Podstawy neurodydaktyki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-DS5-2IBC |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.7
|
Nazwa przedmiotu: | Podstawy neurodydaktyki |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
1 rok PiW SJ sem. zimowy |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | - Zapoznanie z neurodydaktyktycznymi aspektami uczenia się i nauczania - Zrozumienie zadań nauczyciela w zapobieganiu i przeciwdziałaniu trudnościom edukacyjnym i rozwojowym dzięki wykorzystaniu efektywnych technik nauczania i uczenia się - Wspomaganie procesu uczenia się poprzez podniesienie kompetencji studentów w zakresie stosowania strategii kompatybilnych z możliwościami mózgu |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Pełny opis: |
Studia stacjonarne 1 rok PiW S1 sem. zimowy Moduł ogólnouczelniany - stac. I stop. kier. PiW Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: Wykład - 15 godzin Bilans nakładu pracy studenta: Udział w wykładach – 15 godz. Przygotowanie do zajęć - 5 godz. Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu – 5 godz. Razem: 25 godz. Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 15 h - 0,5 ECTS o charakterze praktycznym: 10 h – 0,5 ECTS |
Literatura: |
Brown Peter C., Roediger III Henryk L., McDaniel Mark A., Harvardzki poradnik skutecznego uczenia się /przeł. Dorota Chabrajska/, Warszawa, Instytut Wydawniczy Pax, 2016. Buzan Tony, Pamięć na zawołanie: metody i techniki pamięciowe / przekł. Marek Szurawski/, Łódź, Wydaw. Ravi, 2005. Drapeu Christian, Jak uczyć się szybko i skutecznie /przeł. Hanna Pawlikowska-Gannon/, Warszawa, Klub dla Ciebie. Bauer-Weltbild Media, 2002. Dryden Gordon, Vos Jeannette, Rewolucja w uczeniu / z j. ang. przeł. Bożena Jóźwiak/, Poznań, Wydawnictwo Moderski i S-ka, 2000. Dylak Stanisław, Architektura wiedzy w szkole, Warszawa, Difin, 2013. Fry Ron, Jak się uczyć, /przekł. Bożena Jóźwiak/, Warszawa, Dom Wydawniczy Rebis, 2016. Gamon David, Bragdon Allen D., Co potrafi twój mózg / przeł. Sebastian Musielak/ Warszawa, Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, Wydawnictwo Medium, 2003. Gozdek-Michaelis Katarzyna, Rozwiń swój genialny umysł: zanim zaczniesz uczyć się trzy razy szybciej, Warszawa, Wydawnictwo Filar, 2003. Kaczmarzyk Marek, Szkoła neuronów: o nastolatkach, kompromisach i wychowaniu, Słupsk, Wydawnictwo Dobra Literatura, 2018. Leviton Richard, Jak zwiększyć moc mózgu: metody, techniki i ćwiczenia podwyższające sprawność umysłu, Warszawa, MEDIUM, 2001. Locke Edwin A., Jak uczyć się efektywnie: metody i motywacja: praktyczny poradnik,/ przekł. Romuald Kirwiel/, Poznań, Wydawnictwo NAKOM, 2009. Łukasiewicz Monika, Jak uczyć się dwa, trzy razy szybciej i umiejętnie sprzedawać swoją wiedzę, Chorzów, Videograf Edukacja, 2011. Petlak Erich, Zajacova Jana, Rola mózgu w uczeniu się, Kraków, Petrus, 2010. Plewka Czesław, Taraszkiewicz Małgorzata, Uczymy się uczyć, Szczecin, „Pedagogium” Wydawnictwo OR TWP, 2010. Siegel Daniel J., Bryson Tina Payne, Zintegrowany mózg - zintegrowane dziecko: 12 rewolucyjnych strategii kształtujących umysł twojego dziecka, Poznań, Dom Wydawniczy Rebis, 2013. Sikorski Wiesław (red.), Neuroedukacja: praca zbiorowa, Słupsk, Dobra Literatura, 2015. Skibska Joanna, Mnemotechniki jako czynnik optymalizujący nabywanie przez dzieci umiejętności czytania i pisania, Kraków, Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2012. Spitzer Manfred, Cyfrowa demencja: w jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci, Słupsk, Wydawnictwo Dobra Literatura, 2013. Spitzer Manfred, Jak uczy się mózg / przeł. Małgorzata Guzowska-Dąbrowska/, Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji TWP; Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. Taraszkiewicz Małgorzata, Rose Colin, Atlas efektywnego uczenia (się); Warszawa, Transfer Learning, 2006. Żylińska Marzena, Neurodydaktyka: nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi, Toruń, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2013. |
Efekty uczenia się: |
W01 Ma wiedzę dotyczącą klasycznych i współczesnych teorii rozwoju człowieka, wychowania, uczenia się i nauczania oraz ich wartości aplikacyjnych w zakresie neurodydaktyki, potrafi je krytycznie oceniać i twórczo wykorzystywać (KA7_WG3) U01 Potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk i wykorzystuje w codziennej działalności edukacyjnej różnorodne sposoby organizowania środowiska nauczania-uczenia się, uwzględniając specyficzne potrzeby i możliwości grupy, jak i poszczególnych dzieci/uczniów, a w szczególności style uczenia się i preferencje półkul mózgowych (KA7_UW6) U02 Tworzy sytuacje wychowawczo-dydaktyczne i wykorzystuje proces oceniania do motywowania dzieci/uczniów do nauki i pracy nad sobą, analizuje ich skuteczność oraz modyfikuje działania w celu uzyskania pożądanych efektów wychowania i kształcenia (KA7_UU2) K01 Stosuje i rozwija własne metody kształcenia i oceniania z wykorzystaniem TIK (KA7_KK2) K02 Analizuje i ocenia prawidłowość oraz poziom skuteczności własnych działań dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych i ustala obszary wymagające modyfikacji, ciągłego doskonalenia swojej pracy (KA7_KO2) |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody kształcenia: wykład, dyskusja, praca z tekstem, pokaz Zaliczenie na ocenę na podstawie frekwencji (obecność obowiązkowa, dopuszcza się nieusprawiedliwioną nieobecność bez konieczności zaliczania na konsultacjach - w wymiarze 2 godzin), aktywności na zajęciach oraz pozytywnej oceny z pracy pisemnej na podstawie literatury przedmiotu |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.