Interpersonal communication
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0500-SS1-2INC |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.2
|
Nazwa przedmiotu: | Interpersonal communication |
Jednostka: | Instytut Socjologii i Kognitywistyki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | angielski |
Rodzaj przedmiotu: | specjalistyczne |
Założenia (opisowo): | Przedmiot przybliża zagadnienia związane z relacjami i związkami interpersonalnymi. Pozwala zdobyć wiedzę o komunikacji interpersonalnej (definicje, cechy, zasady), zapoznać się z podstawową literaturą przedmiotu i rozwinąć umiejętności - np. potrzebne do przewidywania i rozwiązywania problemów komunikacyjnych czy konfliktów wynikających z różnicy stanowisk. W programie zajęć, oprócz zdobywania wiadomości teoretycznych, przewidziane są studia przypadków (case study )oraz treningi interpersonalne - praktyczne, warsztatowe ćwiczenia nawiązujące do omawianej problematyki. Celem cyklu spotkań jest uświadomienie studentom konieczności świadomego, poprawnego, dającego satysfakcję kierowania związkami interpersonalnymi, rozumienia ich różnorodności i wagi w życiu człowieka. Zajęcia pozwolą studentom w większym stopniu rozpoznawać i kształtować postawy komunikacyjne w różnych sytuacjach, zarówno zawodowych jak i prywatnych. W kręgu zainteresowań znajdują się zarówno werbalne jak i niewerbalne środki komunikacji, zagadnienia dotyczące etyki komunikacji, motywacji, umiejętności i barier komunikacyjnych. |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | mieszany: w sali i zdalnie |
Pełny opis: |
1. Rozgrzewka komunikacyjna 2. Podstawy komunikacji Literatura obowiązkowa: A. Giddens, Socjologia, rozdział 4 „Interakcja społeczna a życie codzienne”, s. 100-125. 3. Efekt wioski Literatura obowiązkowa: S. Pinker, Jak kontakty twarzą w twarz mogą nas uczynić, zdrowszymi, szczęśliwszymi, mądrzejszymi. Efekt wioski”, rozdział 1 „W szkole życia”, s. 37-69. R1. S. Pinker, Jak kontakty twarzą w twarz mogą nas uczynić, zdrowszymi, szczęśliwszymi, mądrzejszymi. Efekt wioski”, rozdział 2 „Trzeba wioski, by dożyć setki. Długowieczność jako sport drużynowy”, s. 69-105. 4. Komunikacja werbalna Literatura obowiązkowa: rozdział 3 pt. „Komunikacja werbalna”, w: J. Stewart, Mosty zamiast murów, Warszawa 2007, s. 76- 104; R2. Parajęzyk i metakomunikaty. Ukryte programy, M. McKay, M. Davis, P. Fanning, „Sztuka skutecznego porozumiewania się. Praca. Rodzina. Zabawa”, Gdańsk 2007, s. 77-94. 5. Komunikacja niewerbalna Literatura obowiązkowa: Język ciała, M. McKay, M. Davis, P. Fanning, „Sztuka skutecznego porozumiewania się. Praca. Rodzina. Zabawa”, Gdańsk 2007, s. 67-76. 6. O sztuce autoprezentacji Literatura obowiązkowa: Taktyki, M. Leary, „Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji”, Gdańsk 2007, s/ 29-53. Szczęściu pomagam, wywiad z M. Prokopem, „Coaching” nr 3/2018, s. 56-61. R3. A. Boćkowska, Jak się pokazać od najlepszej strony? Raport, „Coaching” nr 5/2017, s. 14-23. 7. Bo kobiety łagodzą obyczaje… Płeć a zachowania komunikacyjne Literatura obowiązkowa: Męskie i kobiece style ekspresji, J. Stewart, „Mosty zamiast murów”, Warszawa 2007, s. 271-288; https://women.mediaimpact.pl/#raport R4. Płeć a zachowania komunikacyjne, Z. Nęcki, „Komunikacja międzyludzka”, Kraków 1996, s. 254 – 283; R5. Kultura i rodzaj, M. McKay, M. Davis, P. Fanning, „Sztuka skutecznego porozumiewania się. Praca. Rodzina. Zabawa”, Gdańsk 2007, s. 125-137. Wybrane wiadomości ze strony: https://women.mediaimpact.pl/ 8/9. Analiza transakcyjna Literatura obowiązkowa: Analiza transakcyjna, M. McKay, M. Davis, P. Fanning, „Sztuka skutecznego porozumiewania się. Praca. Rodzina. Zabawa”, Gdańsk 2007, s. 95-108. J. Gosk, W co gramy w pracy, „Coaching” nr 2/2017, s. 72-75. Materiał do pracy na zajęciach: E. Berne „W co grają ludzie?”. Do wyboru rozdziały: Gry życiowe, Gry małżeńskie, Gry na przyjęciach, Gry świata podziemnego, Gry terapeutyczne, Gry konstruktywne. 10. Bądź sobą, wybierz Pepsi. Perswazja i manipulacja w komunikacji Literatura obowiązkowa: R. B. Cialdini, „Narzędzia wpływu”, w: Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, s. 14-36. R6 R. B. Cialdini, „Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka”, GWP. Wybrane rozdziały. 