Wprowadzenie do krytyki tekstu (XIX w.)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 340-PS1-2WKT2 |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.001
|
Nazwa przedmiotu: | Wprowadzenie do krytyki tekstu (XIX w.) |
Jednostka: | Wydział Filologiczny |
Grupy: |
3L stac. I st. studia filologii polskiej - przedmioty specjalnościowe Filologia polska 2 rok sem.letni 1 stopień |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | specjalnościowe |
Skrócony opis: |
Zajęcia mają charakter teoretyczno-praktyczny. W pierwszej części studenci poznają zasady wydawania tekstów XIX-wiecznych, problemy napotykane przy tego rodzaju pracy i możliwości ich rozwiązania. W drugiej części przygotowują edycję typu B. |
Pełny opis: |
Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: fakultatywny Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, literaturoznawstwo Rok studiów/semestr: II rok filologii polskiej, I stopień, semestr 4 Wymagania wstępne: zaliczenie z Wprowadzenia do krytyki tekstu (XV-XVIII w.) Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 15, konwersatorium Metody dydaktyczne: heureza, prezentacja, projekt Punkty ECTS: 2 Bilans nakładu pracy studenta: Wskaźniki ilościowe: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela ...godz. (0,5 ECTS), zajęcia praktyczne godz. (0,5 ECTS) Zagadnienia teoretyczne: 1. Edytorstwo polskich tekstów XIX-wiecznych. Prace w toku. 2. Od autografu do publikacji. Wydanie krytyczne 3. Intencja autorska – zasady rekonstrukcji. Ustalanie autorstwa. 4. Błąd i jego korekta (emendacje i koniektury). Kolacjonowanie przekazów. 5. Modernizacja tekstu XIX-wiecznego. Pisownia i interpunkcja. 6-7. Komentarz tekstologiczny i rzeczowy. 8. Praca licencjacka z edytorstwa tekstów XIX w. Zadanie praktyczne: Studenci podejmą próbę rozwiązania konkretnych problemów z zakresu krytyki tekstu (ustalanie podstawy, modernizacja pisowni, sporządzanie noty edytorskiej i komentarza rzeczowego) na materiale tekstów przygotowywanych do druku. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: I. Bajerowa-Klemensiewicz, Modernizacja pisowni w tekstach z pierwszej połowy XIX w., „Pamiętnik Literacki” 1957, z. 3; J. Brzozowski, „Za wstęp (Ogólniki) – uwagi o tekście – uwagi o wierszu, w: Rozjaśnianie ciemności. Studia i szkice o Norwidzie, red. J. Brzozowski, B. Stelmaszczyk, Kraków 2002; K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975, wyd. 2 Warszawa 1978. Tu: Zgodność z zamiarem twórczym autora; R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006. Tu: cz. II Brzmienie tekstu; Rozmaitości warsztatowe, red. M. Strzyżewski, red. tomu M. Lutomierski, J. Zyśk, Toruń 2010. Tu: J. Zyśk, Miejsce komentarza w wydaniu krytycznym publicystyki romantycznej; M. Lutomierski, Lektura z opracowaniem jako nowa forma książki. Zarys problemu; J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1992. Tu: Wstęp interpretacyjny. Komentarz. Dodatki; Z. Stefanowska, Próba zdrowego rozumu. Studia o Mickiewiczu, Warszawa 1976, 2001. Tu: O „Romantyczności”; D. Świerczyńska, Kłopoty z atrybucją, czyli uwagi o ustalaniu autorstwa, w: Pogranicza literatury, red. G. Borkowska i J. Wójcicki, Warszawa 2001. Z warsztatu edytora dzieł romantyków, red. M. Bizior- Dombrowska, M. Lutomierski, Toruń 2008. Tu: J. Brzozowski, O kilku problemach z interpunkcją Słowackiego, T. Winek, Stanisław Pigoń jako edytor autografów „Pana Tadeusza”, Justyna Zyśk, Wybrane zagadnienia interpunkcji 1. połowy XIX w. (casus publicystyki J.L. Żukowskiego) Cz. Zgorzelski, Uwagi edytorskie i odmiany tekstu: Romantyczność, w: A. Mickiewicz, Dzieła wszystkie, t. 1: Wiersze 1817-1824, oprac. Cz. Zgorzelski, Wrocław 1971, s. 184-193. Literatura uzupełniająca: I. Bajerowa, Współczesna Mickiewiczowi norma ortograficzna, „Pamiętnik