Uniwersytet w Białymstoku - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Telewizja w kulturze polskiej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 0400-KS2-2KON4
Kod Erasmus / ISCED: 09.001 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Telewizja w kulturze polskiej
Jednostka: Wydział Filologiczny. (do 30.09.2019)
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

fakultatywne

Założenia (opisowo):

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z funkcjami, jakie telewizja pełni w kulturze polskiej, a szerzej z kulturową rolą telewizji.

Podstawowym założeniem kursu jest teza, że telewizja stanowi nieodłączny element życia codziennego Polaków, a także najpopularniejszą rozrywkę.

Przedmiot ma charakter historyczno-problemowy. Podejmowane na konwersatorium szczegółowe problemy będą ujmowane w kontekście historyczno-kulturowym.

Po zakończeniu cyklu zajęć student powinien umieć scharakteryzować rolę telewizji w kulturze polskiej, wskazać istotne mechanizmy jej działania, zdefiniować podstawowe gatunki telewizyjne. Powinien także umieć wykorzystywać wiedzę na temat telewizji w praktyce zawodowej i działaniach prywatnych.

Tryb prowadzenia przedmiotu:

mieszany: w sali i zdalnie

Skrócony opis:

Tematyka konwersatorium dotyczy roli telewizji w kulturze polskiej. Spróbujemy zastanowić się, w jaki sposób telewizja wpasowuje się w polską kulturę, a także jak ją współtworzy. Przedmiotem refleksji będą główne funkcje telewizji, jakie pełni ona w kulturze: Telewizja jako przemysł komercyjny; Telewizja jako demokratyczna instytucja, która informuje obywateli i służy interesowi publicznemu; Telewizja jako forma tekstualna z odrębną strukturą narracyjną i zbiorem gatunków; Telewizja jako przestrzeń kulturowej reprezentacji, rodzaj lustra dla polskiej rzeczywistości i reprezentacja narodowej tożsamości; Telewizja jako część życia codziennego; Telewizja jako technologiczne medium służące jako centralny ekran dla wielu mediów cyfrowej rozrywki i informacji w domu.

Pełny opis:

Profil: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: fakultatywny - M-5 przedmioty do wyboru z obszaru nauk humanistycznych;

Dziedzina nauk humanistycznych; dyscyplina - kulturoznawstwo

2 rok studiów drugiego stopnia/ semestr 3

Wymagania wstępne: przydatna jest wiedza ogólnohumanistyczna.

20 godzin konwersatorium

Metody dydaktyczne: wykłady wprowadzające w dany temat uzupełnione prezentacjami multimedialnymi, dyskusje wokół przeczytanych lektur, a także obejrzanych w domu materiałów audiowizualnych, konsultacje.

Formy zaliczenia przedmiotu: esej pisemny na ocenę.

2 punkty ECTS

Bilans nakładu pracy studenta:

Udział w konwersatorium – 10 x 2h = 20 h

Udział w konsultacjach związanych z zajęciami (m.in. oglądanie materiałów audiowizualnych) – 25 h

Przygotowanie do napisania eseju – 10 h

Razem: 55 h

Odpowiada 2 pkt ECTS

Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 20 + 25 = 45 (1,8 ECTS)

o charakterze praktycznym: 20 + 10 = 30 h (1,0 ECTS)

Literatura:

Literatura podstawowa:

- A. Kisielewska, We władzy ekranu, w: Wiek ekranów. Przestrzenie kultury widzenia, A. Gwóźdź, P. Zawojski (red.), Rabid, Kraków 2002.

- M. Briggs, Telewizja i jej odbiorcy w życiu codziennym, przeł. B. Radwan, rozdz. 1. Telewizja, wiadomości i sfera publiczna, WUJ, Kraków 2012, s. 17-46.

-A. Kisielewska, Serial telewizyjny jako forma mitologizacji kultury, w: Między powtórzeniem a innowacją. Seryjność w kulturze, red. A. Kisielewska, Rabid, Kraków 2004.

-P. Rojek, A. Szpulak, Różne oblicza serialu „Dom” Jana Łomnickiego, w: Kino polskie wczoraj i dziś. Polskie seriale telewizyjne, red. P. Zwierzchowski, B. Giza, J. Bates, K. Kosińska, Wyd. Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2014.

-A. Kisielewska, Fabularyzacje rzeczywistości w PRL-owskich serialach telewizyjnych – przemoc kulturowa w czasie wolnym, „Studia Kulturoznawcze” 2016/ 2 (10).

-M. Herzfeld, Media, w: tegoż Antropologia. Praktykowanie teorii w kulturze i społeczeństwie, przeł. M. Piechaczek, Wyd. UJ, Kraków 2004, s. 403-433.

-A. Kisielewska, Przy wspólnym stole. Serialowa kulinarna polskość w kontekście kulturowym i medialnym

-P. Adamczewski, Kuchnia polska, w: Pokarmy jedzenie w kulturze. Tabu, dieta, symbol, K. Łeńska-Bąk (red.), Stromata Anthropologica 2, Opole 2007, s. 413-419.

