Edukacja twórcza dziecka 380-DS5-2JAP
Wykład (WYK) Rok akademicki 2024/25

Literatura podstawowa

Glaveanu, V. (2023). Kreatywność. Krótkie wprowadzenie. Łódź: UŁ.

Karwowski M. (2009). Klimat dla kreatywności. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Karwowski M. (red.) (2009). Identyfikacja potencjału twórczego. Teoria, metodologia, diagnostyka. Warszawa: Akademia Pedagogiki Specjalnej.

Kunat, B. Rozwijanie twórczego potencjału ucznia z perspektywy pedagogiki twórczości. Warszawa: ORE. (publikacja elektroniczna: www.ore.edu.pl)

Nęcka E. (2003). Psychologia twórczości. Gdańsk: GWP.

Szmidt J. K. (2010). ABC kreatywności. Warszawa: Wydawnictwo DIFIN.

Szmidt J.K. (2007). Pedagogika twórczości. Gdańsk: GWP.

Szmidt K. (red.) (2009). Metody pedagogicznych badań nad twórczością. Teoria i empiria. Łódź: Wyd. Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.

Szmidt, K.J. (2019). ABC kreatywności. Kontynuacje. Warszawa: Difin

Uszyńska-Jarmoc J. (2003). Twórcza aktywność dziecka. Teoria, rzeczywistość, perspektywy rozwoju. Białystok: Trans Humana.

Uszyńska-Jarmoc J. (2005). Podróże - Skarby - przygoda. Podręcznik i program rozwijania twórczości, samoświadomości oraz dyspozycji autokreacyjnych dzieci klas I-III. Białystok: Trans Humana.

Uszyńska-Jarmoc J. (2007). Od twórczości potencjalnej do autokreacji w szkole. Białystok: Trans Humana.

Uszyńska-Jarmoc, J., Kunat, B. (2021). Pytania o twórczy klimat w czasoprzestrzeni szkoły [w:] Czasoprzestrzeń jako kultura szkoły, A. Korzeniecka – Bondar, Z. Gajdzica (red.). Warszawa: Wydawnictwo Wolter Kluwers. Książka wydana w serii Kultura Szkoły, s 281-311.

Literatura uzupełniająca

Gajda, A., Dziedziewicz, D., (2010). O potrzebie wspierania rozwoju kreatywności dwulatka i młodszego przedszkolaka. [w:] M. Kołodziejski (red.). Wielorakie wymiary twórczości codziennej w teorii i praktyce edukacyjnej. Wydawnictwo Naukowe PWSZ, Płock.

Galewska-Kustra, M. (2012). Szkoła wspierająca twórczość uczniów. Teoria i przykład praktyki, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.

KA7_WG6 Student zna metodykę wykonywania zadań – normy, procedury i dobre praktyki dotyczące rozwijania twórczości dzieci. Weryfikacja: dyskusja, zaliczenie pisemne.

KA7_UW3 Absolwent potrafi wykorzystywać w codziennej praktyce edukacyjnej różnorodne sposoby organizowania środowiska twórczego uczenia się i nauczania, z uwzględnieniem specyficznych potrzeb i możliwości poszczególnych dzieci lub uczniów oraz grupy. Weryfikacja: analiza zadań omawianych podczas wykładu, zaliczenie pisemne.

KA7_UW4 Absolwent potrafi dobierać, tworzyć, testować i modyfikować materiały, środki oraz metody adekwatnie do celów wychowania i kształcenia. Weryfikacja: analiza zadań omawianych podczas wykładu, zaliczenie pisemne

Zaliczenie pisemne w formie testu pisemnego składającego się z różnorodnych zadań (pytania zamknięte i otwarte)

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia wykładów jest zadowalająca frekwencja na wykładach (dopuszcza się nieusprawiedliwioną nieobecność - bez konieczności zaliczania - w wymiarze 10% sumarycznej liczby godz. tj. 1,5 godz.). Do zaliczenia nieobecności może przystąpić student, jeśli nie przekroczył 50% liczby godzin przeznaczonych na realizację wykładów z przedmiotu.

Liczba punktów wymagana do zaliczenia wykładu (51% punktów)

91-100% - ocena bdb

81-90% - ocena db plus

71-80% - ocena dobra

61-70% - ocena dost. plus

51-60% - ocena dostateczna

0-50% - ocena niedostateczna

Tematy realizowane podczas wykładów:

1. Istota i założenia pedagogiki twórczości. Rola pedagoga jako nauczyciela twórczości.

2. Współczesne sposoby rozumienia twórczości człowieka (ujęcie elitarne i egalitarne, poziomy twórczości, czteroaspektowy paradygmat interpretacji twórczości - twórczość jako wytwór, twórczość jako proces, społeczne uwarunkowania twórczości, twórczość jako zespół cech osobowości itp.)

3. Charakterystyka myślenia twórczego (płynność, giętkość, oryginalność myślenia, wrażliwość na problemy) - analiza teoretyczna i praktyczna zagadnień

4. Diagnoza potencjału twórczego dziecka.

5. Wybrane metody rozwijania myślenia twórczego: strategie heurystyczne, asocjacje, abstrahowanie, metaforyzowanie, tworzenie analogii, myślenie dedukcyjne,

5. Istota twórczej aktywności dziecka jej dziedzin i wymiarów. Wyobraźnia twórcza vs wyobraźnia odtwórcza.

6. Analiza programów rozwijających twórczą aktywność dziecka.

wykład, dyskusja, rozmowa, pogadanka, pokaz