Pedagogika resocjalizacyjna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0800-ON1-3PRE |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.001
|
Nazwa przedmiotu: | Pedagogika resocjalizacyjna |
Jednostka: | Wydział Pedagogiki i Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Celem zajęć jest - zapoznanie studentów z podstawami pedagogiki resocjalizacyjnej, jej specyfiką (jako interdyscyplinarnego obszaru wiedzy) w systemie nauk o wychowaniu, a w szczególności: -zapoznanie z teoretycznymi i teleologicznymi podstawami oddziaływań resocjalizacyjnych - analiza doświadczeń z zakresu realizacji oddziaływań resocjalizacyjnych w wymiarze instytucjonalnym oraz pozainstytucjonalnym w Polsce i za granicą - przybliżenie problematyki nieprzystosowania społecznego w wymiarze etiologii oraz symptomatologii i profilaktyki |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | lektura monograficzna |
Skrócony opis: |
Treści obejmują charakterystykę pedagogiki resocjalizacyjnej jako subdyscypliny pedagogicznej ze szczególnym uwzględnieniem kwestii nieprzystosowania społecznego w sferze etiologii, symptomatologii oraz typologii zachowań z jednoczesnym określeniem wymiarów działalności diagnostycznej i metodycznej w obszarach: opieki, wychowania i terapii |
Pełny opis: |
Profil studiów: Ogólnoakademicki Forma studiów: niestacjonarne Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy Dziedzina i dyscyplina nauki: Pedagogika resocjalizacyjna Rok studiów/semestr: III rok studiów I stopnia Wymagania wstępne: Pedagogika ogólna, Pedagogika społeczna, Psychologia ogólna, Socjologia wychowania, Filozofia Założenia i cele przedmiotu: Głównym celem jest wyposażenie studentów w podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej. Studenci zostaną gruntownie zaznajomieni ze specyfiką zjawiska nieprzystosowania społecznego w perspektywie interdyscyplinarnej w celu podniesienia u nich świadomości, co do potrzeby prowadzenia profesjonalnego oddziaływania korygującego i profilaktycznego o charakterze grupowym i indywidualnym zwiększającego szansę jego powodzenia. Inspirowanie studentów do polemizowania oraz formułowania własnych ocen i poglądów, a także indywidualnych (twórczych) poszukiwań i rozwiązań w zakresie projektowania przykładowych oddziaływań profilaktycznych i korekcyjnych skoncentrowanych na stosowaniu strategii ofensywnych, opartych na rozwijaniu pozytywnych zasobów (twórcza resocjalizacja i pozytywna profilaktyka społeczna). Studenci posiądą też podstawową wiedzę, co do rodzaju i charakteru funkcjonowania instytucji i placówek resocjalizacyjnych. Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu: Metody nauczania: wykład aktywny, dyskusja, pogadanka, konsultacje, projekt, praca w grupach, warsztaty grupowe. Formy zaliczenia przedmiotu: egzamin/ zaliczenie Bilans nakładu pracy studenta: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w wykładach 10h - udział w ćwiczeniach 8h - udział w konsultacjach 12h Razem: 30h (1 ECTS) Samodzielna praca studenta: - analiza literatury, samodzielne studiowanie problematyki wykładów i ćwiczeń 25h - przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 25h Razem: 50h (2 ECTS) razem 3.0ECTS |
Literatura: |
Urban B., Stanik M. (red), Resocjalizacja: teoria i praktyka pedagogiczna, Warszawa 2007, t.1-2. Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa 2000 Konopczyński M., Metody twórczej resocjalizacji, Warszawa 2007 Pospiszyl K., Resocjalizacja. Teoretyczne podstawy oraz przykłady programów oddziaływań, Warszawa 1998 Urban B., Dewiacje wśród młodzieży : uwarunkowania i profilaktyka, Kraków 2001. Pospiszyl K., Psychopatia, Warszawa 2000 Kalinowski M., Pełka J., Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich, Warszawa 1996 Węgliński A., Mikrosystemy wychowawcze w resocjalizacji nieletnich: analiza pedagogiczna. Lublin 2000 Kalinowski M.: Europejskie systemy resocjalizacji nieletnich, Warszawa 1991 Kozaczuk F., Radochoński M:. (red.) Aktualne problemy pedagogiki resocjalizacyjnej i patologii społecznej. Rzeszów 2000. Marczak M.(red.), Resocjalizacyjne programy penitencjarne realizowane przez służbę więzienną w Polsce, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2009. Konopczyński M., Kryzys resocjalizacji czy(li) sukces działań pozornych. Refleksje wokół polskiej rzeczywistości resocjalizacyjnej, Pedagogium, Warszawa 2013 Sawicki K., Diady, kliki, gangi. Młodzież społecznie nieprzystosowana w perspektywie współczesnej pedagogiki resocjalizacyjnej, Impuls, Kraków 2018. |
Efekty uczenia się: |
1. Student zna elementarną terminologię stosowaną w pedagogice resocjalizacyjnej oraz rozumie jej zakres i przedmiot.(K_W01) 2. Student ma elementarną wiedzę o organizacji i funkcjonowaniu różnych rodzajów placówek resocjalizujących, ich celach i podstawach prawnych. (K_W07) 3. Student ma uporządkowaną wiedzę teoretyczną dotyczącą przyczyn, dynamiki i specyfiki zjawiska nieprzystosowania społecznego oraz rozumie różnorodne jego uwarunkowania. (K_W09) 4. Student potrafi wykorzystać podstawową interdyscyplinarną wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej w celu rozpoznawania, analizowania i interpretowania motywów i wzorów ludzkich zachowań , a także specyficznych problemów społecznych w celu wskazania propozycji rozwiązań zapobiegawczych i naprawczych (prognozując przebieg ich rozwiązywania oraz przewidując skutki planowanych działań stosowanych w praktyce rozwiązywania problemów społecznych). (K_U02; K_U10) 5. Student ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie stosowania działań zapobiegawczych i naprawczych w zakresie rozwiązywania problemów społecznych oraz refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej. (K_K04) |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń z przedmiotu oceną pozytywną. Egzamin w formie pisemnej (test) lub ustnej (treści poruszane na wykładzie oraz ćwiczeniach). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.