Obszary przyrodniczo cenne w ekobiznesie
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 320-ES1-2OPC | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Obszary przyrodniczo cenne w ekobiznesie | ||
| Jednostka: | Wydział Biologii | ||
| Grupy: |
3L stac. I stopnia studia ekobiznesu - przedm. obowiązkowe II rok Ekobiznesu Semestr zimowy |
||
| Punkty ECTS i inne: |
3.00   zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
| Założenia (opisowo): | Podczas realizacji przedmiotu student zdobywa podstawową wiedzę o walorach środowiska przyrodniczego mających znaczenie dla rozwoju turystyki w Polsce i na świecie. Potrafi wskazać najważniejsze walory które mogą być wykorzystane jako atrakcje turystyczne. Właściwie potrafi ocenić ważność walorów i na tej podstawie wskazać rodzaj formy turystycznej mogącej ten walor wykorzystać bez szkody dla środowiska przyrodniczego. |
||
| Tryb prowadzenia przedmiotu: | mieszany: w sali i zdalnie |
||
| Skrócony opis: |
W trakcie wykładów zostanie usystematyzowana wiedza z zakresu walorów przyrodniczych oraz możliwości ich wykorzystania w rozwoju turystyki indywidualnej i grupowej. Zostaną uwzględnione najważniejsze walory przyrodnicze Polski i świata. Dodatkowo przedstawione zostaną wybrane formy ochrony przyrody. |
||
| Pełny opis: |
Tematyka wykładów obejmuje: 1. Pojecie obszarów przyrodniczo cennych i ich zróżnicowanie, formy ochrony przyrody w Polsce i ich krótka charakterystyka. 2. Formy turystyki przyrodniczej i ich omówienie na przykładzie wykorzystania walorów przyrodniczych Polski. 3. Walory specjalistyczne (kajakowe i żeglarskie, wędkarskie, myśliwskie, jeździeckie, taternickie, speleologiczne) i ich charakterystyka na przykładzie Polski. 4. Przyrodnicze cechy regionów turystycznych w Polsce - pobrzeża i góry. 5. Obszary przyrodniczo cenne na świecie (kryteria klasyfikacji obszarów przyrodniczo cennych na świecie - lista światowego dziedzictwa UNESCO, listy współczesnych cudów świata, w tym lista 7 cudów natury świata). |
||
| Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 1998, Geografia turystyki Polski, 317 ss. 2. Kruczek Z., 2003, Polska: geografia atrakcji turystycznych, wyd. Proksenia, Kraków, 283 ss. 3. Kruczek Z., 2008, Europa: geografia turystyczna, wyd. Proksenia, Kraków, 303 ss. 4. Kruczek Z. (red.) 2008, Kraje pozaeuropejskie zarys geografii turystycznej wyd. Proksenia, Kraków, 326 ss. 5. Waraszyńska J. (red.) 2003, Geografia turystyczna świata część 1 i 2, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 439 ss. 6. Makowski J. (red.), 2006, Geografia regionalna świata Wielkie regiony. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 334 ss. Literatura uzupełniająca: 1. Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, 2000, wyd. PWN, Warszawa, 1046 ss. 2. Przewodniki – np. Puszcza Knyszyńska. Przewodnik, 2008, wyd. SPPK Wielki Las, Białystok, 198 ss. 3. Mapy turystyczne – np. Janaszek R., Darmochwał T., 2007, Okolice Białegostoku. Mapa Turystyczna 1:100 000, Wydawnictwo: Agencja "TD", Wydawnictwo Turystyczne |
||
| Efekty uczenia się: |
Wiedza 1. Student posiada wiedzę na temat znaczenia środowiska przyrodniczego w turystyce i rekreacji oraz zrównoważonego wykorzystywania jego zasobów (WG2). 2. Rozumie potrzebę tworzenia konkurencyjnych ofert turystycznych, respektujących prawa przyrody, jak i zmieniające się oczekiwania turystów. Posiada wiedzę na temat sposobów użytkowania turystycznego obszarów chronionych w Polsce i na świecie (WG4). Umiejętności 1. Zdaje sobie sprawę z następstw rozwoju turystyki na terenach przyrodniczo cennych. Posiada umiejętność rozumienia i analizowania zmian zachodzących we współczesnej turystyce (UW5). 