Przedmiot specjalizacyjny - Prawo wykroczeń

specjalizacyjne

Prawo karne 0700-PN5-2PKA

Prawo karne 0700-PN5-2PKA

mieszany: w sali i zdalnie

Celem przedmiotu jest przedstawienie instytucji materialnego prawa wykroczeń oraz ich porównanie z odpowiednimi regulacji prawa karnego sensu stricto. Główny ciężar zostanie położony na zapoznanie studentów z rozwiązaniami kodeksu wykroczeń, w szczególności uregulowanymi w jego części ogólnej zasadami odpowiedzialności za wykroczenia oraz karami przewidzianymi wobec sprawców wykroczeń. Omówione zostaną także najczęściej występujące w praktyce stany faktyczne wykroczeń, zgrupowanych zarówno w kodeksie wykroczeń oraz ustawach szczególnych.

Profil studiów - ogólnoakademicki.

Forma studiów - niestacjonarne.

Rodzaj przedmiotu - fakultatywny.

Dziedzina i dyscyplina nauki - nauki społeczne i nauki prawne.

Rok studiów/sem. - rok IV/sem. VII.

Wymagania wstępne - Prawo karne.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć - 12 godzin konwersatorium (w tym 6 godz. e-learningu).

Metody dydaktyczne - konwersatorium, konsultacje, e-learning

Punkty ECTS - 3.

Bilans nakładu pracy studenta - udział w zajęciach 12 godz.(w tym 6 godz. e-learningu), przygotowanie do zajęć i zaliczenia 37,5 godz., udział w konsultacjach związanych z zajęciami 24,5 godz., zaliczenie 1 godz. Razem: 75 godzin, co odpowiada 3 pkt ECTS.

Wskaźniki ilościowe - nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 37,5 godzin, co odpowiada 1,5 pkt ECTS oraz nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela 37,5 godz., co odpowiada 1,5 pkt ECTS.

T. Bojarski, Polskie prawo wykroczeń, Warszawa 2012.

A. Marek, Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), Warszawa 2012.

Prawo wykroczeń. Repetytorium, U. Łabuz (red.), Warszawa 2008.

M. Błaszczyk, A. Zientara, Prawo wykroczeń. Diagramy, Warszawa 2015.

R. Krajewski, Prawo wykroczeń w kazusach, Bydgoszcz 2015.

O. Sitarz, Materialne prawo wykroczeń : część ogólna, warszawa 2015.

A. Marek, A. Marek-Ossowska Prawo wykroczeń : (materialne i procesowe), Warszawa 2019.

Wiedza

K_W03 - ma pogłębioną wiedzę na temat zasad i instytucji z zakresu prawa karnego, cywilnego, administracyjnego, konstytucyjnego oraz procedur sądowych i administracyjnych

K_W08 - zna i rozumie terminologię właściwą dla poszczególnych dyscyplin prawa

umiejętności

K_U01 - potrafi prawidłowo interpretować i wyjaśniać znaczenia określonych norm prawych oraz wzajemne relacje pomiędzy tymi normami w ramach określonej dziedziny prawa

Umiejętności

K_U05 - Sprawnie porusza się w systemie polskiego prawa, wykorzystuje normy poszczególnych dziedzin prawa do samodzielnego rozwiązywania konkretnych problemów; w zależności od własnych zainteresowań (wybranych przedmiotów specjalizacyjnych) posiada rozszerzone umiejętności rozwiązywania skomplikowanych problemów praktycznych z zakresu określonej dziedziny prawa

Kompetencje

K_K06 - potrafi samodzielni i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny

Metody: ocena aktywności na zajęciach e-learningowych.

Przedmiot kończy się zaliczeniem, w formie pisemnej, w formie testowej. Standardowa skala ocen z uwzględnieniem wykonania zadań e-learningowych.

Zaliczenie/egzamin pisemne w formie testu oraz rozwiązywania kazusów (I etap) i zaliczenie/egzamin ustne (II etap).

W zależności od sytuacji epidemicznej zastrzega się możliwość przeprowadzenia zaliczenia/egzaminu przy użyciu środków komunikacji elektronicznej.

Celem przedmiotu jest przedstawienie instytucji materialnego prawa wykroczeń oraz ich porównanie z odpowiednimi regulacji prawa karnego sensu stricto.

Główny ciężar zostanie położony na zapoznanie studentów z rozwiązaniami kodeksu wykroczeń, w szczególności uregulowanymi w jego części ogólnej zasadami odpowiedzialności za wykroczenia oraz karami przewidzianymi wobec sprawców wykroczeń. Omówione zostaną także najczęściej występujące w praktyce stany faktyczne wykroczeń, zgrupowanych zarówno w kodeksie wykroczeń oraz ustawach szczególnych.

