Kultura Rosji - Folklor, zwyczaje i obyczaje narodu rosyjskiego

obowiązkowe

w sali

Studenci zapoznają się z różnymi zagadnieniami kulturowymi takimi jak: folklor, mitologia słowiańska, magia ludowa, zwyczaje i obyczaje prawosławne, historia prawosławia, życie codzienne, budownictwo sakralne, ikona, geopolityka, kontrkultura, kultury narodów Federacji Rosyjskiej, kuchnia, kino, muzyka, teatr.

Profil studiów: ogólnoakademicki.

Forma studiów: stacjonarne.

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy, moduł MK_25.

Punkty ECTS: 2.

Dziedzina naukowa: nauki humanistyczne.

Dyscyplina nauki: filologia.

Rok studiów/semestr: I rok pierwszego stopnia, semestr 2.

Wymagania wstępne: podstawowa znajomość języka rosyjskiego.

Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć:

konwersatorium, 30 godzin.

Formy i metody nauczania: dyskusja, elementy wykładu, praca z tekstami literackimi i naukowymi oraz filmem i obrazem.

Bilans nakładu pracy studenta:

-Uczestnictwo w zajęciach – 30 godz. (1 pkt. ECTS)

-Udział w konsultacjach – 15 godz. (0,5 pkt. ECTS)

-Przygotowanie się do zajęć - 10 godz. (0,3 pkt. ECTS)

-Przygotowanie się do zaliczenia – 5 godz. (0,2 pkt. ECTS)

ŁĄCZNIE – 60 godz. (2 pkt. ECTS)

Wskaźniki ilościowe: nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela (30 godzin, 1 punkt ECTS); nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym (0 godzin, 0 punktów ECTS).

- В. М. Живов, Б. А. Успенский, Царь и Бог: Семиотические аспекты сакрализации монарха в России, в: Языки культуры и проблема переводимости, Москва 1987, с. 47-153.

-Ю.Лотман, Беседы о русской культуре. Быт и традиции русского дворянства (XVIII-начало XIX века), Санкт-Петербург 2002.

-Русские заговоры и заклинания. Материалы фольклорных экспедиций Московского государственного университета 1953–1993 гг., под ред. В. П. Аникина, Москва 1998.

-Б. А. Успенский, Антиповедение в культуре древней Руси, в: Успенский Б.А., Избранные труды. Т.1. Семиотика истории. Семиотика культуры, Москва 1994, с. 320-332.

-Б. А. Успенский, Восприятие истории в Древней Руси и доктрина «Москва – третий Рим», в: Успенский Б. А., Избранные труды. Т.1. Семиотика истории. Семиотика культуры, Москва 1994.

-Б. А. Успенский, Раскол и культурный конфликт XVII века, в: Успенский Б.А., Избранные труды. Т.1. Семиотика истории. Семиотика культуры, Москва 1994, с. 333-367.

-Б. А. Успенский, Царь и самозванец: самозванчество в России как культурно-исторический феномен, в: Успенский Б.А.,Избранные труды. Т.1. Семиотика истории. Семиотика культуры, Москва 1994, с. 75-109.

-П.А. Флоренский, Иконостас. Избранные труды по искусству, Санкт-Петербург 1993.

-P. Evdokimov, Prawosławie, z jęz. fr. przeł. J. Klinger, Warszawa 1964.

-Gieysztor, Mitologia Słowian, Warszawa 1982; rozdziały I, V, VI, X, XII.

-I. Grek-Pabisowa, Staroobrzędowcy. Szkice z historii, języka, obyczajów, Warszawa 1999.

-B. Jegorow, Oblicza Rosji. Szkice z historii kultury rosyjskiej XIX wieku, przekł. D. i B. Żyłkowie, Gdańsk 2002.

-J. Łotman, Rosja i znaki. Kultura szlachecka w wieku XVIII i na początku XIX, przekł. B. Żyłko,Gdańsk 1999 (wyd. 2 – Gdańsk 2010).

-R. Łużny, Rosyjska literatura ludowa, Warszawa 1977, s. 9-96.

-M. Menkiszak, Doktryna Putina: Tworzenie koncepcyjnych podstaw rosyjskiej dominacji na obszarze postradzieckim, „Komentarze Ośrodka Studiów Wschodnich” 2014, nr 131.

-W. Panas, Sztuka jako ikonostas, w: P. Florenski, Ikonostas i inne szkice, przeł. Z. Podgórzec, Warszawa 1984.

-E. Smykowska, Zwyczaje i obrzędy prawosławne, Warszawa 2006.

-B. Uspienski, Antyzachowanie w kulturze dawnej Rusi, w: tegoż, Historia i semiotyka, przeł. B. Żyłko, Gdańsk 1998.

