Diagnostyka pedagogiczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 320-PS2-1DPE |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnostyka pedagogiczna |
Jednostka: | Wydział Biologii |
Grupy: |
2L stac. II stopnia studia biologii z przygotowaniem pedagogicznym-przedm.obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Celem zajęć jest nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie: • problematyki diagnozy pedagogicznej, • analizy etapów diagnozowania, diagnoz cząstkowych, • metod stawiania diagnoz, • rozpoznania potrzeb opiekuńczych i edukacyjnych. |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia umożliwiają nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. |
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: stacjonarne 1 stopnia Rodzaj przedmiotu: specjalizacyjny Dziedzina i dyscyplina nauki :nauki humanistyczne, biologia Rok studiów/semestr :1 rok 2 stopnia, semestr letni • 15 godzin ćwiczeń 1 pkt ECTS Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Udział w ćwiczeniach: 15 godz. Konsultacje: 1 godz. RAZEM : 16 godz. Samodzielna praca studenta: Przygotowanie do ćwiczeń 5 godz. Przygotowanie diagnozy 5 godz. Przygotowanie do testu: 4 godz. RAZEM :14 godz. Razem wszystkich godzin: 30 godz. 1punkt ECTS – 30 godz. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005 Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998 J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999 M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie: -sytuację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: specjalne potrzeby edukacyjne uczniów i ich uwarunkowania (zakres diagnozy funkcjonalnej, metody i narzędzia stosowane w diagnozie), konieczność dostosowywania procesu kształcenia do specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów (projektowanie wsparcia, konstruowanie indywidualnych programów) oraz tematykę oceny skuteczności wsparcia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. /B.2.W5. /;weryfikacja :test, diagnoza przypadku. -zasady pracy z uczniem z trudnościami w uczeniu się; przyczyny i przejawy trudności w uczeniu się, zapobieganie trudnościom w uczeniu się i ich wczesne wykrywanie, specyficzne trudności w uczeniu się – dysleksja, dysgrafia, dysortografia i dyskalkulia oraz trudności w uczeniu się wynikające z dysfunkcji sfery percepcyjno-motorycznej oraz zaburzeń rozwoju zdolności, w tym językowych i arytmetycznych, i sposoby ich przezwyciężania; zasady dokonywania diagnozy nauczycielskiej i techniki diagnostyczne w pedagogice/B.2.W6. /;weryfikacja: test, diagnoza przypadku. W zakresie umiejętności absolwent potrafi: -rozpoznawać sytuację zagrożeń i uzależnień uczniów/B.2.U5./;-weryfikacja :test, diagnoza przypadku. -zdiagnozować potrzeby edukacyjne ucznia i zaprojektować dla niego odpowiednie wsparcie; /B.2.U6. /;-weryfikacja :test, diagnoza przypadku. W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do: -okazywania empatii uczniom oraz zapewniania im wsparcia i pomocy/B.2.K1. /;-weryfikacja :test, diagnoza przypadku. -współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy/B.2.K4. /;-weryfikacja :test, diagnoza przypadku. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ćwiczenia: projekt praktyczny; praca w grupach ; analiza przypadków ; dyskusja ; rozwiązywanie zadań ; aktywność; elementy wykładu z prezentacją multimedialną Forma zaliczenia: zaliczenie pisemne, zaliczenie na ocenę, diagnoza indywidualnego przypadku, |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.