● Ciało w dyskursach reklamowych ● Dyskryminacja, wykluczenie i negatywna sterotypizacja w dyskursach medialnych na przykładzie rodzin z wyboru w polskim dyskursie prasowym III ● Prezentacje projektów zaliczeniowych studentek i studentów |
Metody dydaktyczne: |
Dyskusja z wykorzystaniem różnych źródeł wiedzy (teksty źródłowe, fragmenty przekazów medialnych, źródła internetowe), warsztaty (dyskursywna analiza wybranych przekazów medialnych), prezentacje projektów zaliczeniowych studentek i studentów, wykład informacyjny, miniwykład wprowadzający, konsultacje. |
Grupy zajęciowe
Grupa | Termin(y) | Prowadzący |
Miejsca |
Akcje |
---|---|---|---|---|
1 |
(brak danych),
(sala nieznana)
|
Krzysztof Arcimowicz | 9/ |
|
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku: |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.