Uniwersytet w Białymstoku - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Diagnostyka pedagogiczna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 380-OS1-2DPD
Kod Erasmus / ISCED: 05.0 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0110) Pedagogika Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Diagnostyka pedagogiczna
Jednostka: Wydział Nauk o Edukacji
Grupy: 2 rok 1st. POW stac. sem. zimowy
Punkty ECTS i inne: 4.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Wykład i ćwiczenia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy

(tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi

badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak

też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy.

Skrócony opis:

Studia pierwszego stopnia, ogólnoakademicki, studia niestacjonarne przedmiot kierunkowy,

• 20 godzin wykładu

• 10 godzin ćwiczeń

5 punktów ECTS

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

Udział w wykładach = 20 godz.

Udział w ćwiczeniach = 10 godz.

Konsultacje = 30 godz.

RAZEM 60 godzin

Samodzielna praca studenta:

Przygotowanie do ćwiczeń 25 godz.

Przygotowanie diagnozy 35 godz.

Pełny opis:

Cele:

Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp.

- wiedza dotycząca postępowania diagnostycznego w naukach społecznych i humanistycznych, tok postępowania, fazy itp.

przygotowanie studentów do roli multiplikatorów wiedzy i postaw związanych ze złożonością toków postępowania diagnostycznego w pedagogice, psychologii i innych dyscyplinach

- doskonalenie umiejętności postępowania profilaktycznego, terapeutycznego, projektującego

- Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących.

- Student ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej.

- Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej

- Student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej

- Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013.

Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008.

Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015

Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019.

Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006.

Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006

Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999

Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999

Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987

Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000

Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000

Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe.

(red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005

Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011.

Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990

Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000

Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005

Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002

Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973

Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003

J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003

S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa

S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980

Literatura uzupełniająca

G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008

E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000

H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984.

S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998

J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998.

M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983

A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996.

W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984

T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995

G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997

B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001.

A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000.

Efekty uczenia się:

WIEDZA

ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących

K_W10

ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice, a w szczególności o problemach badawczych, metodach,

technikach i narzędziach badawczych; zna podstawowe tradycje paradygamatyczne badań społecznych, z których wywodzą się

poszczególne metody K_W10

UMIEJĘTNOŚCI

potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej

potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i

prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej

K_U01

K_U03

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej

K_K04

Metody i kryteria oceniania:

Wykład problemowy

Wykład z prezentacją multimedialną

Ćwiczenia audytoryjne: projekt praktyczny; praca w grupach ; analiza przypadków ; dyskusja ; rozwiązywanie zadań ; aktywność

Forma zaliczenia: egzamin pisemny, zaliczenie na ocenę

Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2022/23" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Jerzy Nikitorowicz
Prowadzący grup: Jerzy Nikitorowicz, Michalina Stankiewicz
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Skrócony opis:

Studia pierwszego stopnia, ogólnoakademicki, studia niestacjonarne przedmiot kierunkowy,

• 20 godzin wykładu

• 10 godzin ćwiczeń

5 punktów ECTS

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

Udział w wykładach = 20 godz.

Udział w ćwiczeniach = 10 godz.

Konsultacje = 30 godz.

RAZEM 60 godzin

Samodzielna praca studenta:

Przygotowanie do ćwiczeń 25 godz.

Przygotowanie diagnozy 35 godz.

Pełny opis:

Cele:

Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp.

- wiedza dotycząca postępowania diagnostycznego w naukach społecznych i humanistycznych, tok postępowania, fazy itp.

przygotowanie studentów do roli multiplikatorów wiedzy i postaw związanych ze złożonością toków postępowania diagnostycznego w pedagogice, psychologii i innych dyscyplinach

- doskonalenie umiejętności postępowania profilaktycznego, terapeutycznego, projektującego

- Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących.

- Student ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej.

- Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej

- Student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej

- Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013.

Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008.

Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015

Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019.

Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006.

Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006

Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999

Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999

Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987

Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000

Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000

Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe.

(red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005

Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011.

Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990

Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000

Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005

Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002

Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973

Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003

J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003

S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa

S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980

Literatura uzupełniająca

G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008

E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000

H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984.

S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998

J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998.

M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983

A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996.

W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984

T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995

G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997

B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001.

A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000.

Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2023-10-01 - 2024-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Jerzy Nikitorowicz
Prowadzący grup: Anna Chomiuk, Jerzy Nikitorowicz, Maria Plucińska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Skrócony opis:

Studia pierwszego stopnia, ogólnoakademicki, studia niestacjonarne przedmiot kierunkowy,

• 20 godzin wykładu

• 10 godzin ćwiczeń

5 punktów ECTS

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

Udział w wykładach = 20 godz.

Udział w ćwiczeniach = 10 godz.

Konsultacje = 30 godz.

RAZEM 60 godzin

Samodzielna praca studenta:

Przygotowanie do ćwiczeń 25 godz.

Przygotowanie diagnozy 35 godz.

Pełny opis:

Cele:

Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp.

- wiedza dotycząca postępowania diagnostycznego w naukach społecznych i humanistycznych, tok postępowania, fazy itp.

przygotowanie studentów do roli multiplikatorów wiedzy i postaw związanych ze złożonością toków postępowania diagnostycznego w pedagogice, psychologii i innych dyscyplinach

- doskonalenie umiejętności postępowania profilaktycznego, terapeutycznego, projektującego

- Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących.

- Student ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej.

- Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej

- Student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej

- Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013.

Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008.

Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015

Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019.

Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006.

Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006

Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999

Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999

Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987

Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000

Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000

Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe.

(red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005

Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011.

Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990

Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000

Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005

Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002

Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973

Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003

J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003

S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa

S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980

Literatura uzupełniająca

G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008

E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000

H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984.

S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998

J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998.

M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983

A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996.

W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984

T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995

G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997

B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001.

A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.
ul. Świerkowa 20B, 15-328 Białystok tel: +48 85 745 70 00 (Centrala) https://uwb.edu.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)