Uniwersytet w Białymstoku - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Praktyka logopedyczna w poradni

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 0400-SPL-2POR
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Praktyka logopedyczna w poradni
Jednostka: PS Logopedyczne
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Tryb prowadzenia przedmiotu:

w sali

Pełny opis:

1. Zapoznanie słuchaczy ze specyfiką pracy logopedy w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej i obowiązującą dokumentacją.

2. Profilaktyka, diagnoza i terapia – ustalenia terminologiczne.

3. Metodyka postępowania logopedycznego z dziećmi z zaburzeniami artykulacyjnymi, opóźnionym rozwojem mowy, z zaburzeniami rozwoju mowy i osobami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

4. Prowadzenie zajęć logopedycznych z komentarzem wyjaśniającym.

Literatura:

1) Logopedia. Pytania i odpowiedzi, red. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Opole, 2001.

2) I. Styczek, Logopedia. PWN, Warszawa, 1981.

3) H. Rodak, G. Skrzynecka, B. Wiśniewska, E. Komornicka, Uczymy się poprawnie mówić, WSiP, Warszawa !999.

4) I. Styczek, Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, 1982.

5) E.M. Skorek, Oblicza wad wymowy, wyd. Żak. Warszawa 2001.

6) H. Rodak, Terapia dziecka z wadą wymowy, wyd. Polskej Fundacji Mowy, Warszawa 1992.

7) J.T. Kania, Szkice logopedyczne, WSiP 1982.

8) G. Demel, Elementy logopedii, WSiP, Warszawa, 1979.

9) G. Demel, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiE, Warszawa, 1994.

10) D. Antos, G. Demel, I. Styczek, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy, PZWL, Warszawa, 1982.

11) B. Rocławski, Poradnik fonetyczny dla nauczycieli, Warszawa, 1981.

12) K. Gawęda, J. Łazewski, O błędach wymowy książeczka dla dzieci tudzież wyższych urzędników państwowych, Białystok, 2000.

13) A. Chrzanowska, Zabawy i ćwiczenia logopedyczne, s, z, c, dz, wyd. Akademickie, Warszawa 2002.

14) A. Chrzanowska, K. Szoplik, Zabawy i ćwiczenia logopedyczne, ś, ź, ć, dź, wyd. Akademickie, Warszawa, 2002.

15) K. Szoplik, Zabawy i ćwiczenia logopedyczne, sz, ż, cz, dż, wyd. Akademickie, Warszawa, 2002.

Efekty uczenia się:

W zakresie wiedzy słuchacz:

1) Charakteryzuje się znajomością podstawowych terminów i pojęć logopedycznych.

2) Posiada wiedzę dotyczącą diagnozy i terapii logopedycznej w zakresie:

- etiologii zaburzeń mowy, zaburzeń artykulacyjnych,

- klasyfikacji wad wymowy,

- celów i zasad terapii logopedycznej,

- metodyki postępowania logopedycznego.

3) Ma wiedzę dotyczącą profilaktyki logopedycznej.

4) Ma wiedzę o strukturze i organizacji pomocy

logopedycznej w placówkach oświatowych, w

tym dotyczącą specyfiki pracy na stanowisku

logopedy w Poradni Psychologiczno-

-Pedagogicznej.

5) Ma podstawową wiedzę z zakresu komunikowania interpersonalnego, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń komunikacji językowej i społecznej.

W zakresie umiejętności słuchacz:

1) Potrafi wykorzystać w profilaktyce, diagnozie i terapii logopedycznej wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, medycyny, psychologii i pedagogiki.

2) Potrafi prowadzić działania z zakresu profilaktyki logopedycznej, dokonać diagnozy logopedycznej, skonstruować i zrealizować program terapeutyczny z wykorzystaniem metod, technik i narzędzi badawczych.

3) Potrafi wykorzystać wiedzę o języku polskim do budowania warsztatu pracy logopedy (przygotowanie pomocy logopedycznych do diagnozy i terapii).

4) Potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu.

5) Potrafi dokonać wstępnego rozpoznania dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

W zakresie kompetencji społecznych słuchacz:

1) Umie nawiązać kontakt z dziećmi podczas terapii i ich opiekunami

2) Przestrzega zasad etyki zawodowej

3) Dokonuje ceny swojej wiedzy logopedycznej i umiejętności terapeutycznych

4) Umie pracować w grupie

Sposoby weryfikacji: ocena aktywności na zajęciach, ocena prezentacji, ocena wykonanych pomocy oraz egzamin

Metody i kryteria oceniania:

Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem różnorodnych metod i technik dydaktycznych: dyskusji, metody heurystycznej, metod aktywizujących np. metody projekcji, warsztatów grupowych.

Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin praktyczny (zdiagnozowanie dziecka z wadą wymowy, zaprojektowanie i przeprowadzenie zajęć logopedycznych).

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.
ul. Świerkowa 20B, 15-328 Białystok tel: +48 85 745 70 00 (Centrala) https://uwb.edu.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)