Metodologia przekładu - moduł specjalności

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	0400-RT2-1MPR
Kod Erasmus / ISCED:	09.001 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Metodologia przekładu - moduł specjalności
Jednostka:	Instytut Filologii Wschodniosłowiańskiej
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe specjalizacyjne
Założenia (opisowo):	Celem zajęć jest ukazanie korelacji między teorią i praktyką tłumaczenia; zapoznanie studentów ze współczesnymi zasadami tłumaczenia tekstów artystycznych i specjalistycznych; uświadomienie studentom problemów wynikających z nieprzystawalności systemów językowych i kultur języka źródłowego i docelowego; zaprezentowanie wybranych problemów językoznawczych związanych z tłumaczeniem; zapoznanie studentów ze strategiami i technikami przekładu, gramatyką tekstu.
Tryb prowadzenia przedmiotu:	w sali
Skrócony opis:	Celem zajęć jest ukazanie korelacji między teorią i praktyką tłumaczenia; zapoznanie studentów ze współczesnymi zasadami tłumaczenia tekstów artystycznych i specjalistycznych; uświadomienie studentom problemów wynikających z nieprzystawalności systemów językowych i kultur języka źródłowego i docelowego; zaprezentowanie wybranych problemów językoznawczych związanych z tłumaczeniem; zapoznanie studentów ze strategiami i technikami przekładu, gramatyką tekstu.
Pełny opis:	Studia drugiego stopnia Filologia, specjalność: filologia rosyjska przekładoznawstwo Język polski, język rosyjski Profil ogólnoakademicki Status obowiązkowy Moduł MK_11 I/ 1, II˚, studia stacjonarne 30, konwersatorium 3 ECTS Dziedzina i dyscyplina nauki Językoznawstwo, translatoryka Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów) Praktyczna nauka języka rosyjskiego, blok przedmiotów językoznawczych zaliczonych na studiach I° Metody: dyskusja dydaktyczna, objaśnianie lub wyjaśnianie, wykład konwersatoryjny, warsztaty grupowe, projekty Zaliczenie w ocenie po I semestrze na podstawie uczestnictwa w zajęcia, aktywności i ocen cząstkowych z kolokwiów Bilans nakładu pracy studenta Udział w wykładach: 15x2h= 30h (1 ECTS) Udział w konsultacjach związanych z zajęciami: 15x2h= 30h (1 ECTS) Przygotowanie do zaliczenia i udział w nim: 30h (1 ECTS) Suma: 30h+30h+30h= 90h (3 ECTS) Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami Liczba godzin Punkty ECTS wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+30h= 60h 2 pkt o charakterze praktycznym 0 pkt
Literatura:	Literatura obowiązkowa Apanowicz J., Metodologia ogólna, Gdynia 2002. Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, Wrocław 1967. Nowosielski S., Metody badań naukowych w zarządzaniu. Część 1, Wrocław 2010. Nowosielski S., Metodologiczne podstawy formułowania problemu badawczego w naukach o zarządzaniu, Poznań 2012. Balcerzan E., Literatura z literatury (strategie tłumaczy), Katowice 1998. Dzierżanowska H., Przekład tekstów nieliterackich, Warszawa 1990. Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004. Kielar B., Tłumaczenie i koncepcje translatoryczne, Wrocław 1988. Kielar B., Zarys translatorski, Warszawa 2003. Lipiński K., Vademecum tłumacza, Kraków 2004. Pieńkos J., Przekład i tłumacz we współczesnym świecie, Warszawa 1993. Pieńkos J., Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Zakamycze 2003. Pisarska A., Tomaszkiewicz T., Współczesne tendencje przekładoznawcze, cz. II, Poznań 1996. Tabakowska E., O przekładzie na przykładzie, Kraków 2003. Tomaszkiewicz T., Terminologia tłumaczenia, Poznań 2004. Wojtasiewicz O. A., Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa 2005. Voellnagel A., Jak nie tłumaczyć tekstów technicznych, Warszawa 1998. Алимов В. В., Интерференция в переводе, Москва 2005. Mała encyklopedia przekładoznawstwa, Częstochowa 2000 Tezaurus terminologii translatorycznej, Warszawa 1993 P. De Bończa Bukowski, M. Heydel, Polska myśl przekładoznawcza, Kraków 2013 R. Lewicki, Zagadnienia lingwistyki przekładu, Lublin 2017
Efekty uczenia się:	Student, który zaliczył przedmiot: 01. potrafi opisać w sposób uporządkowany i pogłębiony zjawiska z zakresu metodologii badań traduktologicznych K_W01, K_W02, K_W05 02. potrafi odróżniać teksty literackie i użytkowe K_W01, K_W02, K_W06 03. umie zdefiniować i rozpoznać podstawową terminologię specjalistyczną z dziedzin, których dotyczą analizowane teksty K_W01, K_W02, K_K01 04. potrafi zdiagnozować i pokonać problemy związane z różnicami w systemach i kulturach języka oryginału i przekładu K_W01, K_W02, K_W04, K_W06, K_U01, K_U03, K_U06 05. potrafi przedstawić etapy przekładu na różnych poziomach ekwiwalencji i popełniane przy tym błędy K_W01, K_W02, K_W04 06. potrafi rozróżnić typy przekładu oraz zastosować odpowiednie techniki tłumaczenia K_W02, K_W04 07. umie samodzielnie zdobywać wiedzę z zakresu metodologii badań przekładoznawczych i poszerzać umiejętności badawcze zmierzające do praktycznego wykorzystania w związku z własną karierą zawodową K_U01, K_U02, K_U05, K_K01, K_K03 08. rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i pracować w grupie K_K01, K_K02, K_K03 Sposoby weryfikacji: Ocena aktywności studentów; wypowiedzi ustne; ocena według kryteriów.
Metody i kryteria oceniania:	Metody: dyskusja dydaktyczna, objaśnianie lub wyjaśnianie, wykład konwersatoryjny, warsztaty grupowe, Zaliczenie w ocenie po I semestrze na podstawie uczestnictwa w zajęcia, aktywności i samodzielnej pracy zaliczeniowej studenta Nieobecności: - student nie otrzymuje zaliczenia po opuszczeniu powyżej 30% zajęć.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.