Fizyka wiązek jonizujących 390-FM2-1FWJ
Laboratorium (LAB) Rok akademicki 2023/24

Literatura zalecana

1. A. Strzałkowski, „Wstęp do Fizyki Jądra Atomowego”, PWN, Warszawa 1979.

2. J. Araminowicz, K. Małuszyńska, M. Przytuła, „Laboratorium Fizyki Jądrowej”, PWN Warszawa 1974.

3. J.B.A. England, „Metody doświadczalne fizyki jądrowej”, PWN, Warszawa 1980.

4. J. Araminowicz, „Zbiór Zadań z Fizyki Jądrowej”, PWN, Warszawa 1980.

5. E. Skrzypczak, Z. Szefliński, „Wstęp do Fizyki Jądra Atomowego i Cząstek Elementarnych”, PWN, Warszawa 2002.

6. I.E. Irodow, „Zadania z Fizyki Atomowej i Jądrowej”, PWN, Warszawa 1974

7. Strona internetowa AMPTEK, detektor X-123 (http://www.amptek.com/pdf/x123cdte.pdf) i źródło MiniX (http://www.amptek.com/pdf/minix.pdf).

Student:

1) zna szczegółową budowę oraz zasady działania wybranych urządzeń wytwarzających wiązki promieniowania jonizującego oraz aparatury pomiarowej wykorzystującej promieniowanie jonizujące i urządzeń do detekcji i pomiarów promieniowania, o ile specjalność to przewiduje( K_W22)

2) ma wiedzę z zakresu oddziaływania promieniowania jonizującego z materią, ze szczególnym uwzględnieniem tkanki ludzkiej, o ile specjalność to przewiduje (K_W24)

3) umie ze zrozumieniem przedstawić podstawowe koncepcje teoretyczne wybranych obszarów fizyki oraz powiązać je z eksperymentem w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U08)

4) umie zidentyfikować rodzaj promieniowania oraz określić jego intensywność, o ile specjalność to przewiduje (K_U23)

5) potrafi przewidzieć zasięg wiązki promieniowania jonizującego w materii, o ile specjalność to przewiduje (K_U27)

6) potrafi określić rozkład dawki promieniowania w materii zdeponowanego przez wiązkę promieniowania jonizującego, o ile specjalność to przewiduje (K_U28)

7) rozumie potrzebę stałego pogłębiania swojej wiedzy oraz potrzebę przekazywania społeczeństwu rzetelnej, opartej na dowodach, wiedzy z zakresu fizyki i jej zastosowań, w tym, o ile specjalność to przewiduje, zastosowań medycznych (K_K02)

8) umie stosować poznane narzędzia matematyki do formułowania i rozwiązywania wybranych problemów z fizyki i zastosowań praktycznych, o ile specjalność to przewiduje (K_U13);

9) umie ocenić narażenie związane z pracą w laboratorium, w tym z wykorzystaniem promieniowania oraz stosuje odpowiednie zasady bezpieczeństwa w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U07)

10) umie zaplanować i wykonać doświadczenia z zakresu badań strukturalnych, w tym eksperymenty z wykorzystaniem promieniowania, krytycznie przeanalizować ich wyniki oraz przedstawić je w postaci zwartego opracowania z zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U03);

Podsumowanie zdobytej wiedzy jest sprawdzane na końcowym kolokwium. Na ocenę końcową z laboratorium składają się wyniki ze sprawozdań i kolokwium z odpowiednimi wagami: sprawozdania – 0,6; kolokwium – 0,4.

Kryteria oceny kolokwium:

% pkt. ocena

<0, 50%) 2 (ndst)

<50%, 60%) 3 (dst)

<60%, 70%) 3,5 (dst +)

<70%, 80%) 4 (db)

<80%, 90%) 4,5 (db +)

<90%, 100%) 5 (bdb)

Tematy podejmowane podczas laboratorium :

1) Transport energii przez falę elektromagnetyczną

2) Transport energii przez strumień cząstek

3) Dualizm korpuskularno-falowy

4) Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

5) Widmo lampy rentgenowskiej, filtracja (praktycznie);

6) Fluorescencja rentgenowska (praktycznie);

7) Osłabianie i rozpraszanie promieniowania (praktycznie).

Podczas zajęć laboratoryjnych przed przystąpieniem do eksperymentu studenci muszą wykazać się znajomością wymaganych zagadnień wstępnych oraz niezbędnych elementów układu pomiarowego a także świadomością celu doświadczenia po czym wykonują doświadczenia, z których muszą sporządzić sprawozdania.