Literacki” 1964, z. 1; E. Dąbrowicz, D. Zawadzka, „Herkulanum. Literatura i Historia” (projekt nowej serii wydawniczej), w: Rozmaitości warsztatowe, jw. H. Markiewicz, O cytatach i przypisach, Kraków 2004. Tu: Drogi i manowce komentarza literackiego; H. Markiewicz, Kto jest autorem?... Przygody polskich filologów, Kraków 2005; S. Sawicki, Uwagi o interpunkcji Norwida (w aspekcie edytorskim), w: Od średniowiecza ku współczesności, red. J. Okoń, przy współpracy M. Kurana, Łódź 2000; T. Winek, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Autografy i edycje, Toruń-Warszawa 2011. Tu: Wprowadzenie do historii autografów „Pana Tadeusza”. |
Efekty uczenia się: |
1. umiejętności: student umie posługiwać się specyficzną terminologią, ; student umie samodzielnie rozróżniać wydania różnego typu; student umie samodzielnie opracować projekt edycji tekstu dziewiętnastowiecznego, 2. wiedza: student potrafi scharakteryzować wszystkie elementy wydań różnego typu dzieła dziewiętnastowiecznego, 3. kompetencje społeczne: student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role; weryfikacja: przygotowanie projektu edycji. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne: heureza, prezentacja, projekt . Kryteria oceniania: obecność, aktywność, praca na zaliczenie. Studenci podejmą próbę rozwiązania konkretnych problemów z zakresu krytyki tekstu (ustalanie podstawy, modernizacja pisowni, sporządzanie noty edytorskiej i komentarza rzeczowego) na materiale tekstów przygotowywanych do druku. Praca będzie podstawą zaliczenia przedmiotu. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ KON
PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Katarzyna Kościewicz | |
Prowadzący grup: | Katarzyna Kościewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Rodzaj przedmiotu: | specjalnościowe |
|
Skrócony opis: |
Zajęcia mają charakter teoretyczno-praktyczny. W pierwszej części studenci poznają zasady wydawania tekstów XIX-wiecznych, problemy napotykane przy tego rodzaju pracy i możliwości ich rozwiązania. W drugiej części przygotowują edycję typu B. |
|
Pełny opis: |
Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: fakultatywny Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, literaturoznawstwo Rok studiów/semestr: II rok filologii polskiej, I stopień, semestr 4 Wymagania wstępne: zaliczenie z Wprowadzenia do krytyki tekstu (XV-XVIII w.) Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 15, konwersatorium Metody dydaktyczne: heureza, prezentacja, projekt Punkty ECTS: 2 Bilans nakładu pracy studenta: Wskaźniki ilościowe: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela ...godz. (0,5 ECTS), zajęcia praktyczne godz. (0,5 ECTS) Zagadnienia teoretyczne: 1. Edytorstwo polskich tekstów XIX-wiecznych. Prace w toku. 2. Od autografu do publikacji. Wydanie krytyczne 3. Intencja autorska – zasady rekonstrukcji. Ustalanie autorstwa. 4. Błąd i jego korekta (emendacje i koniektury). Kolacjonowanie przekazów. 5. Modernizacja tekstu XIX-wiecznego. Pisownia i interpunkcja. 6-7. Komentarz tekstologiczny i rzeczowy. 8. Praca licencjacka z edytorstwa tekstów XIX w. Zadanie praktyczne: Studenci podejmą próbę rozwiązania konkretnych problemów z zakresu krytyki tekstu (ustalanie podstawy, modernizacja pisowni, sporządzanie noty edytorskiej i komentarza rzeczowego) na materiale tekstów przygotowywanych do druku. