Profilaktyka społeczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0700-KN2-2PFS |
Kod Erasmus / ISCED: |
10.002
|
Nazwa przedmiotu: | Profilaktyka społeczna |
Jednostka: | Wydział Prawa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | specjalizacyjne |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Pełny opis: |
1. Zagadnienia wprowadzające do tematyki wykładu (1 godz.) 2. Najważniejsze definicje dot. profilaktyki społecznej (2 godz.) 3. Teorie kryminologiczne a profilaktyka społeczna (3 godz.) 4. Typologia oddziaływań profilaktycznych (3 godz.) 5. Etapy realizacji projektów profilaktycznych (2 godz.) 6. Aktualne projekty profilaktyczne w Polsce i na świecie (2 godz.) 7. Analiza i interpretacja autorskich projektów profilaktycznych wykonanych przez studentów (2 godz.) |
Literatura: |
1. J. Błachut, A. Gaberle, K. Krajewski, Kryminologia, Gdańsk 2004. 2. B. Hołyst, Kryminologia, Warszawa 2009. 3. M. Iwański, A. Papierz, M. Stożek, K. Bułat, P. Czarniak, A. Gorzelak, K. Grabowski, M. Grzyb, P. Jakubek, J. Jodłowski, M. Małek, S. Młodawska-Mąsior, Kryminologia. Repetytorium, Warszawa 2012. 4. M. Kuć, Kryminologia, Warszawa 2013. 5. E. W. Pływaczewski, W. Filipkowski, Z. Rau, Przestępczość XXI wieku. Zapobieganie i zwalczanie. Problemy techniczno-informatyczne, Tom 1-2, Warszawa 2015. 6. E. W. Pływaczewski (red.), Przestępczość zorganizowana, Warszawa 2011. 7. Z. Rau, Przestępczość zorganizowana w Polsce i jej zwalczanie, Kraków 2002. 8. W. Mądrzejewski, Przestępczość zorganizowana - system zwalczania, Warszawa 2008. 9. W. Filipkowski, Zwalczanie przestępczości zorganizowanej w aspekcie finansowym, Kraków 2004. 10. B. Hołyst, Bezpieczeństwo ogólne problemy badawcze. Tom 1, Warszawa 2014. 11. B. Hołyst, Bezpieczeństwo jednostki. Tom 2, Warszawa 2014. 12. B. Hołyst, Bezpieczeństwo społeczne. Tom 3, Warszawa 2015. 13. B. Hołyst, Kryminologia, Warszawa 2017. |
Efekty uczenia się: |
1. Student ma elementarną wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach. 2. Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. 3. Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności profilaktycznej. 4. Student potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności profilaktycznej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne: projekt, prezentacja, metoda problemowa, burza mózgów, dyskusja, praca z tekstem. Kryteria oceniania: - obecność na zajęciach dydaktycznych, - aktywność studenta na zajęciach, - ocena z projektu profilaktycznego. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.