1. Podstawowe założenia odpowiedzialności za wykroczenia. Struktura wykroczenia (czyn, ustawowe znamiona, bezprawność, społeczna szkodliwość, wina). Niepoczytalność i poczytalność ograniczona.

2. Okoliczności wyłączające winę i bezprawność czynu. Niepoczytalność i poczytalność ograniczona, błąd co do prawa, błąd co do ustawowych znamion, obrona konieczna, stan wyższej konieczności, zgoda pokrzywdzonego.

3. Formy stadialne i zjawiskowe wykroczeń. Sprawcze formy popełnienia wykroczeni, usiłowanie według kodeksu wykroczeń, niesprawcze formy popełniania wykroczeń : podżeganie i pomocnictwo.

4. System karania w prawie wykroczeń. System kar w prawie o wykroczeniach: kara grzywny, kara aresztu, kara ograniczenia wolności, kara nagany, kary a środki karne

5. System środków karnych w prawie wykroczeń. Zakaz prowadzenia pojazdów, przepadek przedmiotów,

6. System środków karnych w prawie wykroczeń. Nawiązka i obowiązek naprawienia szkody, podanie wyroku do publicznej wiadomości.

7. Systematyka części szczególnej kodeksu wykroczeń. Systematyka części szczególnej kodeksu wykroczeń: wybrane wykroczenia z rozdziału przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu, bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji, mieniu, osobie i ich ustawowe znamiona.

T. Bojarski, Polskie prawo wykroczeń, Warszawa 2012.

A. Marek, Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), Warszawa 2012.

Prawo wykroczeń. Repetytorium, U. Łabuz (red.), Warszawa 2008.

M. Błaszczyk, A. Zientara, Prawo wykroczeń. Diagramy, Warszawa 2015.

R. Krajewski, Prawo wykroczeń w kazusach, Bydgoszcz 2015.

O. Sitarz, Materialne prawo wykroczeń : część ogólna, warszawa 2015.

A. Marek, A. Marek-Ossowska Prawo wykroczeń : (materialne i procesowe), Warszawa 2019.

Celem przedmiotu jest przedstawienie instytucji materialnego prawa wykroczeń oraz ich porównanie z odpowiednimi regulacji prawa karnego sensu stricto.

Główny ciężar zostanie położony na zapoznanie studentów z rozwiązaniami kodeksu wykroczeń, w szczególności uregulowanymi w jego części ogólnej zasadami odpowiedzialności za wykroczenia oraz karami przewidzianymi wobec sprawców wykroczeń. Omówione zostaną także najczęściej występujące w praktyce stany faktyczne wykroczeń, zgrupowanych zarówno w kodeksie wykroczeń oraz ustawach szczególnych.

1. Podstawowe założenia odpowiedzialności za wykroczenia. Struktura wykroczenia (czyn, ustawowe znamiona, bezprawność, społeczna szkodliwość, wina). Niepoczytalność i poczytalność ograniczona.

2. Okoliczności wyłączające winę i bezprawność czynu. Niepoczytalność i poczytalność ograniczona, błąd co do prawa, błąd co do ustawowych znamion, obrona konieczna, stan wyższej konieczności, zgoda pokrzywdzonego.

3. Formy stadialne i zjawiskowe wykroczeń. Sprawcze formy popełnienia wykroczeni, usiłowanie według kodeksu wykroczeń, niesprawcze formy popełniania wykroczeń : podżeganie i pomocnictwo.

4. System karania w prawie wykroczeń. System kar w prawie o wykroczeniach: kara grzywny, kara aresztu, kara ograniczenia wolności, kara nagany, kary a środki karne

5. System środków karnych w prawie wykroczeń. Zakaz prowadzenia pojazdów, przepadek przedmiotów,

6. System środków karnych w prawie wykroczeń. Nawiązka i obowiązek naprawienia szkody, podanie wyroku do publicznej wiadomości.

7. Systematyka części szczególnej kodeksu wykroczeń. Systematyka części szczególnej kodeksu wykroczeń: wybrane wykroczenia z rozdziału przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu, bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji, mieniu, osobie i ich ustawowe znamiona.

T. Bojarski, Polskie prawo wykroczeń, Warszawa 2012.

A. Marek, Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), Warszawa 2012.

Prawo wykroczeń. Repetytorium, U. Łabuz (red.), Warszawa 2008.

M. Błaszczyk, A. Zientara, Prawo wykroczeń. Diagramy, Warszawa 2015.

R. Krajewski, Prawo wykroczeń w kazusach, Bydgoszcz 2015.

O. Sitarz, Materialne prawo wykroczeń : część ogólna, warszawa 2015.

A. Marek, A. Marek-Ossowska Prawo wykroczeń : (materialne i procesowe), Warszawa 2019.