Komunikacja kulturowa

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	0400-KS1-2KKL
Kod Erasmus / ISCED:	09.001 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Komunikacja kulturowa
Jednostka:	Wydział Filologiczny. (do 30.09.2019)
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Wymagania (lista przedmiotów):	Antropologiczne podstawy kulturoznawstwa 0400-KS1-1APK
Założenia (opisowo):	Celem zajęć z komunikacji kulturowej jest zapoznanie studentek i studentów z podstawowymi zagadnieniami teorii komunikowania w kontekście kulturowym. Zakres zajęć dotyczy różnych form komunikowania (werbalnego, niewerbalnego, medialnego) i modeli komunikowania ujmowanych w rozwoju historycznym, w kontekście społeczno-kulturowym i w powiązaniu z rozwojem technologii informacyjno-komunikacyjnych. Obejmuje także problematykę teorii komunikowania: omówione zostaną wybrane szkoły badawcze oraz elementy teorii mediów. Przedmiotem zajęć będą również kwestie globalizacji komunikowania i kultury, podstawy komunikowania międzykulturowego i problematyka społeczeństwa informacyjnego.
Tryb prowadzenia przedmiotu:	w sali
Skrócony opis:	Celem przedmiotu jest przekazanie podstawowego zasobu wiedzy dotyczącego komunikacji kulturowej - w obrębie kultury własnej, a także w innych kulturach, przy użyciu różnych form komunikowania i różnych możliwych mediów. Ramowy zakres tematyczny przedmiotu obejmuje wiedzę na temat współczesnych badań nad komunikowaniem. Studenci zostaną zapoznani ze szkołami badawczymi: szkołą empiryczną i szkołą krytyczną, determinizmem technologicznym a także z czołowymi przedstawicielami omawianych ośrodków naukowych zajmujących się komunikacją kulturową. Poznają także mechanizmy i normy towarzyszące procesom komunikowania się między jednostkami i instytucjami społecznymi oraz rolę tradycyjnych oraz nowych środków przekazu w kształtowaniu procesu komunikacji kulturowej.
Pełny opis:	Profil: ogólnoakademicki Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy - M-2: przedmioty humanistyczne i społeczne Dziedzina nauk humanistycznych; dyscyplina - kulturoznawstwo 2 rok studiów pierwszego stopnia/ semestr 3 Wymagania wstępne: przydatna jest wiedza zdobyta w trakcie przedmiotu antropologiczne podstawy kulturoznawstwa. 15 godzin wykładu + 30 godzin ćwiczeń Metody dydaktyczne: wykłady uzupełnione prezentacjami multimedialnymi, ćwiczenia, konsultacje. Formy zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny - pytania otwarte. 3 punkty ECTS Bilans nakładu pracy studenta: Udział w wykładach – 7 x 2h + 1 h = 15 h Udział w ćwiczeniach – 15 x 2 h = 30 h ( w tym prezentacja studenckich projektów badawczych - 8 h) Przygotowanie do ćwiczeń – 15 x 2 h = 30 h Udział w konsultacjach związanych z zajęciami – 3 h Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim – 10 + 2 h = 12 h Razem: 90 h Odpowiada 3 pkt ECTS Nakład pracy studenta związany z zajęciami : Liczba godzin wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela: 15 + 30 + 3 + 2 = 50 - 2.0 ECTS o charakterze praktycznym: 30 + 12 + 8 = 50 - 2,0 ECTS
Literatura:	Wykłady: - Maciej Mrozowski, Media masowe: władza, rozrywka, biznes (rozdz. 1.: Komunikowanie: jego wyróżniki i uwarunkowania, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa 2001. - Edward T. Hall, Ukryty wymiar, tłum. T. Hołówko, Wyd. Muza, Warszawa 1997 (rozdz. IX, X, XI – s. 131-188). - Edward T. Hall, Poza kulturą, tłum. E. Goździak, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2001 (rozdz. IV-VII, s. 96-158). - Erving Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, tłum. H. Datner-Śpiewak i P. Śpiewak, Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2008 (s. 52-122, 306-326). - Erving Goffman, Rytuał interakcyjny, tłum. A. Szulżycka, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2006. - Max Horkheimer, Theodor W. Adorno, Dialektyka Oświecenia, (rozdz. Oświecenie jako masowe oszczerstwo), tłum. M. Łukasiewicz, Wydawnictwo IfiS PAN 1994. - Jürgen Habermas, Zadania krytycznej teorii społecznej, (w: ) Teoria działania komunikacyjnego, Tom II Przyczynek do krytyki rozumu funkcjonalnego, tłum. A. Kaniowski, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 (s. 669-726). - Marshall McLuhan, Wybór tekstów, red. Eric McLuhan, Frank Zingrone, tłum. E. Różalska, J. M. Stokłosa, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2001 (rozdz. 7, 8, 9 – s. 124-258). - Paul Levinson, Miękkie ostrze. Naturalna historia i przyszłość rewolucji informacyjnej, tłum. H. Jankowska, Muza, Warszawa 1999 (rozdz. 