Pedagogika specjalna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-RS5-1PSL |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.7
|
Nazwa przedmiotu: | Pedagogika specjalna |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
1 rok SPC SJ sem.zimowy |
Punkty ECTS i inne: |
7.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | - Wprowadzenie w podstawowe problemy pedagogiki specjalnej jako nauki interdyscyplinarnej, zapoznanie z jej zakresem, aparaturą pojęciową, celami, zadaniami, a także z terminologią i zakresem poszczególnych subdyscyplin pedagogiki specjalnej. - Zapoznanie z tradycyjnymi i współczesnymi kierunkami zmian w podejściu do niepełnosprawności, osób z niepełnosprawnością oraz ich funkcjonowania w wymiarze jednostkowym i społecznym; - Kształtowanie umiejętności dokonywania merytorycznej analizy zjawisk społecznych, strategii działań praktycznych podejmowanych na rzecz osób z niepełnosprawnością (w obszarze edukacji, opieki, wychowania , terapii, rehabilitacji i wsparcia społecznego) |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki społeczne, pedagogika Rok/ semestr: I rok/ 1 semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 30 godz. - wykłady; 30 godz. - ćwiczenia Bilans nakładu pracy studenta: Rodzaj aktywności - Liczba godzin: - Udział w wykładach 30h - Udział w ćwiczeniach 30h - Przygotowanie do ćwiczeń 40h Przygotowanie zadań projektowych – 30h - Udział w konsultacjach związanych z zajęciami 4h - Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń: 10h - Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim: 30+1 = 31h Razem: 175h Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 65h/ 2,6 pkt ECTS - o charakterze praktycznym 110h/ 4,4 pkt ECTS |
Literatura: |
Literatura podstawowa: • Chrzanowska, I. (2015). Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. • Cohen J. United Spinal Association. Praktyczny poradnik savoir – vivre wobec osób niepełnosprawnych, tłum. Na zlecenie: Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, https://www.power.gov.pl/media/13600/praktyczny-poradnik-savoir-vivre-wobec-ON.pdf • Dykcik W. (2010). Tendencje rozwoju pedagogiki specjalnej. Osiągnięcia naukowe i praktyka, Poznań: Wydawnictwo Naukowe PTP. • Głodkowska J., Sipowicz K., Patejuk-Mazurek I. (red.) (2018), Tradycja i współczesność pedagogiki specjalnej w tworzeniu społeczeństwa dla wszystkich. Warszawa: Wydawnictwo APS. • Głodkowska, J. (red.) (2011). Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa: Wydawnictwo APS. • Kosakowski, Cz., Krause A., Żyta A. (red.) (2007). Osoba z niepełnosprawnością w systemie rehabilitacji, edukacji i wsparcia społecznego. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej 6, Olsztyn: Wydawnictwo UW-M. • Krause A. (2011), Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. • Plichta, P., Jagoszewska, I., Gładyszewska, J., Szczupał, B., Drzazga, A., Cytowska, B. (2018). Specjalne potrzeby edukacyjne uczniów z niepełnosprawnościami. Charakterystyka, specyfika i wsparcie. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls" Kraków. • Podgórska-Jachnik, D. (2014). Praca socjalna z osobami z niepełnosprawnością i ich rodzinami. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich. • Podgórska-Jachnik, D. (2016). Studia nad niepełnosprawnością (Disability Studies) i ruch włączający w społeczeństwie jako konteksty edukacji włączającej. Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych, 22/1, s. 15-33. • Tomasz Knopik T., Papuda-Dolińska B., Wiejak K., Krasowicz-Kupis G. (2021). Projektowanie uniwersalne jako perspektywa metodyczna edukacji włączającej. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 42, s. 53-69. • Universal design. Clarification of the concept/ Projektowanie uniwersalne. Objaśnienie koncepcji. Thematic report / Raport tematyczny. Edited by Norwegian Ministry of the Environment. (2007) polska wersja: Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. Literatura uzupełniająca: • Barens, C., Mercer, G. (2008). Niepełnosprawność. tłum. P. Morawski, Warszawa: Wydawnictwo Sic! . • Brzezińska, I. A., Kaczan R., Smoczyńska K. (red.) (2010). Diagnoza potrzeb i modele pomocy dla osób z ograniczeniami sprawności. Warszawa: Scholar. • Krause A. Teoretyczne i empiryczne problemy pedagogiki specjalnej. Zarys obszarów badawczych. Niepełnosprawność. Półrocznik naukowy. Teoretyczne i metodologiczne konteksty pedagogiki specjalnej. Gdańsk 2009, 1, s. 9-24. • Obuchowska, I. (red.) (1995). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, Warszawa: WSiP. • Otapowicz, D., Sakowicz-Boboryko, A., Bilewicz, M., Wyrzykowska-Koda, D. (2016). Autonomia osób z niepełnosprawnością. Białystok: Trans Humana. • Sowa, J., Wojciechowski, F. (2001). Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE. • Więckowski R. (red.). Przewodnik po dostępności. Fundacja Kultury bez Barier. https://kulturabezbarier.org/wp-content/uploads/2019/12/Otwarci-dla-wszystkich-publikacja-www.pdf |
Efekty uczenia się: |
KA7_WG2 - Zna najważniejsze klasyczne i współczesne kierunki zmian w podejściu do niepełnosprawności, osób z niepełnosprawnością , ich edukacji, rehabilitacji, terapii i funkcjonowania w przestrzeni społecznej KA7_WG3 - Zna źródła i miejsce pedagogiki specjalnej w systemie nauk oraz jej przedmiotowe i metodologiczne powiązania z dziedzinami nauk społecznych, humanistycznych oraz medycznych i nauk o zdrowiu KA7_WG4 - Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie subdyscyplin pedagogiki specjalnej, obejmującą ich teorię i praktykę; KA7_UW1 - Potrafi wykorzystywać wiedzę z pedagogiki specjalnej oraz pozyskiwać dane do analizowania problemów z zakresu edukacji, rehabilitacji, terapii, funkcjonowania społecznego osób z niepełnosprawnością KA7_KO1 – Jest wolny od uprzedzeń i stereotypów społecznych dotyczących postrzegania i rozumienia osób z niepełnosprawnością, ma przekonanie o potrzebie włączania się w działania na rzecz ich autonomii i normalizacji warunków życia z zastosowaniem zasad projektowania uniwersalnego |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne - zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego - dostosowane do różnych stylów uczenia się i zaangażowania studentów: metody asymilacji wiedzy (wykład wspomagany środkami wizualnymi, prezentacja multimedialna dostosowana do potrzeb studentów z niepełnosprawnością sensoryczną), metody poszukujące (dyskusja, giełda pomysłów), metoda ćwiczeniowa Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin - możliwość uzgodnienia z wykładowcą formy egzaminu Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-06-30 |
Przejdź do planu
PN CW
WT WYK
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Sakowicz-Boboryko | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Sakowicz-Boboryko, Dorota Wyrzykowska-Koda | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-06-30 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR CZ PT CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Sakowicz-Boboryko | |
Prowadzący grup: | Justyna Juszczak, Agnieszka Sakowicz-Boboryko | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.