11/12. Język jako przedmiot badań socjologii. Wprowadzenie do (krytycznej) analizy dyskursu Literatura obowiązkowa: Patointeligencja, Mateusz Matczak – tekst utworu, Sportowe życie, Artur Rojek – tekst utworu; Warzecha, Krytyczna analiza dyskursu w ujęciu Normana Fairclougha. Zarys problematyki, tekst dostępny online: http://www.ejournals.eu/Konteksty_Kultury/2014/Tom-11-zeszyt-2/art/2833/ 13/14. Język sieci. Cyberprzestrzeń. Prawda-fałsz. (Fake) News Literatura obowiązkowa: Fejsokracja, Dziennik Gazeta Prawna, 24–26 maja 2019 nr 100 (5002); Polityka to tylko trzy rzeczy: pieniądze, pieniądze i pieniądze, Dziennik Gazeta Prawna, 24–26 maja 2019 nr 100 (5002). R7/ Materiał do pracy na zajęciach: http://hatalska.com/2019/06/26/instagram-really-fake-world/ |
Literatura: |
1. Hall, Edward T. (1982). The Hidden Dimension. New York: Doubleday. Chapters 10-12. 2. Hall, Edward T. (1983). The Dance of Life: The Other Dimension of Time. New York: Doubleday. Chapters 3-4. 3. Morris, Desmond. (1996). The Human Zoo. New York: Kodansha America, Inc. Chapters 2-3. 4. Vangelisti, Anita L. and Young, Stacy L. (2000). When word hurt: The effects of perceived intentionality on interpersonal relationships. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 3: 393-424 5. Reeder, Heidi M. (2000). ‘I like you…as a friend’: The role of attraction in crosssex friendship. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 3: 329-348. 6. Stewart, Stephanie., Stinnett, Heather., and Rosenfeld, Lawrence B. (2000). Sex differences in desired characteristics of short-term and long-term relationship partners. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 6: 843-853. 7. Flora, Jeanne. And Segrin, Chris. (2000). Relationship development in dating couples: Implications for relational satisfaction and loneliness. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 6: 811-825. 8. Kim, Min-Sun., Shin, Ho-Chang., and Cai, Deborah. (1998). Cultural influences on the preferred forms of requesting and re-requesting. Communication Monographs, 65: 47-66. 9. Burgoon, Judee K. and Le Poire, Beth A. (1999). Nonverbal cues and interpersonal judgements: Participant and observer perceptions of intimacy, dominance, composure, and formality. Communication Monographs, 66: 105124. 10. Afifi, Walid A. and Lee, Josephine W. (2000). Balancing instrumental and identity goals in relationships: The role of request directness and request persistence in the selection of sexual resistance strategies. Communication Monographs, 67, 3: 284-305. 11. Burgoon, Judee K. and Dunbar, Norah E. (2000). An interactionist perspective on dominance-submission: Interpersonal dominance as a dynamic, situationally contingent social skill. Communication Monographs, 67, 1: 96-121. 12. Solomon, Denise Haunani. (1997). A developmental model of intimacy and date request explicitness. Communication Monographs, 64: 99-118. 13. Bruess, Carol J.S. and Pearson, Judy C. (1997). Interpersonal rituals in marriage and adult friendship. Communication Monographs, 64: 25-46. 14. Livingston, Jennifer A. and Testa, Maria. (2000). Qualitative analysis of women’s perceived vulnerability to sexual aggression in a hypothetical dating context. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 6: 729-741. 15. Weinstock, Jacqueline S. and Bond, Lynne. (2000). Conception of conflict in close friendships and ways of knowing among young ocllege women: A developmental framework. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 45: 687-696. 16. Hojjat, Mahzad. (2000). Sex differences and perceptions of conflict in romantic relationships. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 4-5: 598-617. 17. Sillars, Alan., Roberts, Linda J., Leonard, Kenneth E., and Dun, Tim. (2000). Cognition during marital conflict. Journal of Social and Personal Relationships, 17, 4-5: 479-502. 18. Philipsen, Gerry. (2000). Permission to speak the discourse of difference: A case study. Research on language and Social Interaction, 33, 2: 213-234. 19. Edmondson, Willis J. (1981). On saying you’re sorry. In Florian Coulmas (Ed.) “Conversational Routine: Explorations in Standardized Communication Situations and Prepatterned Speech.” New York: Mouton Publishers, pp.273-288. 20. Labov, Teresa. (1990). Ideological themes in reports of interracial conflict. In Allen D. Grimshaw (Ed.) “Conflict Talk: Sociolinguistic Investigations of Arguments in Conversations.” New York Cambridge University Press, pp.139159. 