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: I. Bajerowa-Klemensiewicz, Modernizacja pisowni w tekstach z pierwszej połowy XIX w., „Pamiętnik Literacki” 1957, z. 3; J. Brzozowski, „Za wstęp (Ogólniki) – uwagi o tekście – uwagi o wierszu, w: Rozjaśnianie ciemności. Studia i szkice o Norwidzie, red. J. Brzozowski, B. Stelmaszczyk, Kraków 2002; K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975, wyd. 2 Warszawa 1978. Tu: Zgodność z zamiarem twórczym autora; R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006. Tu: cz. II Brzmienie tekstu; Rozmaitości warsztatowe, red. M. Strzyżewski, red. tomu M. Lutomierski, J. Zyśk, Toruń 2010. Tu: J. Zyśk, Miejsce komentarza w wydaniu krytycznym publicystyki romantycznej; M. Lutomierski, Lektura z opracowaniem jako nowa forma książki. Zarys problemu; J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1992. Tu: Wstęp interpretacyjny. Komentarz. Dodatki; Z. Stefanowska, Próba zdrowego rozumu. Studia o Mickiewiczu, Warszawa 1976, 2001. Tu: O „Romantyczności”; D. Świerczyńska, Kłopoty z atrybucją, czyli uwagi o ustalaniu autorstwa, w: Pogranicza literatury, red. G. Borkowska i J. Wójcicki, Warszawa 2001. Z warsztatu edytora dzieł romantyków, red. M. Bizior- Dombrowska, M. Lutomierski, Toruń 2008. Tu: J. Brzozowski, O kilku problemach z interpunkcją Słowackiego, T. Winek, Stanisław Pigoń jako edytor autografów „Pana Tadeusza”, Justyna Zyśk, Wybrane zagadnienia interpunkcji 1. połowy XIX w. (casus publicystyki J.L. Żukowskiego) Cz. Zgorzelski, Uwagi edytorskie i odmiany tekstu: Romantyczność, w: A. Mickiewicz, Dzieła wszystkie, t. 1: Wiersze 1817-1824, oprac. Cz. Zgorzelski, Wrocław 1971, s. 184-193. Literatura uzupełniająca: I. Bajerowa, Współczesna Mickiewiczowi norma ortograficzna, „Pamiętnik Literacki” 1964, z. 1; E. Dąbrowicz, D. Zawadzka, „Herkulanum. Literatura i Historia” (projekt nowej serii wydawniczej), w: Rozmaitości warsztatowe, jw. H. Markiewicz, O cytatach i przypisach, Kraków 2004. Tu: Drogi i manowce komentarza literackiego; H. Markiewicz, Kto jest autorem?... Przygody polskich filologów, Kraków 2005; S. Sawicki, Uwagi o interpunkcji Norwida (w aspekcie edytorskim), w: Od średniowiecza ku współczesności, red. J. Okoń, przy współpracy M. Kurana, Łódź 2000; T. Winek, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Autografy i edycje, Toruń-Warszawa 2011. Tu: Wprowadzenie do historii autografów „Pana Tadeusza”. |
|
Uwagi: |
W cyklu 2020/2021 studenci podejmą próbę rozwiązania problemów z zakresu krytyki tekstu w oparciu o niepublikowane (ocenzurowane) fragmenty "Dziennika" S. Żeromskiego. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Katarzyna Kościewicz | |
Prowadzący grup: | Katarzyna Kościewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Rodzaj przedmiotu: | specjalnościowe |
|
Skrócony opis: |
Zajęcia mają charakter teoretyczno-praktyczny. W pierwszej części studenci poznają zasady wydawania tekstów XIX-wiecznych, problemy napotykane przy tego rodzaju pracy i możliwości ich rozwiązania. W drugiej części przygotowują edycję typu B. |
|
Pełny opis: |
Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: fakultatywny Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, literaturoznawstwo Rok studiów/semestr: II rok filologii polskiej, I stopień, semestr 4 Wymagania wstępne: zaliczenie z Wprowadzenia do krytyki tekstu (XV-XVIII w.) Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 15, konwersatorium Metody dydaktyczne: heureza, prezentacja, projekt Punkty ECTS: 2 Bilans nakładu pracy studenta: Wskaźniki ilościowe: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela ...godz. (0,5 ECTS), zajęcia praktyczne godz. (0,5 ECTS) Zagadnienia teoretyczne: 1. Edytorstwo polskich tekstów XIX-wiecznych. Prace w toku. 2. Od autografu do publikacji. Wydanie krytyczne 3. Intencja autorska – zasady rekonstrukcji. Ustalanie autorstwa. 4. Błąd i jego korekta (emendacje i koniektury). Kolacjonowanie przekazów. 5. Modernizacja tekstu XIX-wiecznego. Pisownia i interpunkcja. 6-7. Komentarz tekstologiczny i rzeczowy. 