Podstawy estetyki

obowiązkowe

w sali

Przedmiot przekazuje podstawowy zasób wiedzy dotyczący wartości i wartościowania w sztuce. Podczas wykładów przedstawione zostaną także wybrane zagadnienia związane z obecnością wartości w kulturze, ze szczególnym uwzględnieniem relacji pomiędzy wartościami estetycznymi a etycznymi w życiu współczesnego człowieka. Celem zajęć jest wyposażenie studentek i studentów w umiejętność krytycznego postrzegania estetycznego wymiaru praktyk kulturowych późnej nowoczesności.

Profil studiów: Ogólnoakademicki

Forma studiów: Stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy, Moduł podstawowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: dziedzina nauk humanistycznych, dyscyplina – nauki o sztuce

Rok studiów/semestr: I rok/semestr II (studia drugiego stopnia)

Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów: przydatna jest wiedza zdobyta na przedmiotach z zakresu wiedzy o sztuce lub filozofii.

Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 15 godzin wykładów.

Metody dydaktyczne: Wykład problemowy z elementami dyskusji, prezentacje multimedialne, konsultacje.

Punkty ECTS: 2

Bilans nakładu pracy studenta

Rodzaje aktywności:

– udział w wykładach – 15 godzin;

– przygotowanie do wykładów – 10 godzin;

– przygotowanie do zaliczenia – 22 godziny;

– konsultacje – 3 godziny;

Razem 50 godzin, co odpowiada 2 punktom ECTS

Wskaźniki ilościowe

Nakład pracy studentki/studenta związany z zajęciami:

– wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela – 18 godzin, co odpowiada 0,7 punktu ECTS

– o charakterze praktycznym – 35 godzin, co odpowiada 1,4 punktu ECTS

• Brach-Czaina Jolanta, 1992, Odkrywanie – Adaptacja – Ekspresja, [w:] tejże (red.), Twórczy odbiór sztuki, Białystok: Dział Wydawnictw Filii UW w Białymstoku.

• Gołaszewska Maria, 1990, Rodzaje wartości estetycznych, [w:] tejże, Istota i istnienie wartości, Warszawa: PWN, s. 351-372.

• Ingarden Roman, 1970, Przeżycie estetyczne, [w:] tegoż, Studia z estetyki, t. III, Warszawa: PWN, s. 97-102.

• Ingarden Roman, 1970, Wartości artystyczne i wartości estetyczne, [w:] tegoż, Studia z estetyki, T. III, Warszawa: PWN.

• Mitchell W.J.T., 2015, Czego chcą obrazy? Pragnienia przedstawień, życie i miłości obrazów, przeł. Łukasz Zaremba, rozdział: Czego chcą obrazy?, s. 65-87.

• Poprzęcka Maria, 1998, Kicz – zła sztuka naszego czasu, [w:] tejże, O złej sztuce, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, s. 206-247.

• Tatarkiewicz Władysław, 1976, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa: PIW.

• Welsch Wolfgang, 1998, Estetyka i anestetyka, tłum. Małgorzata Łukasiewicz, [w:] Ryszard Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów, Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński, s. 520-546.

• Winterson Jeanette, 2001, O sztuce, [w:] tejże, O sztuce. Eseje o ekstazie i zuchwalstwie, tłum. Zbigniew Batko, Poznań: REBIS.

1. Wiedza studentek i studentów (K_W03):

a) znają podstawowe pojęcia odpowiadające kategoriom estetycznym takim jak wartości estetyczne, przeżycie estetyczne itp.;

b) znają podstawowe zasady podejmowania filozoficznej refleksji estetycznej w zakresie rozumienia sztuki i kultury.

2. Umiejętności studentek i studentów (K_U03, K_U04, K_U06):

a) poprawnie stosują poznaną terminologię i pojęcia;

b) potrafią stawiać pytania dotyczące znaczeń obecnych w sztuce najnowszej.

3. Kompetencje społeczne studentek i studentów (K_K01):

a) posiadają umiejętność krytycznej oceny zjawisk społecznych i kulturowych.

Zaliczenie na ocenę.

• Zaliczenie ustne lub pisemne (w formie testu) na ocenę. W przypadku ustnej formy zaliczenia student podpisuje się w protokole, potwierdzając znajomość uzyskanej oceny.

• Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest posiadanie wiedzy dotyczącej zagadnień poruszanych w trakcie wykładów oraz w podanej literaturze.

• By otrzymać ocenę pozytywną z zaliczenia student powinien uzyskać nie mniej niż 51% punktów.