Profilaktyka problemów społecznych

obowiązkowe

Celem przedmiotu jest dostarczenie wiedzy studentom o podstawowych problemach społecznych, jak też zasadach opracowania, realizacji i ewaluacji działań o charakterze profilaktycznym. Studenci znają podstawowe kategorie profilaktyczne dotyczące: modeli, poziomów, strategii i programów profilaktycznych, jak również czynników ryzyka i czynników chroniących. Studenci znają podstawowe teorie i koncepcje z nauk społecznych, które mogą być użyteczne w profilaktyce problemów społecznych.

w sali

Zapoznanie studentów z teorią i praktyką z zakresu profilaktyki społecznej (na poziomie rozszerzonym) a w szczególności profilaktyki problemów społecznych

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: niestacjonarne

Rodzaj przedmiotu: wykład

Dziedzina i dyscyplina naukowa: nauki społeczne, pedagogika

Rok studiów/semestr: II rok II st.

Wymagania wstępne: wiedza podstawowa z zakresu: pedagogiki społecznej, nieprzystosowania społecznego, psychologii społecznej, rozwojowej, psychologii klinicznej, psychopatologii

Liczba zajęć godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 15 godz. wykładów,

Metody dydaktyczne: dyskusja, burza mózgów, prezentacja multimedialne, metoda sytuacyjna, metoda problemowa.

Punkty ECTS: 5

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

Udział w wykładach 15 godz.

Konsultacje 35 godz.

RAZEM 50 godzin

Nakład pracy studenta związany:

z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 50 godz.= 2 ECTS

Samodzielna praca studenta: 75 godz.= 3 ECTS

Borucka, A., Ostaszewski K. (2004). Wiodące szkolne strategie profilaktyki używania substancji psychoaktywnych. Wychowanie na co dzień, 10-11 (133-134), 3-7.

Borucka, A., Pisarska A. (2008). Koncepcja resilience – czyli jak pomóc dzieciom i młodzieży z grup podwyższonego ryzyka. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Cierpiałkowska, L., Ziarko, M. (2010). Psychologia uzależnień – alkoholizm. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Deptuła, M. (2013). Odrzucenie rówieśnicze. Profilaktyka i terapia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dziewiecki, M. (2003). Integralna profilaktyka uzależnień w szkole. Krótki poradnik psychologiczny. Kraków: Wydawnictwo „Rubikon”.

Gaś, Z. B. (2006). Profilaktyka w szkole, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Jarosz, K. (2019). Profilaktyka pozytywna w teorii i praktyce pedagogicznej. Opole: Wydawnictwo Unowersytetu Opolskiego.

Kustra Cz., Fopka-Kowalczyk, M. (red.). (2013). Profilaktyka społeczna i resocjalizacja w środowisku otwartym. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”.

Ostaszewski, K. (2014). Zachowania ryzykowne młodzieży w perspektywie mechanizmów resilience. Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii.

Ostaszewski, K. (2003). Skuteczność profilaktyki używania substancji psychoaktywnych : podstawy opracowywania oraz ewaluacja programów dla dzieci i młodzieży. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.

Ostaszewski, K. (2010). Kompendium wiedzy o profilaktyce, [w:] Przewodnik metodyczny po programach promocji zdrowia psychicznego i profilaktyki. Warszawa: Fundacja ETOH, 73-95.

Pospiszyl, I. (2008). Patologie społeczne. Resocjalizacja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Prajsner, M. (red.). (2003). Młodzież z grup ryzyka. Perspektywy profilaktyki. Warszawa: Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Szpringer, M. (2004). Profilaktyka społeczna. Rodzina, szkoła, środowisko lokalne. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej.

Szymańska, J. (2012). Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Śliwa, S. (2015). Profilaktyka pedagogiczna. Opole: Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Opolu.

Urban B. (red.). (2004). Profilaktyka społeczna i resocjalizacja młodzieży. Mysłowice: Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna.

K_W07: Ma elementarną wiedze o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach.

K_W10: Ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących.

K_U01: Potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności profilaktycznej.

K_K09: Potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności profilaktycznej.

Egzamin pisemny w formie testu

51% punktów uzyskanych przez studenta jest niezbędne do uzyskania przez niego oceny pozytywnej