-M. Douglas, Odszyfrowanie posiłku, w: Ukryte znaczenia. Wybrane szkice antropologiczne, przeł. E. Klekot, Wyd. Marek Derewiecki, Kęty 2007, s. 335-361.

-A. Kisielewska, Tubylcy i nomadzi. Telewizyjne spektakle tożsamości narodowej Polaków

-W. J. Burszta, Niezbywalny czar etniczności, w: tegoż Różnorodność i tożsamość. Antropologia jako kulturowa refleksyjność, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2004, s. 147-176.

-A. Kisielewska, Granice telewizyjnych światów a tożsamość kulturowa, „Idea. Studia nad Strukturą i Rozwojem Pojęć Filozoficznych”, XXVII.

-C. Barker, Studia kulturowe. Teoria i praktyka, przeł. A. Sadza, WUJ, Kraków 2005, s. 375-399.

-A. Kisielewska, Telewizyjne atrakcje para tekstualne w: Pogranicza audiowizualności, A. Gwóźdź (red.), Universitas, Kraków 2010, s. 149-166.

-I. Loewe, Parateksty w telewizji, w: Pogranicza audiowizualności, A. Gwóźdź (red.), Universitas, Kraków 2010, s. 119-148.

-A. Kisielewska, Telewizja – zmierzch i renesans. Perspektywa polska, w: Film, telewizja i sztuki wizualne w dobie nowych mediów, M. Marczak (red.) Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, 2014, s. 119-132.

-A. Lotz, Zrozumiec telewizję u progu ery postsieci /post-network era/, w: Zmierzch telewizji. Przemiany medium, Antologia, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa 2011, s. 86-113.

Literatura uzupełniająca:

- W. Godzic, Telewizja jako kultura, Kraków 1999.

- F. Casetti, R. Odin, Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki, (w: ) Po kinie?… Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, Kraków 1994.

- Godzic, Telewizja i jej gatunki po „Wielkim Bracie”, Kraków 2004;

- Zmierzch telewizji. Przemiany medium. Antologia, pod red. M. Filiciaka, G. Ptaszka, Wyd. naukowe Scholar, Warszawa 2011.

- M. Briggs, Telewizja i jej odbiorcy w życiu codziennym, przeł. B. Radwan, Wyd. UJ, Kraków 2012.

- W. Godzic, Oglądanie i inne przyjemności kultury popularnej, Kraków 1996.

- N. Postman, Zabawić się na śmierć. Dyskurs publiczny w epoce show-businessu, przeł. L. Niedzielski, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa 2002.

- A. Kisielewska, Polskie tele-sagi – mitologie rodzinności, Kraków 2009.

- D. Morley, Przestrzenie domu. Media, mobilność, tożsamość, przeł. J. Mach, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2011.

- Post-soap. Nowa generacja seriali telewizyjnych a polska widownia, pod red. M. Filiciaka i B. Gizy, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa 2011.

- W. Godzic,Rozumieć telewizję, Rabid, Kraków 2001.

- J. Lalewicz, Telewizja i kształt potocznego świata, (w: ) Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, red. M. Hipfinger, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s. 264-273.

- D. Lemish, Dzieci i telewizja. Perspektywa globalna, przeł. A. sadza, Wyd. UJ, Kraków 2008.

- G. Ptaszek, Talk show. Szczerość na ekranie?, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007.

- M. Zdrodowska, Telewizja na pograniczach, Wyd. UJ, Kraków2013.

Efekty uczenia się:

Wiedza

W wyniku przeprowadzonych zajęć student potrafi:

- scharakteryzować rolę telewizji w kulturze polskiej

- określić główne funkcje telewizji, jakie pełni ona w kulturze polskiej

- scharakteryzować telewizję początków XXI wieku;

K_W08; K_W11; K_W15

Umiejętności

W W wyniku przeprowadzonych zajęć student umie:

- formułować sądy i wyrażać opinie na temat telewizji;

K_U05; K_U06; K_U11

Kompetencje społeczne

R - Rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za dzdziałania twórcze i rozpowszechnianie tekstów kultury w telewizji;

U - Uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z jego różnych form i różnych mediów.

K_K03, K_K06; K_K10

W Weryfikacja efektów kształcenia: egzamin pisemny

Metody i kryteria oceniania:

Kryteria oceniania: ocenianie ciągłe - aktywność w czasie zajęć. Punktowane będą wypowiedzi w oparciu o przeczytane lektury i obejrzane materiały audiowizualne.

Na ocenę końcową będzie się składała ocena za esej pisemny pisany na zakończenie zajęć oraz punkty uzyskane za aktywność w trakcie zajęć.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.
ul. Świerkowa 20B, 15-328 Białystok tel: +48 85 745 70 00 (Centrala) https://uwb.edu.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)