-B. Uspienski, Car i samozwaniec. Samozwańcy w Rosji jako zjawisko kulturowo-historyczne, w: tegoż, Historia i semiotyka, przeł. B.Żyłko, Gdańsk 1998.

-B. Uspienski, Religia i semiotyka, przeł. B. Żyłko, Gdańsk 2001.

-B. Uspienski, W. Żywow, Car i Bóg. Semiotyczne aspekty sakralizacji monarchy w Rosji, tłum. H. Paprocki, Warszawa 1992.

-W. Zajączkowski, Rosja i narody: ósmy kontynent. Szkic dziejów Eurazji, Warszawa 2009.

- Żywot protopopa Awwakuma przez niego samego nakreślony i wybór innych pism, przeł. W. Jakubowski, Wrocław 1972.

-Б. А. Успенский, Крест и круг. Из истории христианской символики, Москва 2006, с. 311-359.

-Б. А. Успенский, Царь и патриарх: харизма власти в России. Византийская модель и её русское переосмысление, Москва 1998.

-Л.А. Успенский, Богословие иконы Православной Церкви, Москва 2008.

-Шаманизм народов Сибири. Этнографические материалы XVIII–XX вв., Санкт-Петербург 2006.

-L. Bazylow, Historia nowożytnej kultury rosyjskiej, Warszawa 1986.

-S. Chazbijewicz, Tatarstan. Kształtowanie się nowoczesnego narodu i państwa, Olsztyn 2016.

-P. Evdokimov, Sztuka ikony teologia piękna, z jęz. fr. przeł. M. Żurowska, Warszawa 1999.

-W. A. Serczyk, Kultura rosyjska XVIII wieku, Wrocław 1984.

-B. Uspienski, Car i patriarcha. Charyzmat władcy w Rosji. Bizantyjski model i jego nowe rosyjskie ujęcie, tłum. H. Paprocki, Katowice 1999.

-L. Uspienski, Teologia ikony, tł. z fr. M. Żurowska, Poznań 1993 (lub: Warszawa 2009).

-M. Gustin, Kino w mieście. Miasto w kinie. Petersburska twórczość filmowa w czasie transformacji, Gdańsk 2018.

-Dusza polska i rosyjska - od Adama Mickiewicza i Aleksandra Puszkina do Czesława Miłosza i Aleksandra Sołżenicyna, red. A. de Lazari, Warszawa 2004.

-A. de Lazari, Polskie i rosyjskie problemy z rosyjskością, Łódź 2009.

Student zna na poziomie zaawansowanym kulturę rosyjską oraz historyczny proces jej formowania się. Identyfikuje i rozumie charakter kształtowania się procesów, wzorów, norm i idei kulturowych. Umie dostrzec w kulturze współczesnej elementy kultury epok dawnych, wskazać ich genezę i znaczenie. Efektywnie organizuje pracę własną i pracę zespołową oraz potrafi krytycznie ją ocenić i przemodelować.

K_W01 – Student ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu filologii w systemie nauk humanistycznych oraz o jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej.

K_W05 - Student ma uporządkowaną wiedzę o historii kultury obszaru językowego wybranej specjalności.

K_W08 - Student ma elementarną wiedzę o najważniejszych kierunkach rozwoju i nowych osiągnięciach z zakresu wybranej specjalizacji.

K_W09 - Student ma podstawową wiedzę na temat interpretacji tekstów, wypowiedzi ustnych i pisemnych oraz rozumie podstawowe metody ich krytycznej analizy.

K_W14 - Student ma podstawową wiedzę o instytucjach kultury i wydarzeniach współczesnego życia kulturalnego.

K_U04 - Student posługuje się pojęciami i paradygmatami badawczymi z zakresu kulturoznawstwa.

K_U05 - Student potrafi interpretować wybrane utwory należące do literatury wybranego obszaru językowego, odwołując się do wiedzy historycznoliterackiej, ogólnohumanistycznej i podłoża kulturowego.

K_U12 - Student potrafi przygotować i przedstawić wystąpienia ustne i prezentacje z wykorzystaniem technik multimedialnych w języku polskim i wybranym języku obcym.

Sposoby sprawdzania efektów kształcenia: referat; prezentacja; aktywność w trakcie zajęć.

Zaliczenie na ocenę. Brana jest pod uwagę następująca aktywność studenta: referat; prezentacja; aktywności w trakcie zajęć. Student ma prawo do dwóch nieobecności na zajęciach lub dwóch nieprzygotowań, każdą kolejną nieobecność lub nieprzygotowanie do zajęć ma obowiązek zaliczyć na konsultacjach.