Druga pracownia fizyczna I 390-FS2-1DPF
Laboratorium (LAB) Rok akademicki 2024/25

Literatura zalecana:

1.Ch. Kittel, Wstęp do fizyki ciała stałego, PWN, Warszawa, 1999.

2. J.R. Meyer-Arendt, Wstęp do optyki, PWN, Warszawa 1977.

3. D. Halliday, R. Resnick, Fizyka, Tom 2, PWN, Warszawa, 1996.

Literatura dodatkowa:

1. S. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna, Tom III, PWN, Warszawa 1970.

2. F. Kaczmarek, II Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa 1976.

1. umie zinterpretować wyniki eksperymentów w oparciu o wiedzę teoretyczną w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U05)

2. umie, ze zrozumieniem zasad działania, posługiwać się złożoną aparaturą badawczą oraz kierować zespołem eksperymentalnym w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U06)

3. umie ze zrozumieniem przedstawić podstawowe koncepcje teoretyczne wybranych obszarów fizyki oraz powiązać je z eksperymentem w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U08)

4. umie ze zrozumieniem stosować metody fizyki teoretycznej do ilościowej i jakościowej analizy wybranych układów i zjawisk fizycznych w zakresie przewidzianym programem specjalności (K_U09)

5. umie ze zrozumieniem i krytycznie korzystać z fachowej literatury i zasobów Internetu - w tym źródeł w języku angielskim w odniesieniu do studiowanych problemów fizyki (K_U10)

Zaliczenie laboratorium odbywa się na podstawie oceny, która uwzględnia:

1. merytoryczne przygotowanie do przeprowadzenia eksperymentu, w tym rozumienie działania zestawu doświadczalnego

2. rzetelność przeprowadzonych pomiarów

3. opracowanie i dyskusja otrzymanych wyników w formie pisemnych sprawozdań

4. zdolność do współpracy w zespole laboratoryjnym.

Przykładowe tematy ćwiczeń laboratoryjnych:

1. Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu elektrycznego z badania efektu Halla w półprzewodnikach.

2. Badanie efektu Zeemana.

3. Obserwacja rezonansu ferromagnetycznego w cienkich materiałach magnetycznych.

4. Obserwacja i analiza podstawowych własności magnetycznych struktur domenowych w cienkich warstwach granatów.

5. Magnetooptyczna magnetometria cienkich warstw granatów.

6. Optyka światła spolaryzowanego.

7. Optyka Fouriera.

8. Analiza widmowa światła i wyznaczenie wybranych parametrów materiałowych przy pomocy interferometru Michelsona.

9. Zjawisko Gigantycznego Magnetooporu (GMR) w cienkich warstwach wielokrotnych.

10. Zjawisko Gigantycznego Magnetooporu (GMR) w zaworach spinowych i pseudo zaworach spinowych.

Metody dydaktyczne: Zadania eksperymentalne realizowane w zespołach 2-3 osobowych. Praca własna studenta w domu, m.in. przygotowanie merytoryczne do zajęć, wykonanie sprawozdania z przeprowadzonego ćwiczenia (opracowanie i dyskusja otrzymanych wyników).