Podstawy komunikacji interpersonalnej w pracy socjalnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0800-SS1-3GUJ |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.001
|
Nazwa przedmiotu: | Podstawy komunikacji interpersonalnej w pracy socjalnej |
Jednostka: | Wydział Pedagogiki i Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu psychologii ogólnej. |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest poznanie i zrozumienie podstawowych mechanizmów komunikacji interpersonalnej. Zwrócono szczególną uwagę na pojawiające się błędy i ich konsekwencje oraz warunki skutecznej komunikacji interpersonalnej w pracy socjalnej. |
Pełny opis: |
Ogólnoakademicki Studia stacjonarne pierwszego stopnia Moduł fakultatywny Praca Socjalna Rok 3, semestr V Podstawy kursu z psychologii ogólnej 30 godz. ćwiczeń Ćwiczenia prowadzone metodami aktywizującymi Punkty ECTS: 2,00 Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - z bezpośrednim udziałem nauczyciela 30 godz. - 1,00 ECTS - o charakterze praktycznym 30 godz. - 1,00 ECTS |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Berne E. (2012). W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Littauer F. (1994). Osobowość plus. Jak zrozumieć innych, przez zrozumienie siebie? Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Logos”. Łęcki K., Szóstak A. (1999). Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej. Katowice: „Śląsk” Sp. z o.o. Wydawnictwo Naukowe. McKay M., Davis M., Fanning P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: GWP. Sujak E. (2006). ABC psychologii komunikacji. Kraków: Wydawnictwo WAM. Thomson P. (1998). Sposoby komunikacji interpersonalnej. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo. Townend A. (1996). Jak doskonalić asertywność. Praktyczny podręcznik asertywności dla menedżerów. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo. Literatura uzupełniająca: Adler R.B., Rosenfeld L.B., Proctor II R.F. (2007). Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis. Domachowski W. (1993). Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej. Toruń:Wydawnictwo „Edytor”. Griffin E. (2003). Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk: GWP. Grzesiuk L. (1994). Studia nad komunikacją interpersonalną. Warszawa: PTP. Morreale S.P., Spitzberg B.H., Barge J.K. (2008). Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności. Warszawa: WN PWN. Pease A. (1992). Język ciała. Kraków: Wydawnictwo Gemini. Stewart J. (red.) (2003). Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej. Warszawa: WN PWN. |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy: student ma podstawową wiedzę o różnych rodzajach struktur, więzi społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjami (K_W08). W zakresie umiejętności: potrafi stosować i ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami pracy socjalnej (K_U08). Ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych zarówno ze specjalistami w zakresie pracy socjalnej, jak i odbiorcami spoza grona specjalistów (K_U12). Monitoruje przebieg i efekty własnych działań i innych oraz poddaje je ocenie z perspektywy profesjonalnej pracy socjalnej (K_U17). W zakresie kompetencji: potrafi współpracować w grupie i przyjmować w niej różne role (K_K08). |
Metody i kryteria oceniania: |
Pisemny test wyboru. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.