21. Psathas, George. (1990). Transcription Symbols. In George Psathas (Ed.). “Studies in Ethnomethodology and Conversation Analysis.” Maryland: University Press of America. Pp. 297-307. 22. Schegloff, Emanuel., Jefferson, Gail., and Sacks, Harvey. (1992). The preference for self-correction in the organization of repair in conversation. In George Psathas (Ed.). “Studies in Ethnomethodology and Conversation Analysis.” Maryland: University Press of America. pp. 31-61. 23. Zimmerman, Don H. (1992). The interactional organization of calls for emergency assistance. In Paul Drew and John Heritage (Eds.) “Talk at Work: Interaction and Institutional Settings. New York: Cambridge University Press. pp. 418-469. 24. Button, Graham. (1992). Answers as interactional products: two sequential practices used in job interviews. In Paul Drew and John Heritage (Eds.) “Talk at Work: Interaction and Institutional Settings. New York: Cambridge University Press. pp. 212-231. 25. Garcia, Angela Cora. And Jacobs, Jennifer Baker. (1999). The eyes of the beholder: Understanding the turn-taking system in quasi-synchronous computermediated communication. Research on Language and Social Interaction, 32, 4: 337-367. 26. Maynard, Douglas W. (1998). Praising versus blaming the messenger: Moral issues in deliveries of good and bad news. Research on Language and Social Interaction, 31, 3-4: 359-395. |
Efekty uczenia się: |
Student zna metody badawcze stosowane w naukach o komunikacji społecznej (K_W05). Ma wiedzę na temat kulturowych, społecznych i instytucjonalnych uwarunkowań procesów komunikacyjnych (K_W10). Ma wiedzę o roli języka i innych systemów semiotycznych jako narzędzi komunikacji (K_W13). Student ma wiedzę o mechanizmach poznawczych komunikacji społecznej i kulturowej (K_W14). Posługuje się różnorodnymi kodami w komunikacji społecznej i międzykulturowej (K_U14). Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, aby sprostać wyzwaniom w wielokulturowym świecie (K_01). Student aktywie uczestniczy w życiu społecznym i kulturalnym wykorzystując wiedzę z zakresu teorii komunikacji (K_K06). |
Metody i kryteria oceniania: |
a) obecność: ćwiczenia obejmują 15 spotkań. 1 spotkanie organizacyjne trwa 45 minut i nie jest wliczane do zajęć obowiązkowych. Ostatnie spotkanie trwa 45 minut, nie jest wliczane do zajęć obowiązkowych, a jego celem jest podsumowanie zajęć i wyjaśnienie ew. kwestii dotyczących zaliczenia. Na pozostałych zajęciach obecność jest obowiązkowa. Student może opuścić 2 zajęcia. Ponadprogramową nieobecność należy zaliczyć u prowadzącej zajęcia. Osoba, która opuści ponad 4 spotkania nie uzyska zaliczenia z przedmiotu. b) wejściówki: odbędzie się łącznie 10 wejściówek, za każdą student może otrzymać 1 punkt; łącznie do zdobycia jest 10 punktów. c) praca na zajęciach: Podczas warsztatów studenci wykonają 5 prac samodzielnych/w grupie. Za każdą pracę można otrzymać 5 punktów. d) prezentacja: Podczas warsztatów każdy student ma obowiązek wykonania i przedstawienia prezentacji: • prezentacja jest przygotowywana z tekstów zaproponowanych przez prowadzącą oraz dobranych przez studentów; materiały dobrane przez studentów mogą mieć charakter publicystyczny; • studenci są zobowiązani do wykorzystania łącznie co najmniej 3 materiałów dodatkowych; • materiały dobrane przez studentów są obowiązkowym elementem prezentacji, ich celem jest przedstawienie omawianych zagadnień teoretycznych w praktyce społecznej; • czas trwania wypowiedzi nie powinien przekraczać 25 minut; • pamiętaj o podaniu bibliografii! Za prezentację student może otrzymać maksymalnie 15 punktów, na liczbę punktów wpływają: treść: czy w prezentacji wykorzystano najważniejsze pojęcia/zagadnienia poruszone w materiałach od prowadzącej (0-5), dobór materiałów własnych (adekwatność i różnorodność doboru materiału) (0-5), komunikacja: czy prezentacja została przedstawiona w sposób czytelny i ciekawy dla słuchaczy, czy osoba referująca była komunikatywna, czy prezentacja nie była czytana (0-5) Punktacja końcowa: Maksymalnie można uzyskać 50 punktów. punkty ocena poniżej 25 niedostateczna 25 – 33 dostateczna 34 – 42 dobra 43 i więcej bardzo dobra |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.