Drukuj sylabusDiagnostyka pedagogiczna
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 380-RS1-2DPD |
| Kod Erasmus / ISCED: |
05.0
|
| Nazwa przedmiotu: | Diagnostyka pedagogiczna |
| Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
| Grupy: |
2 rok 1st. RES stac. sem. zimowy |
| Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
| Założenia (opisowo): | Przedmiot zakłada przybliżenie studentom podstawowych zagadnień związanych z diagnozowaniem pedagogicznym w przestrzeni szkoły, instytucji realizujących zadania opiekuńczo-wychowawcze, resocjalizacyjne oraz w środowisku pozainstytucjonalnym. W toku zajęć studenci będą mogli rozwijać swoje kompetencje w zakresie rozpoznawania potrzeb ludzkich i opiekuńczych oraz wybranych problemów społeczno-wychowawczych. Poznają koncepcje służące diagnozowaniu, metody, techniki i narzędzia diagnostyczne. Przedmiot umożliwi również rozwijanie odpowiedzialnych postaw niezbędnych do planowania działań metodycznych na podstawie rozpoznania wyzwań i problemów społeczno-wychowawczych. |
| Skrócony opis: |
Zajęcia umożliwią przybliżenie studentom wybranych zagadnień z zakresu diagnostyki pedagogicznej. Uczestnicy zajęć poznają podstawową terminologię stosowaną w toku diagnozowania pedagogicznego, koncepcje procesu poznania diagnostycznego; metody i techniki diagnostyczne; klasyfikacje i specyfikę diagnozowania potrzeb opiekuńczych oraz wybranych sytuacji rozwojowych i problemów społeczno-wychowawczych (np. rozpoznawanie zachowań ryzykownych, przemocy w rodzinie, sytuacji dzieci w rodzinach z problemem alkoholowym). |
| Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki. Forma studiów: niestacjonarne. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy. Dziedzina: nauki społeczne, dyscyplina: pedagogika. Rok studiów: 2, I st. Semestr: 3. Wymagania wstępne: brak. Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 20 godz. wykładu; 10 godz. ćwiczeń. Metody dydaktyczne: wykład, problemowa, pokaz, praktyczna, pogadanka, dyskusja, studium przypadku (metody dydaktyczne uwzględniające założenia projektowania uniwersalnego w edukacji). Punkty ECTS: 4 Bilans nakładu pracy studenta: - udział wykładach: 20 godz. - udział w ćwiczeniach: 10 godz. - udział w konsultacjach: 10 godz. - przygotowanie do ćwiczeń: 20 godz. - przygotowanie do zaliczenia/egzaminu: 20 godz. Razem: 80 godz. Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 40 godz. 2 - ECTS. - niewymagającymi bezpośredniego kontaktu z nauczycielem: 40 godz. 2 - ECTS. |
| Literatura: |
Literatura obowiązkowa Wysocka E., Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Deptuła M., (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, 2006. Kawula S., Człowiek w relacjach socjopedagogicznych, Toruń 1999 Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne, Warszawa 1999. Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej, Warszawa 1987. Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000. Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji, Toruń 2000. Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe, (red.) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005. Guziuk-Tkacz, M., Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Żak, Warszawa 2011. Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000. Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej, 2005. Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna, Warszawa 2002. Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973. Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich, Warszawa 2003. Nikitorowicz J., Sawicki K., Bajkowski T. (red.), Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu, Olecko 2003. Ziemski S. Problemy dobrej diagnozy, Warszawa 1973. Kawula, S. Dąbrowski Z. , Gałaś M., Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska, Toruń 1980. Literatura uzupełniająca Krasowicz-Kupis G., Psychologia dysleksji, Warszawa 2008. Górniewicz E., Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci, Olsztyn 2000. Sęk H., Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność, Poznań 1984. Mickiewicz J., Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym, Toruń 1998. Stierlin M., Rucker- Embden I., Wetzel N., Wirsching M.,Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999. Łopatkowa, M., Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983. Frydrychowicz A., Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych, Warszawa 1996. Socha W., Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego, Lublin 1984 Pilch T., Lepalczyk I., (red.), Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie, Warszawa 1995. Gajewska G., Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem, Zielona Góra 1997. Kaja B., Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka, Bydgoszcz 2001. Kozłowska A., Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. https://scholar.com.pl/pl/index.php?controller=attachment&id_attachment=26 www.universaldesign.com https://www.zycieszkoly.com.pl/artykul/projektowanie-uniwersalne-w-edukacji Z zakresu projektowania uniwersalnego: Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. 