Wybrane zagadnienia z pedagogiki porównawczej

obowiązkowe

Student przystępujący do studiowania pedagogiki porównawczej powinien posiadać wiedzę z filozofii, filozofii edukacji, socjologii, socjologii edukacji, ekonomii, ekonomiki oświaty, polityki społecznej, krajowej polityki oświatowej, historii wychowania, pedagogiki ogólnej, metodologii badań społecznych. Student powinien posiadać umiejętność analizy danych empirycznych i analizy materiałów źródłowych, kompetencje w zakresie samodzielnego odkrywania praw i zasad rządzących światem społecznym, kompetencje językowe i komunikacyjne w zakresie formułowania sądów, stawiania tez i argumentowania na ich rzecz.

Celem przedmiotu jest zdobycie przez studentów ogólnej orientacji w zakresie problematyki przedmiotu, jako dyscypliny naukowej; kształtowanie kompetencji krytycznych w zakresie analizy problematyki edukacyjnej i rzeczywistości wychowawczej na świecie; rozwijanie kompetencji poznawczych w zakresie analizowania zjawisk edukacyjnych w ujęciu porównawczym i międzynarodowym.

Student zdobywa wiedzę w zakresie: polityczno-ekonomicznych i kulturowo-społecznych uwarunkowań funkcjonowania i rozwoju współczesnej edukacji na świecie; specyfiki komparatystyki oświatowej jako samodzielnej dyscypliny naukowej, jej przedmiotu, celów, zadań i funkcji; teoretycznych założeń i metodologicznych podstaw międzynarodowych badań porównawczych; narzędzi porównawczych, czyli wskaźników rozwoju nowoczesnych systemów oświatowych, oraz ich znaczenia w kreowaniu krajowej i międzynarodowej polityki oświatowej; analizy porównawczej europejskich i poza europejskich systemów oświatowych

Profil studiów - ogólnoakademicki;

Forma studiów - stacjonarne i niestacjonarne;

Rodzaj przedmiotu - obowiązkowy;

Dziedzina i dyscyplina naukowa - nauki społeczne, międzynarodowa komparatystyka oświatowa;

Rok studiów - 3 rok, jednolite studia magisterskie

Wymagania wstępne - Student przystępujący do studiowania pedagogiki porównawczej powinien posiadać wiedzę z filozofii, filozofii edukacji, socjologii, socjologii edukacji, ekonomii, ekonomiki oświaty, polityki społecznej, krajowej polityki oświatowej, historii wychowania, pedagogiki ogólnej, metodologii badań społecznych. Student powinien posiadać umiejętność analizy danych empirycznych i analizy materiałów źródłowych, kompetencje w zakresie samodzielnego odkrywania praw i zasad rządzących światem społecznym, kompetencje językowe i komunikacyjne w zakresie formułowania sądów, stawiania tez i argumentowania na ich rzecz.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych - 15 godzin wykładów

Metody dydaktyczne - metody podające, dyskusja, praca zespołowa, konsultacje indywidualne;

Punkty ECTS - 1

Bilans nakładu pracy studenta: udział w wykładach – 15 godzin, realizacja pracy zespołowej - 3 godziny, przygotowanie do zaliczenia – 10 godzin;

Wskaźniki ilościowe - nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 15 godzin i 0,5 pkt. ECTS; nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 13 godzin i 0,5 pkt ECTS.

Cudowska A. (red.): Kierunki rozwoju edukacji w zmieniającej się przestrzeni społecznej, Wydawnictwo Uniwersyteckie Trans Humana. Białystok 2011

Cudowska A.: Tendencje rozwojowe edukacji w społeczeństwie zaawansowanej nowoczesności. W: Edukacja jutra. Aksjologia, innowacje i strategie rozwoju. Pod red. K. Denka, A. Kamińskiej, W. Kojsa, P. Oleśniewicza, Oficyna Wydawnicza „Humanitas”. Sosnowiec 2011 (s. 143-161)

Kępski Cz., Pedagogika porównawcza. Podręcznik akademicki, Difin, Warszawa 2016

Nowakowska-Siuta R., Pedagogika porównawcza. Problemy, stan badań i perspektywy rozwoju, "Impuls", Kraków 2014

Nowakowska-Siuta R., Dmitruk-Sierocińska K. (red.), Polityka oświatowa w perspektywie porównawczej, "Impuls", Kraków 2018

Pachociński R., Pedagogika porównawcza. Podręcznik akademicki, Wyd. Akad. „Żak”, Warszawa 2007

Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 2, red. Z. Kwieciński i B. Śliwerski, PWN, Warszawa 2004 (część I, rozdz. 3; część III)

Potulicka E., Rutkowiak J., Neoliberalne uwikłania edukacji, Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków 2010

Potulicka E., Hildebrandt-Wypych D., Czech-Włodarczyk C. (red.), Systemy edukacji w krajach europejskich, "Impuls", Kraków 2012

Prokop J., Wprowadzenie do pedagogiki porównawczej. Teoria i praktyka europejska, Erica, Warszawa 2013

Průcha J., Pedagogika porównawcza. Podręcznik akademicki, PWN, Warszawa 2006

Rabczuk W., Polityka edukacyjna Unii Europejskiej. Nowe konteksty, IBE, Warszawa 2007

Váňová M., Pedagogika porównawcza, w: Pedagogika, t. 2, Pedagogika wobec edukacji, polityki oświatowej i badań naukowych, red. B. Śliwerski, GWP, Gdańsk 2006 (s. 49-105)

Edukacyjne strony internetowe oraz aktualne materiały czasopiśmiennicze

KA7_WG8,

Absolwent zna współczesne podejście do problemów uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i wynikające z niego nowe formy edukacji

KA7_WK2,

Absolwent zna system kształcenia specjalnego w kontekście systemu kształcenia powszechnego

KA7_UU1,

Absolwent potrafi analizować własne działania pedagogiczne, dydaktyczne, wychowawcze, opiekuńcze i rehabilitacyjne, wskazywać obszary wymagające modyfikacji, eksperymentowania i wdrażania działań innowacyjnych (sposób weryfikacji: dyskusja podczas zajęć)

KA7_UU2

Absolwent potrafi samodzielne rozwijać wiedzę oraz umiejętności pedagogiczne z wykorzystaniem różnych źródeł, w tym obcojęzycznych, i technologii

KA7_KR1

Absolwent jest gotów do pracy w zespole, pełnienia w nim różnych ról oraz współpracy

z nauczycielami, pedagogami, specjalistami, rodzicami lub opiekunami uczniów i innymi członkami społeczności szkolnej i lokalnej

Zaliczenie w formie pisemnej i na podstawie obecności, do którego może przystąpić student posiadający maksymalnie 3 nieobecności podczas wykładów.

Do otrzymania przez studenta oceny pozytywnej z przedmiotu, wymagane jest uzyskanie przez niego 51% punktów możliwych do zdobycia z zaliczenia. Pozytywna ocena z zaliczenia nie podlega poprawie