8. Praca licencjacka z edytorstwa tekstów XIX w. Zadanie praktyczne: Studenci podejmą próbę rozwiązania konkretnych problemów z zakresu krytyki tekstu (ustalanie podstawy, modernizacja pisowni, sporządzanie noty edytorskiej i komentarza rzeczowego) na materiale tekstów przygotowywanych do druku. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: I. Bajerowa-Klemensiewicz, Modernizacja pisowni w tekstach z pierwszej połowy XIX w., „Pamiętnik Literacki” 1957, z. 3; J. Brzozowski, „Za wstęp (Ogólniki) – uwagi o tekście – uwagi o wierszu, w: Rozjaśnianie ciemności. Studia i szkice o Norwidzie, red. J. Brzozowski, B. Stelmaszczyk, Kraków 2002; K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975, wyd. 2 Warszawa 1978. Tu: Zgodność z zamiarem twórczym autora; R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006. Tu: cz. II Brzmienie tekstu; Rozmaitości warsztatowe, red. M. Strzyżewski, red. tomu M. Lutomierski, J. Zyśk, Toruń 2010. Tu: J. Zyśk, Miejsce komentarza w wydaniu krytycznym publicystyki romantycznej; M. Lutomierski, Lektura z opracowaniem jako nowa forma książki. Zarys problemu; J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1992. Tu: Wstęp interpretacyjny. Komentarz. Dodatki; Z. Stefanowska, Próba zdrowego rozumu. Studia o Mickiewiczu, Warszawa 1976, 2001. Tu: O „Romantyczności”; D. Świerczyńska, Kłopoty z atrybucją, czyli uwagi o ustalaniu autorstwa, w: Pogranicza literatury, red. G. Borkowska i J. Wójcicki, Warszawa 2001. Z warsztatu edytora dzieł romantyków, red. M. Bizior- Dombrowska, M. Lutomierski, Toruń 2008. Tu: J. Brzozowski, O kilku problemach z interpunkcją Słowackiego, T. Winek, Stanisław Pigoń jako edytor autografów „Pana Tadeusza”, Justyna Zyśk, Wybrane zagadnienia interpunkcji 1. połowy XIX w. (casus publicystyki J.L. Żukowskiego) Cz. Zgorzelski, Uwagi edytorskie i odmiany tekstu: Romantyczność, w: A. Mickiewicz, Dzieła wszystkie, t. 1: Wiersze 1817-1824, oprac. Cz. Zgorzelski, Wrocław 1971, s. 184-193. Literatura uzupełniająca: I. Bajerowa, Współczesna Mickiewiczowi norma ortograficzna, „Pamiętnik Literacki” 1964, z. 1; E. Dąbrowicz, D. Zawadzka, „Herkulanum. Literatura i Historia” (projekt nowej serii wydawniczej), w: Rozmaitości warsztatowe, jw. H. Markiewicz, O cytatach i przypisach, Kraków 2004. Tu: Drogi i manowce komentarza literackiego; H. Markiewicz, Kto jest autorem?... Przygody polskich filologów, Kraków 2005; S. Sawicki, Uwagi o interpunkcji Norwida (w aspekcie edytorskim), w: Od średniowiecza ku współczesności, red. J. Okoń, przy współpracy M. Kurana, Łódź 2000; T. Winek, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Autografy i edycje, Toruń-Warszawa 2011. Tu: Wprowadzenie do historii autografów „Pana Tadeusza”. Literatura dotycząca opracowania listów do Elizy Orzeszkowej: Polski słownik biograficzny – PSB, także wersja internetowa Iwona Wiśniewska, Kalendarium życia i twórczości Elizy Orzeszkowej, t. 1-2, Warszawa 2014. E. Orzeszkowa, Listy zebrane, t. 1-9, red. E. Jankowski. Eliza Orzeszkowa, oprac. H. Gackowa, Nowy Korbut, t. 17, vol. 2, Wrocław 1999. Dawni pisarze polscy: od początków piśmiennictwa do Młodej Polski : przewodnik biograficzny i bibliograficzny, oprac. R. Loth, Warszawa 2003. Andrzej Romanowski, Wydawnictwo Orzeszkowej, [w:] tegoż, Pozytywizm na Litwie, Kraków 2003. Rocznik Naukowo-Literacko-Artystyczny (encyklopedyczny) na rok 1905, red. W. Okręt, Warszawa 1905. Bibliografia historii Polski XIX i XX wieku, t. 3: 1865– 1918, volumen 1, zebrał i oprac. Zespół Zakładu Bibliografii Retrospektywnej XIX i XX wieku pod kierunkiem S. Sokołowskiej, Warszawa 2000. Wielka powszechna encyklopedia ilustrowana, red. J. Aleksandrowicz, t. 5-6, Warszawa 1891 |
|
Uwagi: |
W cyklu 2020/2021 studenci podejmą próbę rozwiązania problemów z zakresu krytyki tekstu w oparciu o niepublikowane listy Walerego Przyborowskiego do Elizy Orzeszkowej. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.