Tajemnice wszechświata. Dialog wiary z nauką
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0200-BS2-2PRK1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Tajemnice wszechświata. Dialog wiary z nauką |
Jednostka: | Wydział Biologiczno-Chemiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot z innego kierunku |
Skrócony opis: |
Wykład daje szanse na poszukiwanie wspólnego mianownika pomiędzy rzeczywistością nauki i wiary. Odkrywanie początków istnienia świata i człowieka, procesy przemian w rzeczywistości, nowe odkrycia związane z misterium życia, refleksja nad jego realizacją na różnych płaszczyznach inspirują do twórczego myślenia i jednocześnie pozwalają na wyrobienie szerokich horyzontów w spojrzeniu na komplementarność nauki i wiary. |
Pełny opis: |
1. Fenomen nauki. Poznanie jako czynność i wiedza. Wiara w spotkaniu z nauką 2. Czym jest rzeczywistość? Fundamentalne pytania ontologiczno- metafizyczne. 3. Teologia i nauka w dialogu. Zasada komplementarności. 4. Człowiek – byt zdolny do wieloaspektowego poznania. 5. Pradzieje świata i człowieka według Jahwisty i literatury mądrościowej. 6. Początki świata i człowieka w świadectwach pozabiblijnych. 7. Teologiczno – egzystencjalne znaczenie koncepcji creatio ex nihil. Od biblijnego stworzenia do pierwotnego atomu. 8. Antropologia teologiczna i filozoficzna. 9. Rozwój nauk przyrodniczych i jego reperkusje na temat zaistnienia świata. 10. Ewolucja gatunków i wiara w stworzenie. 11. Współczesna fizyka a wiara w stworzenie. 12. Wektor czasu. Czas życia. Czas jako chronos i kairos. 13. Ciągłość czasoprzestrzeni a wieczność. 14. Kościół i nauka wobec cudów. 15. Angeleologia. Demonologia. Jeden świat |
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Bone E., Bóg niepotrzebna hipoteza?, Kraków 2004 2. Clarke R., Nowe tajemnice wszechświata, Kraków 2005. 3. Heller M., Mączka J., (red.), Czas…, Tarnów 2001. 4. Morales J.M.R., Kościół i nauka, Kraków 2003. 5. Polkinghorne J.C., Jeden świat, Kraków 2008. Literatura uzupełniająca: 1. Baryszew J., Teerikorpi P., Wszechświat, Kraków 2005 2. Collins F.S., Język Boga. Kod życia – nauka potwierdza wiarę, Warszawa 2008. 3. Galarowicz J., Na ścieżkach prawdy, Kraków 1992. 4. Heller M., Filozofia nauki, Kraków 2009. 5. Polkinghorne J.C., Nauka i Opatrzność, Kraków 2008 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: 1. K_W01 Wyjaśnia podstawowe zasady i teorie w zakresie chemii, biologii X1A_W01 2. K_W02 Posługuje się terminologią i nomenklaturą chemiczną, biologiczną X1A_W01 Umiejętności: 1. K_U01 Identyfikuje i rozwiązuje problemy chemiczne w oparciu o zdobytą wiedzę X1A_U01 2. K_U09 Uczy się samodzielnie wybranych zagadnień X1A_U07 Kompetencje społeczne: 1. K_K1 Rozumie ograniczenia własnej wiedzy i potrzebę uczenia się przez całe życie X1A_K01 X1A_K07 2. K_K2 Interesuje się podstawowymi procesami chemicznymi, biologicznymi zachodzącymi w środowisku X1A_K01 3. K_K4 Przyjmuje różne role podczas pracy w grupie X1A_K02 X1A_K06 4. K_K8 Samodzielne wyszukuje informacje w literaturze w celu podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych X1A_K05 5. K_K11 Krytycznie ocenia informacje rozpowszechniane w mediach, szczególnie z zakresu nauk ścisłych X1A_K06 |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na podstawie udziału w wykładach i poprzez realizację opracowań tematycznych. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.