Komunikacja alternatywna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0400-SPL-2KAL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Komunikacja alternatywna |
Jednostka: | PS Logopedyczne |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Pełny opis: |
1. Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych metod komunikacji. 2. Komunikacja tak/nie 3. Komunikacja jednoznaczna – przedmioty rzeczywiste, modele, klocki komunikacja obrazkowa – zdjęcia, wyraźne kolorowe rysunki, klocki słowne premacka 4. Symbole pcs 5. Piktogramy 6. Symbole blissa 7. Tworzenie pomocy komunikacyjnych 8. Mowa ciała, gesty naturalne, 9. System obrazkowo – migowy – makaton 10. Polski język migowy 11. System językowo – migowy 12. Komunikowanie z osobami niewidomymi i głuchoniewidomymi 13. Ułatwiona komunikacja – tablica literowa 14. Wykorzystanie sprzętu technicznego do komunikowania i tworzenia pomocy dydaktycznych 15. Dobór metod komunikowania się 16. Wykorzystanie metod komunikacji alternatywnej w praktyce – film „porozumiewam się choć nie mówię”, „motyl i skafander” fragment, 17. Użytkownicy systemów komunikacji alternatywnej i wspomagającej |
Literatura: |
1. Anne Warrick „Porozumiewanie się bez słów” Stowarzyszenie Mówić bez słów, Warszwa 1999 2. Stephen von Tetzchner Harald Martinsen “Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się” Stowarzyszenie Mówić bez słów, Warszawa 2002 3. Alina Smyczek, Beata Bolon, Anna Bombińska – Domżał „Twoje znaki moje słowa i zabawa już gotowa! Program edukacyjny dla rodzin dzieci niemówiących, używających komunikacji wspomagającej” Stowarzyszenie Mówić bez słów, Kraków 2006 4. Magdalena Grycman, Alina Smyczek red.:„Wiem czego chcę! Doświadczenia polskich terapeutów i użytkowników wspomagających sposobów porozumiewania się” Stowarzyszenie „Mówić bez słów”, Kraków 2004 5. Magdalena Grycman, „Sprawdź jak się porozumiewam. Ocena efektywności porozumiewania się dzieci niemówiących wraz z propozycjami strategii terapeutycznych” Stowarzyszenie Rehabilitacyjne Centrum Rozwoju Porozumiewania, Wydawnictwo i Poligrafia Kurii Prowincjalnej Zakonu Pijarów, Kraków 2009, 6. Magdalena Grycman, „Program wspomagania kompetencji komunikacyjnej EMOCJE” Stowarzyszenie Rehabilitacyjne Centrum Rozwoju Porozumiewania, Kwidzyn 2010 7. Magdalena Grycman, „Program wspomagania kompetencji komunikacyjnej dzieci z ciężkimi zaburzeniami porozumiewania się. Jedzenie, Stowarzyszenie Rehabilitacyjne Centrum Rozwoju Porozumiewania, Kwidzyn 2010, 8. Anna Lechowicz, Komputerowe wspomaganie komunikacji niewerbalnej dzieci z wieloraką niepełnosprawnością, WSiP, Warszawa, 2004 9. Jacek Błeszyński: „Alternatywne i wspomagające metody komunikacji”, Impuls, 2006 10. Margaret Walker, Bogusława Kaczmarek: „Makaton – Słownictwo podstawowe – symbole”, Poznań 2006 11. Gestem – Obrazem – Słowem”, Stowarzyszenie Mówić bez słów”, Kraków 2005 |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy słuchacz: 1) zna terminy związane z głęboką złożoną niepełnosprawnością oraz pedagogiką specjalną 2) zna terminy i pojęcia związane z komunikacją alternatywną i wspomagającą 3) ma wiedzę na temat metod komunikacji alternatywnej i wspomagającej 4) zna zagadnienia z zakresu komunikowania z osobami niemówiącymi oraz osobami z głęboką złożoną niepełnosprawności 5) zna możliwości wsparcia osób niemówiący za pomocą środków niskiej i wysokiej technologii 6) zna zasady i normy etyczne związane z wykonywaniem zawodu logopedy W zakresie umiejętności słuchacz: 1) umie posługiwać się terminologią z zakresu komunikacji alternatywnej i wspomagającej 2) umie tworzyć pomoce do komunikowania się, dostosowywać je do aktualnych potrzeb i możliwości osoby niemówiącej 3) umie odszukać informacje na temat rozwijania języka W zakresie postaw społecznych słuchacz: 1) rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego. 2) umie nawiązać kontakt z osobami niemówiącymi oraz ich opiekunami 3) szanuje godność osoby niepełnosprawnej, jej możliwości, potrzeby i ograniczenia Sposób weryfikacji efektów kształcenia: • ocena aktywności w trakcie zajęć; • ocena zadań wykonywanych na zajęciach • ocena zadań wykonywanych w domu |
Metody i kryteria oceniania: |
wykład, pokaz, metoda warsztatowa Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.