2. Umie właściwie zinterpretować przyczyny tych zjawisk oraz potrafi zaproponować innowacyjne rozwiązania, uwzględniające założenia ekorozwoju, jak i zmieniające się oczekiwania turystów (UW1). 3. Realizując w grupie zadania cząstkowe umie pracować w zespole, pełniąc w nim różne role (UO1). Kompetencje społeczne 1. Umie określić priorytety działań, których celem jest właściwa koncepcja funkcji turystycznej na wybranych obszarze chronionym (KK1). 2. Mając na względzie nadrzędne dobro przyrody, potrafi formułować własne poglądy, oparte na wiedzy i poczuciu odpowiedzialności (KO1, KO2, KO3). |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne: wykład, dyskusja Formy zaliczenia przedmiotu: obecność i aktywne uczestnictwo w zajęciach, zaliczenie testu jako egzaminu końcowego. Przygotowanie wystąpienia w formie prezentacji multimedialnej i omówienie danego zagadnienia. Pozytywna ocena z kolokwiów (2 zaliczenia w formie testowej). Kontrola obecności studenta na zajęciach. |
||
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2020/21" (w trakcie)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-06-30 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Konwersatorium, 15 godzin więcej informacji Wykład, 10 godzin więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Elżbieta Jekatierynczuk-Rudczyk, Mirosława Kupryjanowicz | |
| Prowadzący grup: | Elżbieta Jekatierynczuk-Rudczyk, Mirosława Kupryjanowicz, Katarzyna Puczko | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Egzamin | |
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
| Skrócony opis: |
Podczas realizacji przedmiotu student zdobywa podstawową wiedzę o walorach środowiska przyrodniczego mających znaczenie dla rozwoju turystyki w Polsce i na świecie. Potrafi wskazać najważniejsze walory które mogą być wykorzystane jako atrakcje turystyczne. Właściwie potrafi ocenić ważność walorów i na tej podstawie wskazać rodzaj formy turystycznej mogącej ten walor wykorzystać bez szkody dla środowiska przyrodniczego. | |
| Pełny opis: |
Tematyka wykładów obejmuje: 1. Pojecie obszarów przyrodniczo cennych i ich zróżnicowanie, formy ochrony przyrody w Polsce i ich krótka charakterystyka. 2. Formy turystyki przyrodniczej i ich omówienie na przykładzie wykorzystania walorów przyrodniczych Polski. 3. Walory specjalistyczne (kajakowe i żeglarskie, wędkarskie, myśliwskie, jeździeckie, taternickie, speleologiczne) i ich charakterystyka na przykładzie Polski. 4. Przyrodnicze cechy regionów turystycznych w Polsce - pobrzeża i góry. 5. Obszary przyrodniczo cenne na świecie (kryteria klasyfikacji obszarów przyrodniczo cennych na świecie - lista światowego dziedzictwa UNESCO, listy współczesnych cudów świata, w tym lista 7 cudów natury świata). | |
| Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 1998, Geografia turystyki Polski, 317 ss. 2. Kruczek Z., 2003, Polska: geografia atrakcji turystycznych, wyd. Proksenia, Kraków, 283 ss. 3. Kruczek Z., 2008, Europa: geografia turystyczna, wyd. Proksenia, Kraków, 303 ss. 4. Kruczek Z. (red.) 2008, Kraje pozaeuropejskie zarys geografii turystycznej wyd. Proksenia, Kraków, 326 ss. 5. Waraszyńska J. (red.) 2003, Geografia turystyczna świata część 1 i 2, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 439 ss. 6. Makowski J. (red.), 2006, Geografia regionalna świata Wielkie regiony. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 334 ss. Literatura uzupełniająca: 1. Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, 2000, wyd. PWN, Warszawa, 1046 ss. 2. Przewodniki – np. Puszcza Knyszyńska. Przewodnik, 2008, wyd. SPPK Wielki Las, Białystok, 198 ss. 3. Mapy turystyczne – np. Janaszek R., Darmochwał T., 2007, Okolice Białegostoku. Mapa Turystyczna 1:100 000, Wydawnictwo: Agencja "TD", Wydawnictwo Turystyczne | |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.