Filmoterapia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-AS2-2BDP |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.002
|
Nazwa przedmiotu: | Filmoterapia |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
2 rok 2st. AKzA stac. sem zimowy |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów i studentki z teorią filmoterapii jako samodzielnego rodzaju arteterapii oraz możliwościami praktycznego zastosowania wiedzy z zakresu filmoterapii podczas działań terapeutycznych, edukacyjnych, profilaktycznych i innych. Studenci i studentki nabędą umiejętności określania terapeutycznych właściwości dzieł filmowych oraz umiejętności konstruowania filmoterapeutycznych warsztatów profilaktycznych w oparciu o gotowe dzieło filmowe lub własny scenariusz filmu. W ramach zajęć, studenci i studentki rozwiną umiejętność dyskusji, umiejętność krytycznego myślenia oraz kształtowania własnej opinii na temat oglądanych obrazów filmowych. |
Pełny opis: |
Profil studiów: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Rodzaj przedmiotu: Status przedmiotu – obowiązkowy, moduł MK_7a Dziedzina i dyscyplina nauki: Interdyscyplinarna dziedzina nauk humanistycznych, społecznych i sztuki Rok studiów/semestr: II rok II stopnia, semestr zimowy Wymagania wstępne: podstawowa wiedza o sztuce filmowej Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: Ćwiczenia, 30 godzin Metody dydaktyczne: dyskusja, analiza tekstu kultury, warsztaty grupowe Punkty ECTS: 3,00 Bilans nakładu pracy studenta: udział w ćwiczeniach - 30 godzin przygotowanie do zajęć – 60 godzin Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta/studentki związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 30 godzin - 1 punkt ECTS - o charakterze praktycznym - 60 godzin - 2 punkty ECTS |
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. P. Bellantoni, Jeśli to fiolet, ktoś umrze. Teoria koloru w filmie, Warszawa 2010 2. M. Brol, Psychologia i film (w:) Psychologiczna praca z filmem. M. Brol, A. Skorupa (red.). Katowice 2014, str. 13-41. 3. J. M. Haltof, Kinoterapia – przeżyjmy katastrofę, (w:) Kino, J. Toeplitz (red.), Warszawa 1985, nr 9, str. 24-26 4. M. Harland, B. Szymczyk, Filmoterapia – czyli rozwojowy i terapeutyczny wpływ filmu na emocje, (w:) Na tropach psychologii w filmie część 2. Film w terapii i rozwoju, A. Skorupa, M. Brol, P. Paczyńska-Jasińska (red.). Warszawa 2018, str. 91-109. 5. M. Kozubek, Filmoterapia, Gdańsk 2016 6. E. Morin, Kino i wyobraźnia, tłum. K. Eberhardt, Warszawa 1975, str.116-143 7. J. Mytnik, Filmoterapia jako samodzielny rodzaj arteterapii, (w:) Arteterapia – Terapia sztuką w praktyce, nr 3/2010, E. Rybicka (red.), Warszawa 2010, str. 27-28 8. J. Mytnik, Muzyka filmowa i kolorystyka filmu jako czynniki filmoterapii, (w:) Arteterapia – Terapia sztuką w praktyce, nr 4/2010, E. Rybicka (red.), Warszawa 2010, str. 28-31 9. J. Mytnik, Wstęp do zagadnienia wykorzystania sztuki filmowej w terapii, (w:) Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica, nr 11, J. Kossewska (red.), Kraków 2018, str. 98-114 10. J. Mytnik-Daniluk, Film therapy – the creative use of film art in practice, (w:) (w:) Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura, nr 11 (4), A. Ogonowska (red.), Kraków 2019, str. 47-62 11. E. Nurczyńska-Fidelska, K. Klejsa, T. Kłys, P. Sitarski, Kino bez tajemnic, Warszawa 2009 12. J. Pisarek, P. Francuz, Poznawcze i emocjonalne zaangażowanie widza w film fabularny w zależności od typu bohatera, (w:) Psychologiczne aspekty komunikacji audiowizualnej, P. Francuz (red.), Lublin 2007, str. 165-186 13. J. Płażewski, Język filmu, Warszawa 1982 14. S. Popek, Barwy i psychika: percepcja, ekspresja, projekcja, Lublin 1999, str. 80-108 15. B. Skowronek, Konceptualizacje filmu i jego oglądania w języku młodzieży, Kraków 2007, str. 186-195 16. W. Szulc, Początki arteterapii jako dyscypliny paramedycznej w Europie, (w:) Metody i formy terapii sztuką, L. Kataryńczuk-Mania (red.), Zielona Góra 2005, str. 7-10 17. D. Wedding, M. A. Boyd, R. M. Niemiec, Kino i choroby psychiczne. Filmy, które pomagają zrozumieć zaburzenia psychiczne, Warszawa 2014 18. B. Skowronek, Konceptualizacje filmu i jego oglądania w języku młodzieży, Kraków 2007, str. 186-195 19. E. Konieczna, Baśń w literaturze i filmie. Rola baśni filmowej w edukacji filmowej dzieci w wieku przedszkolnym, Kraków 2005, str. 69-86 20. A. Skorupa, M. Brol, P. Paczyńska-Jasińska (red.). Na tropach psychologii w filmie część 1. Film w edukacji i profilaktyce. Warszawa 2018 21. A. Skorupa, M. Brol, P. Paczyńska-Jasińska (red.). Na tropach psychologii w filmie część 2. Film w terapii i rozwoju. Warszawa 2018 Literatura uzupełniająca: 1. J. Płażewski, Język filmu, Warszawa 1982, str. 16-33 2. A.Helman, A. Pitrus, Podstawy wiedzy o filmie, Gdańsk 2008 3. E. Nurczyńska-Fidelska, K. Klejsa, T. Kłys, P. Sitarski, Kino bez tajemnic, Warszawa 2009 4. A.Helman, Wstęp (w:) Kino gatunków, A. Helman (red.), Kraków 1991 5. D. Bordwell, K. Thompson, Film Art – sztuka filmowa, Warszawa 2010 6. Kino gatunków, A. Helman (red.), Kraków 1991 7. Kino gatunków wczoraj i dziś, K. Loska (red.), Kraków 1998 8. A.Helman, Rola muzyki w filmie, Warszawa 1964 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza. Student (KA7_WG1, KA7_WG6): - zna terminologię używaną w pedagogice i terapii oraz jej zastosowanie na poziomie rozszerzonym w dyscyplinie pokrewnej, jaką jest filmoterapia - ma pogłębioną wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym Umiejętności. Student (KA7_UW2, KA7_UO2): - potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz filmoterapii w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych - ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji edukacyjnych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań Kompetencje społeczne. Student (KA7_KO1): - jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą (w tym dotyczące ochrony własności intelektualnej); poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowych działań pedagogicznych. Metody sprawdzania, czy zakładane efekty kształcenia zostały osiągnięte: ćwiczenia praktyczne, ocena aktywności w trakcie zajęć, ocena efektów pracy zespołowej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Forma zaliczenia: Zaliczenie na ocenę; napisanie pracy zaliczeniowej: filmoterapeutycznego warsztatu profilaktycznego w oparciu o gotowe dzieło filmowe Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: ocena aktywności w trakcie zajęć, Zasady zaliczania nieobecności: forma pisemna lub ustna w trakcie konsultacji Liczba godzin nieobecności kwalifikujących do niezaliczenia przedmiotu: 15 Niezbędne czynności, które student ma za zadanie wykonać , aby uzyskać pozytywną ocenę z przedmiotu, to: - obecność na zajęciach - przygotowanie pisemnej pracy zaliczeniowej na zadany temat |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Joanna Mytnik-Daniluk | |
Prowadzący grup: | Joanna Mytnik-Daniluk | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | mieszany: w sali i zdalnie |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.