Psychopedagogika kreatywności
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0800-S2-2XADO |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.002
|
Nazwa przedmiotu: | Psychopedagogika kreatywności |
Jednostka: | Wydział Pedagogiki i Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Podstawowym założeniem realizacji przedmiotu Psychopedagogika kreatywności jest dostarczenie wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat współczesnych koncepcji twórczości i kreatywności, stosowanych metod i narzędzi diagnozy oraz psychospołecznych uwarunkowań rozwoju kreatywności. Wiedza ta ma charakter interdyscyplinarny i daje podstawę do aplikacji w projektowaniu i organizowaniu procesu edukacji twórczej oraz edukacji do twórczości a także jej wykorzystaniu w działalności akademickiej i rozwiązywaniu problemów codziennych. |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Skrócony opis: |
Współczesne koncepcje edukacji i programów rozwijania zdolności, uzdolnień i postaw twórczych dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Specyfika i rodzaje diagnozy twórczości, jej uwarunkowań podmiotowych i społecznych. Konstruowanie wiedzy proceduralnej na temat tworzenia psychopedagogicznych warunków różnorodnej twórczej aktywnośc.i |
Pełny opis: |
Profil studiów – ogólnoakademicki Forma studiów – stacjonarne Rodzaj przedmiotu – fakultatywny Dziedzina i dyscyplina nauki – psychologia twórczości, pedagogika twórczości Rok studiów, semestr – drugi rok, semestr III (zimowy) Wymagania wstępne – zaliczenie przedmiotów z grupy pedagogiki i psychologii Liczba godzin dydaktycznych – 30 godzin, w tym 15 godz. wykładów i 15 godzin ćwiczeń Metody dydaktyczne – wykład, warsztaty, projekty, konsultacje indywidualne Punkty ECTS – 2 pkt. Bilans nakładu pracy studenta – 15 godzin – wykłady, 15 godz. ćwiczenia, 20 godzin samodzielne studiowanie literatury naukowej, 2 godziny konsultacje indywidualne, 10 godzin – przygotowanie autorskiego projektu, 2 godz. zaliczenie Wskaźniki ilościowe – 32 godziny – 1 punkt ECTS – zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela; 32 godziny – 1 punkt ECTS – praca własna studenta, w tym przygotowanie projektu |
Literatura: |
Dudzikowa, M. Kompetencje autokreacyjne – możliwości ich nabywania w toku studiów pedagogicznych. Edukacja 1993 nr 4, ss.18-34. Szmidt J.K. Pedagogika twórczości, Gdańsk, 2007 Szmidt K.J. Trening kreatywności, Gliwice 2008 Szmidt K.J. Sesje twórczej pomysłowości, dla pedagogów, psychologów i trenerów grupowych, Gliwice 2016 Nęcka E., Psychologia twórczości. Gdańsk 2001 Kozielecki J., Psychotransgresjonizm. Nowy kierunek psychologii. Warszawa 2001/2007 Obuchowski K., Adaptacja twórcza. Warszawa 1985 Pietrasiński Z., Ekspansja pięknych umysłów. Nowy renesans i ożywcza autokreacja. Warszawa 2008 Popek S., Człowiek jako jednostka twórcza. Lublin 2001 Strzałecki A., Psychologia twórczości. Między tradycją a ponowoczesnością. Warszawa Karwowski M. (red.) Identyfikacja potencjału twórczego. Teoria, metodologia, diagnostyka, Warszawa 2009 Karwowski M. Klimat dla kreatywności, Warszawa 2009 Wróblewska, M. Osobowościowe uwarunkowania postawy twórczej studentów. Białystok 2005 Wróblewska M. Kompetencje twórcze w dorosłości, Białystok 2015 |
Efekty uczenia się: |
Student zna podstawową terminologię używaną w pedagogice twórczości i kreatywności oraz psychologii twórczości; posiada uporządkowaną wiedzę teoretyczną i praktyczną na temat współczesnych koncepcji twórczości i kreatywności, stosowanych metod i narzędzi diagnozy oraz psychospołecznych uwarunkowań rozwoju kreatywności. Student aplikuje zdobytą wiedzę z zakresu pedagogiki kreatywności i nauk pokrewnych – psychologii twórczości - do projektowania i organizowania procesu edukacji twórczej oraz korzysta z tej wiedzy w działalności akademickiej i rozwiązywaniu problemów codziennych. Student odnosi zdobytą wiedzę i umiejętności do projektowania i realizowania działań edukacyjnych oraz różnych form stymulowania rozwoju kreatywności dzieci, młodzieży i dorosłych; potrafi twórczo animować prace nad rozwojem własnych kreatywnych zasobów. Student ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie rozwijania kreatywności i twórczych zasobów własnych oraz uczestników procesu edukacyjnego; rozumie potrzebę i konieczność ciągłego pogłębiania tej wiedzy. Sposób weryfikacji: aktywny udział w zajęciach, praca w małych grupach, praca zaliczeniowa w formie projektu |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne: wykład, praca w grupach, dyskusja, analiza tekstów, projekt, konsultacje. Zaliczenie wykładu - na podstawie obecności Zaliczenie ćwiczeń- praca projektowa Ocena końcowa z przedmiotu jest wynikiem sumy punktów za obecność na wykładzie i ćwiczeniach, za aktywność na zajęciach oraz ocenę przygotowanej pracy projektowej. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.