Polska literatura współczesna

obowiązkowe

w sali

Przedmiot poświęcony jest polskiej literaturze współczesnej. Obejmuje opis rozwijających się obecnie tendencji w obrębie poezji, beletrystyki, literatury faktu, eseistyki. Prezentuje współczesne zjawiska historyczne i społeczne, kulturowe, wpływające na literaturę oraz zmieniające jej kształt i sposoby rozumienia tego, co stanowi współczesną literaturę. Przybliża problematykę współczesnego życia literackiego i drogi rozwoju literatury najnowszej.

Na zajęciach zostaną postawione pytania, dotyczące tematów podejmowanych przez współczesnych autorów, właściwości stylu poszczególnych pisarzy, charakterystycznych dla nich form i strategii pisarskich, wreszcie kontekstów kulturowych, a także publikacji teoretycznych, które można przywołać rozmawiając o wybranych tekstach.

1. Profil studiów: Ogólnoakademicki.

2. Forma studiów: Stacjonarne.

3. Poziom kształcenia: szkoła doktorska

4. Rok III

5. Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, literaturoznawstwo.

6. Rodzaj przedmiotu: Polska literatura współczesna.

7. Wymagania wstępne: brak

8. Liczba godzin:15 h

10. Metody dydaktyczne: heureza, dyskusja.

11. Zaliczenie zajęć: ustne, ocena wystawiana jest głównie na postawie aktywności i prezentacji o tematyce uzgodnionej wcześniej z prowadzącym.

Dopuszczalne są w sumie dwie nieobecności nieusprawiedliwione.

12. Punkty ECTS: 1.

Bilans nakładu pracy studenta:

Udział w zajęciach: 15 h

Przygotowanie do zajęć: 8 h

Przygotowanie do prezentacji ustnej lub pisemnej:2 h.

Razem: 25 h

Wskaźniki ilościowe:

wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i studentów: 15 h - 0,5 punktu ECTS; o charakterze praktycznym: 15 h - 0,5 punktu ECTS.

Opracowania (wybór)

- P. Czapliński, Nowa proza i rytuały inicjacji, w: „Kresy” 1996, nr 1.

- P. Czapliński, Poruszona mapa: wyobraźnia geograficzno-kulturowa polskiej literatury przełomu XX i XXI wieku, Kraków 2016.

- T. Drewnowski, Literatura polska 1944-1989 – próba scalenia: obiegi, wzorce, style, Kraków 2004.

- Literatura kobiet, literatura kobieca, kobiecość w literaturze, pod red. B. Witosz, Katowice 2003.

- P. Szewczyk, Miasto w prozie kobiet początku XXI wieku: „Bambino” Ingi Iwasiów i „Piaskowa Góra” Joanny Bator, „Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze” 2015, nr 4, s. 11-27.

- D. Nowacki, „Piaskowa góra” Joanny Bator, „Gazeta Wyborcza” z 10.02.2009.

- D. Nowacki, „Lubiewo” Michała Witkowskiego. Niech o nas czytają, „Gazeta Wyborcza” z 3.01.2005.

- W. Marszałek, Wobec odmienności. „Lubiewo” Michała Witkowskiego, „Studia Historicolitteraria” 2009 (9), s. 231-238.

- Ł. Wróblewski, Wstręt jako legitymizowanie perwersji w „Lubiewie bez cenzury” Michała Witkowskiego, „Ruch Literacki” 2018, z. 3(348), s. 305-322.

- G. Pertek, Schizografia. Lustrzane pismo Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w: Poezja polska po roku 2000. Diagnozy – Problemy – Interpretacje, red. T. Dalasiński, A. Szwagrzyk, P. Tański, Toruń 2015, s. 252-265.

- J. Tabaszewska, Powtórzenia i przynależności. Poezja Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego wobec pamięci, „Teksty Drugie” 2017, nr 2, s. 399-417.

- A. Wolny-Hamkało, Tkaczyszyna-Dyckiego życie z duchami, „Gazeta Wyborcza” 1.10.2009, http://wyborcza.pl/1,75410,7096704,Tkaczyszyna_Dyckiego_zycie_z_duchami.html

- K. Dźwinel, „W sąsiednim pokoju umiera moja matka”. Fragmenty obrazu matki w wierszach Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w: Poezja polska po roku 2000, s. 229-242.

-Gada !zabić? pa]n[tologia neolingwizmu, red. M. Cyranowicz, P. Kozioł, Warszawa 2005.(tu: Manifest neolingwistyczny oraz wybrane teksty M. Cyranowicz, J. Mueller, J. Lipszyc, P. Kozioł)

- P. Czapliński, P. Śliwiński, Przełom: warunki, oznaki, omamy, [w:] Literatura polska 1976-1998. Przewodnik po prozie i poezji, Kraków 1999, s. 208-238.

- J. Jarzębski, Trzecia epoka (o prozie lat dziewięćdziesiątych), „Teksty Drugie” 1996, nr 5.

- P. Czapliński, Powrót centrali. Literatura w nowej rzeczywistości, Kraków 2007.,- - O. Tokarczuk, Bieguni, WL, Kraków 2007.

- M. Czermińska, Miejsca autobiograficzne. Propozycja w ramach geopoetyki, „Teksty Drugie” 2011, nr 5.

- M. Augé, Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności, przeł. R. Chymkowski, Warszawa 2012.

- M. Kobielska, O konieczności powstania warszawskiego “Kinderszenen” i ”Widma”, „Pamiętnik Literacki” 2013, z. 4, s. 89-113.

- E. Janicka, Mroczny przedmiot pożądania. O „Kinderszenen” raz jeszcze – inaczej. „Pamiętnik Literacki” 2010, z. 4, s. 78.

- A. Calderón Puerta, Motyw gwałtu w opowiadaniu „Aryjskie papiery” Idy Fink i w dramacie „Nasza klasa” Tadeusza Słobodzianka, „Teksty Drugie” 2015, nr 2.

- T. Żukowski, Fetysz „obiektywności”. „Nasza klasa” Tadeusza Słobodzianka, „Studia Litteraria et Historica” 2015, s. 109-147. 10.11649/slh.2015.008.

- M. Hirsch, „Żałoba i postpamięć”, w: Teoria wiedzy o przeszłości na tle współczesnej humanistyki, red. Ewa Domańska, Poznań 2011.

- A. Nęcka, „Co nie jest biografią – nie jest w ogóle”, Przykłady z prozy polskiej po 2000 roku. Magdalena Tulli, w: eadem, Emigracje intymne. O współczesnych polskich narracjach autobiograficznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2013, s.201-9.

- M. Tengowska, Poparzone, zatopione, lęk. Holokaust a relacja matka – córka we „Włoskich szpilkach” Magdaleny Tulli, w: Polacy-Żydzi. Kontakty kulturowe i literackie. Kr. 2014.

- A. Tippner, Sensing the meaning, working towards the facts. Drugie pokolenie a pamięć o Zagładzie w tekstach Bożeny Keff, Magdaleny Tulli i Agaty Tuszyńskiej, przeł. K. Adamczak, „Teksty Drugie” 2016, nr 1.

SD_WG03, SD_UW03,

SD_UW04, SD_KK01

Weryfikacja efektów: ocena aktywności, egzamin ustny

Zaliczenie na podstawie obecności, przygotowania do zajęć, aktywności; 1 prezentacji ustnej; dopuszczalna jest 1 nieobecność, pozostałe należy zaliczać w formie ustnej lub pisemnej

Przedmiot kończy się egzaminem ustnym.