Diagnostyka pedagogiczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-DN5-4DPD |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnostyka pedagogiczna |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
4 rok PiW NJ |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. Celem zajęć jest nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie: • problematyki diagnozy pedagogicznej, • analizy etapów diagnozowania, diagnoz cząstkowych, • metod stawiania diagnoz, • rozpoznania potrzeb opiekuńczych i edukacyjnych. |
Skrócony opis: |
Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. Celem zajęć jest nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie: • problematyki diagnozy pedagogicznej, • analizy etapów diagnozowania, diagnoz cząstkowych, • metod stawiania diagnoz, • rozpoznania potrzeb opiekuńczych i edukacyjnych. |
Pełny opis: |
Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. Celem zajęć jest nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie: • problematyki diagnozy pedagogicznej, • analizy etapów diagnozowania, diagnoz cząstkowych, • metod stawiania diagnoz, • rozpoznania potrzeb opiekuńczych i edukacyjnych. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999 Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005 Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990 Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. https://scholar.com.pl/pl/index.php?controller=attachment&id_attachment=26 www.universaldesign.com https://www.zycieszkoly.com.pl/artykul/projektowanie-uniwersalne-w-edukacji Z zakresu projektowania uniwersalnego: • Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. 2019 poz. 1696) • Norma ISO 21542:2011 Building construction – Accessibility and usability of the built environment • „Standardy dostępności dla polityki spójności 2014 – 2020”. Załącznik nr 2 Standardy dostępności dla polityki spójności 2014-2020 dotyczące takich obszarów jak: cyfryzacja, transport, architektura, edukacja, szkolenia, informacja i promocja wydany przez Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju. Warszawa, 11.04.2018. Dostęp online: http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/media/55001/Zalacznik_nr_2_do_Wytycznych_w_zakresie_rownosci_zatwiedzone_050418.pdf • „Włącznik projektowanie bez barier”. Kamil Kowalski, Fundacja Integracja. Warszawa, wydanie 11.2017. Dostęp online: http://www.integracja.org/wp-content/uploads/2017/12/W%C5%82%C4%85cznik-projketowanie-bez-barier.pdf Efekty kształcenia/Efekty uczenia się: Należy wskazać kierunkowe efekty kształcenia/efekty uczenia się zakładane do realizacji w ramach danego przedmiotu. |
Efekty uczenia się: |
K_W10 ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice, a w szczególności o problemach badawczych, metodach, technikach i narzędziach badawczych; zna podstawowe tradycje paradygamatyczne badań społecznych, z których wywodzą się poszczególne metody K_W10 UMIEJĘTNOŚCI potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej K_U01 K_U03 KOMPETENCJE SPOŁECZNE ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej K_K04 |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne uwzględniające koncepcję projektowania uniwersalnego w edukacji: Wykład problemowy Wykład z prezentacją multimedialną i filmem Ćwiczenia audytoryjne: projekt praktyczny; praca w grupach ; analiza przypadków ; dyskusja ; rozwiązywanie zadań ; aktywność Forma zaliczenia: egzamin pisemny, zaliczenie na ocenę |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO CW
WYK
WYK
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 7 godzin
Wykład, 8 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Jerzy Nikitorowicz, Agnieszka Sołbut | |
Prowadzący grup: | Jerzy Nikitorowicz, Agnieszka Sołbut | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę |
|
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
|
Skrócony opis: |
Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. Celem zajęć jest nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie: • problematyki diagnozy pedagogicznej, • analizy etapów diagnozowania, diagnoz cząstkowych, • metod stawiania diagnoz, • rozpoznania potrzeb opiekuńczych i edukacyjnych. |
|
Pełny opis: |
Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy (tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy. Celem zajęć jest nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie: • problematyki diagnozy pedagogicznej, • analizy etapów diagnozowania, diagnoz cząstkowych, • metod stawiania diagnoz, • rozpoznania potrzeb opiekuńczych i edukacyjnych. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999 Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005 Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990 Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. https://scholar.com.pl/pl/index.php?controller=attachment&id_attachment=26 www.universaldesign.com https://www.zycieszkoly.com.pl/artykul/projektowanie-uniwersalne-w-edukacji Z zakresu projektowania uniwersalnego: • Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. 2019 poz. 1696) • Norma ISO 21542:2011 Building construction – Accessibility and usability of the built environment • „Standardy dostępności dla polityki spójności 2014 – 2020”. Załącznik nr 2 Standardy dostępności dla polityki spójności 2014-2020 dotyczące takich obszarów jak: cyfryzacja, transport, architektura, edukacja, szkolenia, informacja i promocja wydany przez Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju. Warszawa, 11.04.2018. Dostęp online: http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/media/55001/Zalacznik_nr_2_do_Wytycznych_w_zakresie_rownosci_zatwiedzone_050418.pdf • „Włącznik projektowanie bez barier”. Kamil Kowalski, Fundacja Integracja. Warszawa, wydanie 11.2017. Dostęp online: http://www.integracja.org/wp-content/uploads/2017/12/W%C5%82%C4%85cznik-projketowanie-bez-barier.pdf Efekty kształcenia/Efekty uczenia się: Należy wskazać kierunkowe efekty kształcenia/efekty uczenia się zakładane do realizacji w ramach danego przedmiotu. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.