2019 poz. 1696). Norma ISO 21542:2011 Building construction – Accessibility and usability of the built environment. Standardy dostępności dla polityki spójności 2014 – 2020. Załącznik nr 2 Standardy dostępności dla polityki spójności 2014 – 2020. dotyczące takich obszarów jak: cyfryzacja, transport, architektura, edukacja, szkolenia, informacja i promocja wydany przez Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju. Warszawa, 11.04.2018. Dostęp online: http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/media/55001/Zalacznik_nr_2_do_Wytycznych_w_zakresie_rownosci_zatwiedzone_050418.pdf Włącznik projektowanie bez barier. Kamil Kowalski, Fundacja Integracja. Warszawa, wydanie 11.2017. Dostęp online: http://www.integracja.org/wp-content/uploads/2017/12/W%C5%82%C4%85cznik-projketowanie-bez-barier.pdf |
| Efekty uczenia się: |
Student: - ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących (K_W10); - ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice, a w szczególności o problemach badawczych, metodach, technikach i narzędziach badawczych; zna podstawowe tradycje paradygamatyczne badań społecznych, z których wywodzą się poszczególne metody (K_W10); - potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej (K_U01, K_U03); - ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej (K_K04). |
| Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenia pisemne. Egzamin pisemny. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (zakończony)
| Okres: | 2023-10-01 - 2024-06-30 |
 
PN WYK
WT CW
CW
ŚR CZ PT |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Jerzy Nikitorowicz | |
| Prowadzący grup: | Anna Młynarczuk-Sokołowska, Jerzy Nikitorowicz | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę |
|
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
| Skrócony opis: |
Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. |
|
| Pełny opis: |
Cele: Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp. - wiedza dotycząca postępowania diagnostycznego w naukach społecznych i humanistycznych, tok postępowania, fazy itp. przygotowanie studentów do roli multiplikatorów wiedzy i postaw związanych ze złożonością toków postępowania diagnostycznego w pedagogice, psychologii i innych dyscyplinach - doskonalenie umiejętności postępowania profilaktycznego, terapeutycznego, projektującego - Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. - Student ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej. - Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej - Student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej - Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie. |
|
| Literatura: |
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999 Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990 Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998 J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999 M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. |
|
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2024/25" (w trakcie)
| Okres: | 2024-10-01 - 2025-06-30 |
PN WYK
WT ŚR CZ CW
CW
PT |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Anna Młynarczuk-Sokołowska, Jerzy Nikitorowicz | |
| Prowadzący grup: | Anna Chomiuk, Jerzy Nikitorowicz | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę |
|
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
| Skrócony opis: |
Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. |
|
| Pełny opis: |
Cele: Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp. - wiedza dotycząca postępowania diagnostycznego w naukach społecznych i humanistycznych, tok postępowania, fazy itp. przygotowanie studentów do roli multiplikatorów wiedzy i postaw związanych ze złożonością toków postępowania diagnostycznego w pedagogice, psychologii i innych dyscyplinach - doskonalenie umiejętności postępowania profilaktycznego, terapeutycznego, projektującego - Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. - Student ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej. - Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej - Student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej - Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie. |
|
| Literatura: |
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999 Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990 Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998 J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999 M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. |
|
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.
