Podstawy oligofrenologopedii
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0400-SPL-2POL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy oligofrenologopedii |
Jednostka: | PS Logopedyczne |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Pełny opis: |
1. Przedmiot oligofrenologopedii. 2. Charakterystyka upośledzenia umysłowego a) możliwości rozwojowe dzieci w różnym stopniu upośledzenia, b) zaburzenia poszczególnych funkcji a trudności w uczeniu się w lekkim stopniu upośledzenia 3. Mowa osób upośledzonych umysłowo 4. Zasady pracy terapeutycznej, 5.Metody terapeutyczne pracy z dziećmi upośledzonymi umysłowo wykorzystywane w logopedii. -Metoda M.Ch. Knillów -Metoda Integracji Sensorycznej -Metoda Weroniki Sherborne -Stymulacja polisensoryczna -Metoda terapeutyczno- stymulacyjna Rozwój Mowy Dziecka 6.Diagnoza logopedyczna – upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim. 7.Podstawy metody ustno- twarzowej terapii regulacyjnej wg koncepcji Castillo- Moralesa 8.Terapia logopedyczna dziecka z Zespołem Downa |
Literatura: |
Wyczesany J., Pedagogika upośledzonych umysłowo – Wybrane Zagadnienia, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 1998 -Doroszewska: Pedagogika specjalna. Wrocław 1981, Ossolineum, -Harring U..Schiefelbush R.: Metody pedagogiki specjalnej. Warszawa .1973, PWN. -Hulek A.: Pedagogika rewalidacyjna. Warszawa 1977, PWN. -Lipkowski O.: Pedagogika specjalna. Warszawa 1978, PWN, -Sękowska Z.: Pedagogika specjalna. Warszawa 1982, PWN. -G. Jastrzębowska:Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole 1998 -Kościelak R., Psychologiczne podstawy rewalidacji upośledzonych umysłowo, PWN, Warszawa 1989 -Błachnio K., Vademecum logopedyczne, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1992 -Mrugalska K., „Ruch i muzyka w służbie mowy”. W: Logopedia 1991 nr 18 -Polkowska J., Praca rewalidacyjna z dziećmi upośledzonymi umysłowo w szkole życia”, WSiP, Warszawa 1994 -M. Kościelska: „Upośledzenie umysłowe a rozwój społeczny”, PWN, Warszawa 1984, s. 262 -J. Głodkowska, „Poznanie ucznia szkoły specjalnej”, WSiP, Warszawa 1999, |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy Zna terminologię używaną w oligofrenologopedii; Ma uporządkowaną wiedzę z zakresu oligofrenologopedii Ma podstawową wiedzę z zakresu komunikowania interpersonalnego, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń komunikacji językowej i społecznej. Ma wiedzę na temat zasad i norm etycznych oraz etyki zawodowej. W zakresie umiejętności Potrafi samodzielnie opracować i przedstawić diagnozę dziecka z upośledzeniem umysłowym oraz opracować program terapii logopedycznej z takim dzieckiem. Potrafi używać języka specjalistycznego z zakresu logopedii oraz lingwistycznych, medycznych, psychologicznych i pedagogicznych podstaw logopedii. W zakresie kompetencji społecznych Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia. Umie nawiązać kontakt z osobami z dysfunkcjami natury fizjologicznej, neurologicznej i psychologicznej oraz ich opiekunami. Sposoby weryfikacji: ocena przygotowania do zajęć, ocena aktywności w trakcie zajęć (ocenianie ciągłe) |
Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem wykładu, filmów, prezentacji multimedialnych, Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.