Psychopedagogiczne aspekty trudności w uczeniu się

obowiązkowe specjalnościowe

Przedmiot obejmuje analizę psychologicznych i pedagogicznych problemów związanych z trudnościami w uczeniu się uczniów; diagnozę pedagogiczną dziecka; modele pracy terapeutycznej i pedagogicznej; zasady planowania pracy terapeutycznej z dziećmi ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się.

w sali

Studenci zapoznają się z rozszerzoną wiedzą na temat organizacji pomocy psychologiczno- pedagogicznej udzielanej dziecku ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Część praktyczna koncentruje się na opanowaniu umiejętności: planowania pracy terapeutycznej - dostosowanej do indywidualnego przypadku ucznia z trudnościami w uczeniu się; konstruowania indywidualnych programów oraz projektowania zajęć terapeutycznych wg najnowszych rozporządzeń. Studenci nabędą umiejętność zastosowania metod terapii pedagogicznej, konstruowania IPET-u dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Dykcik W. (red.), Pedagogika specjalna. Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2009.

Błeszyński J., Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków 2000.

Borkowska M., Dziecko z niepełnosprawnością ruchową: jak wspomagać rozwój psychoruchowy. PZWL, Warszawa cop. 2012.

Charbicka M., Dziecko z zespołem Aspergera, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2015.

Chrzanowska I., Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Wyd. Impuls, Kraków 2015

Dykcik W., Szychowiak B., Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2001.

Edukacja skuteczna, przyjazna i nowoczesna. Jak organizować edukacje uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi? Przewodnik. Wyd. Fundacja Fundusz Współpracy, Warszawa 2010.

Głodkowska J. (red.). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi : podręcznik akademicki, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej Warszawa 2012.

Gruszczyk- Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP, Warszawa 1994.

Górniewicz E., Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Toruń 1994.

Guza A., Krzyżyk D. (red.), Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych. T. 1, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 2012.

Jas M., Jarosińska M.,współpr. E. Wojdyła, Specjalne potrzeby edukacyjne dzieci i młodzieży: prawne ABC dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa 2010.

Kaja B. Zarys terapii dziecka, WSP, Bydgoszcz 2001.

Kielin J., Jak pracować z rodzicami dziecka upośledzonego. GWP, Gdańsk 2002.

Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi : materiały dla nauczycieli, [aut. Emilia Wojdyła et al.], Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa 2010.

Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe. Cz I, [aut. Emilia Wojdyła et al.], Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa 2010.

Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi : materiały szkoleniowe. Cz. 2. [aut. Barbara Trochimiak et al.], Ministerstwo Edukacji Narodowej], Warszawa 2010.

Sakowicz-Boboryko A., Wspieranie rodziców w rehabilitacji dzieci z niepełnosprawnością słuchową: w kręgu odpowiedzialności. Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2016.

Szymanowska J., Dzieciństwo w niepełnosprawności: wymiar pedagogiczny. Wyd, Heliodor, warszawa 2010.

Śliwerski B. (red.), Pedagogika. Subdyscypliny wiedzy pedagogicznej. Tom 3, GWP, Gdańsk 2006.

Wyczesany J., Pedagogika upośledzonych umysłowo. Wyd. IX, Wyd. Impuls, Kraków 2011.

Wiśniewska M., Wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością intelektualną: poradnik dla rodziców i terapeutów. Wyd. Impuls, Kraków 2008.

1. Student ma pogłębioną wiedzę na temat prawidłowości poznawczego, emocjonalnego, społecznego i fizycznego rozwoju dziecka istotnych z punktu widzenia efektywności procesu nauczania i wychowania.

2. Student ma pogłębioną wiedzę na temat psychopedagogicznych aspektów trudności i niepowodzeń uczniów w procesie uczenia się oraz jego biopsychicznych i środowiskowych uwarunkowań.

3. Student ma pogłębioną wiedzę o rodzajach zaburzeń rozwojowych stanowiących przyczyny trudności i niepowodzeń w uczeniu się. 4. Rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii w odniesieniu do dziecka w wieku szkolnym. Zna zasady organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

5. Student posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia oraz specyficznych i niespecyficznych trudności w uczeniu się. Potrafi interpretować je z punktu widzenia istotności problemów edukacyjnych oraz podejmowanych działań naprawczych.

6. Student ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania oraz racjonalnego oceniania sytuacji edukacyjnych, analizowania

zachowań uczniów przejawiających trudności i niepowodzenia szkolne.

7. Student potrafi wybrać i zastosować właściwą dla pomocy psychologiczno-pedagogicznej strategię postępowania z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

8. Potrafi planować pracę nauczyciela i uczniów na zajęciach specjalistycznych z uwzględnieniem adekwatnych do specyfiki funkcjonowania dziecka metod pracy terapeutycznej.

9. Student utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi w praktyce pedagogicznej, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych mających na celu pomoc dziecku z trudnościami w uczeniu się.

warsztaty grupowe, projekty, konsultacje, analiza dokumentów

Zaliczenie ćwiczeń: praca pisemna (prezentacja), aktywność na zajęciach, udział w dyskusji, obecność (min. 90 % obecności), plan IPET-u

Egzamin pisemny (pozytywna ocena po uzyskaniu 51% ogólnej liczby punktów).