Nowe trendy w chemii organicznej

obowiązkowe specjalizacyjne

Dobre przygotowanie z zakresu akademickiej chemii organicznej (1. stopień i 2. stopień), ze strategii i taktyki syntezy organicznej, metod spektroskopowych i metod separacyjnych zarówno preparatywnych jak i analitycznych, znajomość podstawowych źródeł informacji chemicznej, jak najszersza praktyka laboratoryjna w obszarze chemii organicznej i technologii chemicznej.

w sali

Zakreślenie ram zagadnień istotnych dla praktyki współczesnej chemii organicznej i specyfiki specjalności chemia organiczna i uwzględnieniem współczesnego i możliwego przyszłego warsztatu pracy chemika-organika. Wskazanie związków między chemią organiczną a innymi działami chemii i najistotniejszych filarów wiedzy i umiejętności z zakresu szeroko rozumianej chemii organicznej (pozyskiwania informacji, analityki, syntezy organicznej, reakcji organicznych i ich fizykochemicznych aspektów z uwzględnieniem stereochemii organicznej). Zakreślenie współcześnie rozwijanych i przyszłych metodologii syntezy.

Profil studiów – ogólnoakademicki

Forma studiów – stacjonarne

Rodzaj przedmiotu – obowiązkowy specjalizacyjny

Dziedzina: nauki ścisłe i przyrodnicze, dyscyplina: nauki chemiczne

Rok studiów/sem. - rok I, stopień II/sem. letni

Wymagania wstępne – Chemia organiczna I i II, Metody spektroskopowe w analizie chemicznej

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć – 15 godzin wykładu, 30 godzin laboratorium

Metody dydaktyczne

w ramach wykładu: wykład z aktywnym udziałem słuchaczy

w ramach laboratorium: ćwiczenia praktyczne, konsultacje

Punkty ECTS – 4

Bilans nakładu pracy studenta

Wskaźniki ilościowe – nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 50,6 godzin, co odpowiada 2,0 pkt ECTS oraz nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela 85,0 godz., co odpowiada 3,4 pkt ECTS.

1. Smith, M., B.; March, J. March’s Advanced Organic Chemistry, 6th ed. Wiley: New York, (2007).

2. Skarżewski, J. Wprowadzenie do Syntezy Organicznej; PWN Warszawa (1999).

3. Gawroński, J.; Gawrońska, K.; Kacprzak, K.; Kwit, M. Współczesna Synteza Organiczna; PWN Warszawa (2004).

4. Mastalerz, P.; Podręcznik Chemii Organicznej; Wydawnictwo Chemiczne (1998).

5. Mastalerz, P.; Chemia Organiczna; PWN Warszawa (1984).

6. Perrin, D.D. , Chai, Ch. , Armarego, W.L.F. , Perrin D. R. , Purification of Laboratory Chemicals, 5Rev Ed, Butterworth-Heinemann Ltd (2003)

7. Carey, F. A.; Sundberg, R. J. Advanced Organic Chemistry: Part A: Structure and Mechanisms, Springer (2007).

8. Carey, F. A.; Sundberg, R. J. Advanced Organic Chemistry: Part B: Reaction and Synthesis, Springer (2007).

9. Greene, T., W.; Wuts, P., G., M. Protective Groups in Organic Synthesis; 4th ed. Wiley: New York, (2007).

10. Nicolaou, K., C.; Sorensen, E., J. Classics in Total Synthesis, Wiley-VCH: Weinheim, (1996).

11. Nicolaou, K., C.; Snyder, S., A. Classics in Total Synthesis II, Wiley-VCH: Weinheim, (2003).

12. The ACS Style Guide; 2nd ed. Dodd, J., S. Ed., ACS: Washington (1997)

13. Warren, S. Organic Synthesis: The Disconnection Approach, Wiley: New York, (1982); Warren, S. Workbook for Organic Synthesis: The Disconnection Approach, Wiley: New York, (1982).

14. Fuhrhop, J.-H.; Li, G. Organic Synthesis, Wiley-VCH: Weinheim, (2003).

15. Fuhrhop, J.-H.; Penzlin, G. Organic Synthesis, 2nd ed. VCH: Weinheim, (1994)

16. Smith, M., B.; Organic Synthesis, 2nd ed. McGraw-Hill: New York, (2002).

17. Hassner, A.; Stumer, C. Organic Syntheses Based on Name Reactions and Unnamed Reactions; Elsevier Science (1994).

18. Mundy, B., P. Ellert, M. Name Reactions and Reagents in Organic Synthesis; Wiley: New York, (1988).

19. Leonard, J.; Lygo, B.; Procter, G. Advanced Practical Organic Chemistry, 2nd ed.; Blackie Academic & Professional, Chapman & Hall: Glasgow, New York, (1995).

20. Furniss, B., S.; Hannaford, A., J.; Smith, P., W., G.; Tatchell, A., R., Vogel’s Textbook of Practical Organic Chemistry, Longman Scientific&Technical: New York, (1989)

21. Tietze, L., F.; Eichert, T. Reaktionen und Synthesen; 2nd ed. Thieme Verlag: Stuttgart, (1991).

Materiały internetowe i wybrane artykuły naukowe

WIEDZA, student:

- zna rodzaje reakcji organicznych, potrafi omówić i przedstawić w formie graficznej podstawowe i złożone mechanizmy reakcji organicznych zgodnie z aktualnym stanem wiedzy KP7_WG1

- zna nowoczesne techniki pomiarowe stosowane w analizie związków organicznych oraz podstawy działania aparatury stosowanej w swojej pracy KP7_WG5

UMIEJĘTNOŚCI, student:

- umie zastosować zdobytą wiedzę chemiczną do analizy problemów napotkanych w pracy laboratoryjnej KP7_UW4

- opanował w podstawowym zakresie umiejętność interpretacji widm IR, 1H NMR, 13C NMR. Potrafi porównywać i interpretować dane oraz zastosować znane rozwiązania w nowych sytuacjach w zakresie syntezy i analizy związków organicznych KP7_UW6

KOMPETENCJE SPOŁECZNE, student:

- rozumie potrzebę systematycznego zapoznawania się z podstawowymi nośnikami informacji chemicznej (czasopisma, patenty, książki, bazy danych) KP7_KK1

wykład: egzamin w formie ustnej

laboratorium:

Kryteria oceniania zgodnie z przyjętym Regulaminem studiów UwB.

Możliwe jest wprowadzenie elastycznych form zaliczenia w porozumieniu wykładowca – student zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego, przy czym warunki takie powinny być ustalone na początku cyklu nauczania).