2, 3 – s. 3067; rozdz. 10, 11 – s. 165-193). - John Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. A. Gierczak, Astrum, Wrocław 1999 (rozdz. 3, 4, 5, 6 – s. 59-146). - Roland Barthes, Mitologie, tłum. A. Dziadek, Wyd. KR, Warszawa 2000 (rozdz. Mit, dzisiaj – s. 237-296). - Raymond Williams, Efekty technologii i jej wykorzystanie, przeł. A. Piskorz (w: ) Pejzaże audiowizualne. Telewizja – wideo – komputer, A. Gwóźdź (red.), Universitas, Kraków 1997. - Stuart Hall, Kodowanie i dekodowanie, „Przekazy i Opinie” 1987, nr 1/2 . John Fiske, John Hartley, Kody telewizji, „Kino” 1984, nr 8. - David Morley, Przestrzenie domu. Media, mobilność i tożsamość, przeł. J. Mach, NCK, Warszawa 2011 (rozdz. 4, 5 – s. 104-147). Literatura ogólna John Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. A. Gierczak, Astrum, Wrocław 1999. Em Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, tłum. O. i W. Kubińscy, M. Kacmajor, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003. Tim O’Sullivan, John Hartley, Danny Saunders, Martin Montgomery, John Fiske, Kluczowe pojęcia w komunikowaniu i badaniach kulturowych, tłum. A. Gierczak-Bujak, Astrum, Wrocław 2005. Ćwiczenia: Argyle Michael, Psychologia stosunków międzyludzkich, przeł. Waldemar Domachowski, PWN, Warszawa 1999. Baylon Cristian, Mignot Xavier, Komunikacja, przeł. Magdalena Sowa, Wydawnictwo FLAIR, Kraków 2008. Castells Manuel, Władza komunikacji, tłum. Jakub Jedliński, Paweł Tomanek, PWN Warszawa 2013. Dijk Jan van, Społeczne aspekty nowych mediów. Analiza społeczeństwa sieci, przeł. Jacek Konieczny, PWN, Warszawa 2010. Edensor Tim, Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne, przeł. Agata Sadza, WUJ, Kraków 2004. Goffman Erving, Rytuał interakcyjny, przeł. Alina Szulżycka, PWN, Warszawa 2006. Golka Marian, Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne, PWN, Warszawa 2008. Hall Edward T., Ukryty wymiar, przeł. Teresa Hołówka, MUZA SA, Warszawa 2009. Kinowska Joanna, Jesteś oczami swoich widzów i musisz ich tam zabrać, W: Komunikacja wizualna, red. Piotr Francuz, Wydawnctwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2012. Klein Naomi, No Logo, przeł. Hanna Pustuła, Świat Literacki, Izabelin 2004. Lister Martin [et al.] Nowe media. Wprowadzenie, przeł. Marta Lorek, Agata Sadza, Katarzyna Sawicka, WUJ, Kraków 2009. Mikułowski-Pomorski Jerzy, Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialnym, UNIVERSITAS, Kraków 2012. Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi, red. John Steward, PWN, Warszawa 2000. Nęcki Zbigniew, Komunikacja międzyludzka, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1996. Plessner Helmuth, Uśmiech, w: Pytanie o conditio humana, przeł. Małgorzata Łukasiewicz, Zdzisław Krasnodębski, Andrzej Załuska, PIW, Warszawa 1988. Polifonia, dialog i zderzenie kultur. Antologia tekstów z komunikacji międzykulturowej. Red. Urszula Kusio, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2007. Sapir Edward, Kultura, język, osobowość. Wybrane eseje, przeł. Barbara Stanosz, Roman Zimand, PIW, Warszawa 1978. Winkin Yves, Antropologia komunikacji. Od teorii do badań terenowych, przeł. Agnieszka Karpowicz, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007.
Efekty uczenia się:	Wiedza W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - znać podstawowe prawidłowości komunikowania społecznego oraz wybrane modele komunikacji kulturowej - posiadać wiedzę na temat nowych mediów, społeczeństwa sieci i nowych strategii komunikacyjnych - posiadać wiedzę na temat różnych form komunikacji: werbalnej, niewerbalnej, interakcyjnej itp. K_W05; K_W06; K_W07; K_W09 Umiejętności W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - wykorzystywać wiedzę na temat modeli komunikacji kulturowej oraz języka nowych mediów w wybranych strategiach komunikacyjnych. - wykorzystywać znajomość nowych języków komunikacyjnych we wspólnotach komunikacyjnych XXI wieku. K_U01; K_U14; K_U17;K_U18; K_U19 Kompetencje społeczne W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać kompetencje: - niezbędne do umiejętnego poruszania się w przestrzeni komunikacji kulturowej - komunikacyjne dotyczące wykorzystania nowych technologii medialnych. K_K01; K_K03; K_K09
Metody i kryteria oceniania:	Metody nauczania: wykłady wzbogacone prezentacjami multimedialnymi, ćwiczenia, konsultacje, warsztaty grupowe, prace terenowe. Formy zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny - pytania otwarte.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.