Elementy psychoterapii
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-OS2-2EPS |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.002
|
Nazwa przedmiotu: | Elementy psychoterapii |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
2 rok 2st. POW stac. sem. letni |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest przekazanie wiedzy na temat współczesnych kierunków psychoterapii oraz podstawowych umiejętności z zakresu poradnictwa psychologicznego. Zajęcia mają za zadanie zapoznanie studentów z podstawowymi i pogłębionymi zagadnieniami dotyczącymi psychoterapii oraz najważniejszymi współczesnymi osiągnięciami różnych kierunków psychoterapii. Pozwalają poznać ogólne i szczegółowe modele pomocy psychologicznej, poradnictwa oraz poszczególnych szkół psychoterapii oraz podstawy ich praktycznego zastosowania. Dają możliwość poznania umiejętności z zakresu budowania relacji terapeutycznej (m. in. nawiązywania kontaktu, aktywnego słuchania). |
Pełny opis: |
Podczas zajęć realizowane będą następujące zagadnienia: 1) Relacja psychoterapeutyczna, niespecyficzne i specyficzne czynniki leczące w procesie psychoterapii; sposoby nawiązania dobrego kontaktu z pacjentem; 2) Warunki zawarcia kontraktu psychoterapeutycznego; kwalifikacja do psychoterapii; zakres psychoterapii w różnych ujęciach, Etyka zawodowa. 3) Założenia podstawowych nurtów psychoterapii: poznawczo-behawioralnej, psychoanalitycznej, humanistycznej. 4) Zastosowanie oddziaływań psychoterapeutycznych w pracy pedagoga. |
Literatura: |
Zalecana literatura: Czabała J. C., Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa, PWN, 2010 Grzesiuk L., Suszek H. (red), Psychoterapia. Eneteia 2011. Orwid M., Pietruszewski K., Psychiatria dzieci i młodzieży. Kraków, Wydawnictwo CM UJ, 1993. Prochaska J. Norcross J. Systemy psychoterapeutyczne. Warszawa, IPZ, 2006. |
Efekty uczenia się: |
Zna terminologię używaną w poradnictwie psychologicznym i psychoterapii, rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych na poziomie rozszerzonym. KA7_WG1 Ma pogłębioną wiedzę na temat psychologicznych aspektów tworzenia więzi, szczególnie w aspekcie systemów rodzinnych i ich wpływu na powstawanie zaburzeń natury psychicznej oraz w zakresie pomocy rodzinie. KA7_WG7 Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychoterapii w celu analizy złożonych problemów psychologicznych i terapeutycznych, a także diagnozowania i dobierania najbardziej skutecznych metod pomocy psychologicznej. KA7_UW2 Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych i terapeutycznych oraz analizowania motywów i wzorów osób z trudnościami psychologicznymi. KA7_UW1 Jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej. Dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą psychoterapeutyczną. Poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowości działań psychoterapeutycznych. KA7_KO1 |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena końcowa jest sumą ocen z kolokwium, prac określonych sylabusem, aktywnością podczas zajęć oraz obecnością. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-06-30 |
Przejdź do planu
PN CW
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Anna Karolczak | |
Prowadzący grup: | Anna Karolczak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Pełny opis: |
Kurs obejmuje najnowszą wiedzę z psychoterapii, a także czerpie z jej źródeł wykorzystywanych we współczesnej praktyce psychologicznej. W dialogu skoncentrowanym wokół zdrowia psychicznego, w kontekście psychologii zaburzeń oraz dominujących, oficjalnie uznawanych modalności, omówiona jest rola diagnozy, wybranych odddziaływań oraz specyfiki pracy z pacjentem w ramach standardów etycznych profesji. Przedyskutowane jest miejsce psychoterapii wśród podejść naukowych i innych sposobów pomocy człowiekowi szukającemu wsparcia czy pomocy. Gruntownie studiowane są metody oparte na dowodach dotyczące pracy psychologicznej z osobami w różnym wieku, stanie i motywacji. W ramach doświadczeń praktycznych poruszane są zagadnienia z różnych szkół i metod, w tym diagnoza różnicowa w ujęciu psychoanalitycznym; przestudiowany jest ponadto ogólny problem skuteczności psychoterapii. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: [1] Grzesiuk, L., Suszek, H. (red.) (2011). Psychoterapia. Szkoły i metody. Podręcznik akademicki. Warszawa: ENETEIA (najlepiej całość). [2] Sterna, W., Sterna, A. (2016). Psychoterapia a farmakoterapia — czy można je łączyć? Psychiatria, 13, 2, 84-91. [3] McWilliams, N. (2008). Poziomy rozwojowe organizacji osobowości. Roz. 3. W: N. Mc Williams. (2008). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP. (4a) Tomasz Prusiński: Szacowanie przymierza terapeuty i pacjenta w procesie indywidualnej psychoterapii. Adaptacja i właściwości psychometryczne Skali Przymierza w Działaniu (WAI). Badania wstępne (ukw.edu.pl) (4b) O psychoterapii – Polska Federacja Psychoterapii (4c) Kodeks-Etyczny-Psychoterapeuty-Polskiego Towarzystwa-Psychiatrycznego.pdf (kj.edu.pl) [5a] Grzesiuk, L., Suszek, H. (red.) (2011). Psychoterapia poznawczo-behawioralna. Roz. 7. W: (red.) L. Grzesiuk, H. Suszek. Psychoterapia. Szkoły i metody. Podręcznik akademicki. Warszawa: ENETEIA. [5b] Weisz, J.R., Kazdin A.E. (2020). Przedmowa. Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ, 15-18. [6] Cohen, J.A. et al. (2020). Terapia Poznawczo-Behawioralna ukierunkowana na traumę dla dzieci po urazie psychicznym. [W:] J.R. Weisz, A.E. Kazdin. Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ, 326-348. [8] Suchańska, A. (2007). Część II. Rozdział 1. W: Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Warszawa: WAiP, 50-80 (lub do końca rozdziału 1.). [7] Herman, J. (2020) Zapomniana historia. Rozdział 1. W: J. Herman. Trauma. Od przemocy domowej do terroru politycznego. Warszawa: Czarna Owca, 19-49. [9a] Freud, A. (2007). Ego i mechanizmy obronne. Warszawa: PWN. [9b] McWilliams, N. (2008). Rozdziały 5-6. Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP. [12a] Bujany fotel z wachlarzem. Skąd wiemy, czy psychoterapia w ogóle działa? (krytykapolityczna.pl) [12b] Psychoterapia pomaga, Witkowski się myli i szkodzi. Terapeuci odpowiadają na kontrowersyjny tekst (krytykapolityczna.pl) [12c] Lilienfeld, S. O. (2007). Psychological treatments that cause harm. Perspectives on Psychological Science, 2-53. DOI: 10.1111/j.1745-6916.2007.00029.x (dostarczony od prowadzącej ćwiczenia). Literatura dodatkowa: Grzesiuk, L. (1987). Spotkania, które leczą: doświadczenia z psychoterapii młodzieży. Warszawa: PWN. Weisz, J.R., Kazdin, A.E. (2020). Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.