Metody badań kulturoznawczych

obowiązkowe

w sali

W trakcie wykładów studenci zapoznają się z wybranymi metodami oraz podejściami badawczymi oraz z przykładami ich zastosowania w badaniach kulturoznawczych ze szczególnym uwzględnieniem ich interdyscyplinarnego charakteru. Zajęcia przygotują studentów do wyboru własnej drogi poznania kultury.

Profil studiów: Ogólnoakademicki

Forma studiów: Stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy, Moduł 3 Przedmioty antropologiczno-metodologiczne

Dziedzina i dyscyplina nauki: dziedzina nauk humanistycznych, dyscypliny – kulturoznawstwo

Rok studiów/semestr: I rok/semestr I (studia drugiego stopnia)

Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów): brak wymagań wstępnych.

Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 15 godzin wykładów.

Metody dydaktyczne: Wykład problemowy z elementami dyskusji, wykład informacyjny, konsultacje.

Punkty ECTS: 4

Bilans nakładu pracy studenta

Rodzaje aktywności:

– udział w wykładach – 15 godzin;

– przygotowanie do zajęć – 10 godzin;

– przygotowanie do egzaminu – 25;

– egzamin -1;

– udział w konsultacjach – 49 godzin;

Razem 100 godzin, co odpowiada 4 punktom ECTS

Wskaźniki ilościowe

Nakład pracy studentki/studenta związany z zajęciami:

– wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela – 65 godzin, co odpowiada 2,6 punktu ECTS

– o charakterze praktycznym – 62 godziny, co odpowiada 2,5 punktu ECTS

• Alexander Bryant Keith, 2010, Etnografia performatywna. Odgrywanie i pobudzanie kultury, [w:] Denzin Norman K., Lincoln Yvonna S., Metody badań jakościowych, t. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 581-622.

• Babbie Earl, 2005, rozdz. 4: Plan badań, [w:] tegoż, Badania społeczne w praktyce, tłum. Witold Betkiewicz i In., Warszawa: PWN, s. 109-138.

• Flick Uwe, 2010, Projektowanie badania jakościowego, tłum. Paweł Tomanek, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tamże: Etyka w badaniach jakościowych, s. 121-133.

• Giza Anna, 1991, Życie jako opowieść. Analiza materiałów autobiograficznych w perspektywie socjologii wiedzy, Wrocław: Zakład im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

• Godlewski Grzegorz, 2010, Luneta i radar: o dwóch strategiach badań kulturoznawczych, [w:] Wojciech Jerzy Burszta, Michał Januszkiewicz, Kulturo-znawstwo dyscyplina bez dyscypliny?, Warszawa: ACADEMICA Wydawnictwo SWPS, s. 51-64.

• Hammersley Martyn, Atkinson Paul, 2000, Metody badań terenowych, tłum. Sławomir Dymczyk, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, tamże: Problemy etyczne, s. 268-291.

• Kępa Ewa, 2012, Autoetnografia – metoda dla odważnych?, [w:] Katarzyna Citko, Marzanna Morozewicz (red.), Autobiografizm w kulturze współczesnej, Białystok: „Trans Humana”, s. 109-121.

• Kmita Jerzy, 2007, Późny wnuk filozofii. Wprowadzenie do kulturoznawstwa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, tamże: Kultura symboliczna, s. 47-87.

• Laskowska-Otwinowska Justyna, 2012, Antropologia zaangażowana w muzeum etnograficznym, „Etnografia Nowa”, Nr 6, s. 315-333.

• Olesen Virginia, 2009, Feministyczne badania jakościowe u progu milenium. Zarys i wyzwania, [w:] Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. I, tłum. Monika Bobako, Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, s. 341-398.

• van Dijk Teun A., 2001, Badania nad dyskursem, [w:] tegoż, (red.), Dyskurs jako struktura i proces, przeł. Grzegorz Grochowski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 9-44.

1. Wiedza. Student (K_W02, K_W06, K_W16):

a) zna i rozumie na poziomie rozszerzonym rolę refleksji kulturoznawczej w rozumieniu procesów zachodzących w kulturze podejścia badawcze stosowane w badaniach kultury;

b) zna najważniejsze zagadnienia z obszaru badań kultury współczesnej;

c) zna pojęcia i terminy, którymi posługują się badacze kultury.

2. Umiejętności. Student (K_U04, K_U10):

a) zastosować wiedzę teoretyczną w praktyce interpretując zjawiska kulturowe;

b) potrafi krytycznie analizować zjawiska kulturowe.

3. Kompetencje. Student (K_K01, K_K05):

a) ma świadomość konieczności dokonywania wyboru właściwych metod postępowania badawczego w zależności od charakteru analizowanych zjawisk kulturowych.

Egzamin ustny lub pisemny.