Socjologia dewiacji
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-SN2-1DEW |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.002
|
Nazwa przedmiotu: | Socjologia dewiacji |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
1rok 2st. PS niestac. Moduł podstawowy - nstac. II stop. Praca socjalna |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką socjologii dewiacji i wybranymi pojęciami teoretycznymi niezbędnymi do opisywania społecznych uwarunkowań zachowań dewiacyjnych. Poznanie specyfiki funkcjonowania najbardziej kluczowych instytucji kontroli społecznej. |
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: niestacjonarne Rodzaj przedmiotu: status przedmiotu - obowiązkowy (M_2) Dziedzina i dyscyplina nauki: dziedzina nauk społecznych, dyscyplina: socjologia Rok studiów/semestr: I rok II° Wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu socjologii ogólnej i socjologii dewiacji Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 8 godzin wykładów i 7 godzin ćwiczeń Metody dydaktyczne: konsultacje, ćwiczenia, wykłady, praca w grupie dyskusja Punkty ETCS: 5 punktów Bilans nakładu pracy studenta: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Udział w wykładach – 8 godzin Udział w ćwiczeniach – 7 godzin Konsultacje z nauczycielem akademickim – 30 godzin suma: 45 godzin Samodzielna praca studenta: Przygotowanie do zajęć – 25 godzin Przygotowanie do /egzaminu– 30 godzin przygotowanie pracy pisemnej – 25 godzin Suma: 80 godzin Łącznie: 125 godzin Wskaźniki ilościowe: wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 45 godzin - 2 punkty ETCS o charakterze praktycznym: 80 godzin - 3 punkty ETCS |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Becker H., Outsiderzy. Studia z socjologii dewiacji, Warszawa 2009. Czerwińska – Jakimiuk E., Przestępczość młodocianych. Interpretacja zjawiska w świetle ogólnej teorii napięcia Roberta Agnew, Kraków 2011. Hołyst B., Zagrożenia ładu społecznego, t. 1, PWN, Warszawa 2013. Jędrzejko M. (red.), Patologie społeczne, Pułtusk 2006. Kozak S., Patologie wśród dzieci i młodzieży. Leczenie i profilaktyka, Warszawa 2007. Kurzępa J., Młodzież pogranicza – „świnki”, czyli o prostytucji nieletnich, Kraków 2001. Perzanowski A., Odmieńcy. Antropologiczne studium dewiacji, Warszawa 2009. Pospiszyl I., Patologie społeczne, Warszawa 2008. Rowiński G., Socjologiczno-psychologiczna analiza grup wyznaniowych i subkultur w Polsce, Warszawa 2006. Siemaszko A., Granice tolerancji, Warszawa 1993. Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych, Kraków 2005. Walancik M., Aktualne przejawy patologii i dewiacji, Toruń 2009. M. Foucault, Nadzorować i karać, 1976 E. Goffman, Instytucje Totalne, Gdańsk 2011 E. Goffman. Piętno: rozważania o zranionej tożsamości. GWP Literatura uzupełniająca: Czabański A., Samobójstwa altruistyczne. Formy manifestacji, mechanizmy i społeczne reperkusje zjawiska, Kraków 2009. Durkheim E., Samobójstwo, Warszawa 2006. Guerreschi C., Nowe uzależnienia, Kraków 2010. Hołyst B., Suicydologia, Warszawa 2012. Kozak S., Patologie komunikowania w Internecie. Zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży, Warszawa 2011. Pospiszyl K., Przestępstwa seksualne: geneza, postacie, resocjalizacja oraz zabezpieczenia przed powrotnością, Warszawa 2009. |
Efekty uczenia się: |
KA7_WG4 - student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat procesów społecznych oraz możliwości i ograniczeń rozwojowych człowieka w świetle teorii naukowych - sposób weryfikacji: dyskusja, test, praca pisemna; KA7_WG5 - student ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur, więzi społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach - sposób weryfikacji: dyskusja, test, praca pisemna; KA7_WG6 - student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat problemów społecznych, ich mechanizmów, genezy, identyfikacji oraz strategii ich rozwiązywania; posiada rozszerzoną wiedzę z obszaru nauk społecznych wyjaśniającą funkcjonowanie pracy socjalnej w Polsce - sposób weryfikacji dyskusja, test, praca pisemna; KA7_UW2 - student potrafi wykorzystywać i integrować interdyscyplinarną wiedzę teoretyczną w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych - sposób weryfikacji: dyskusja, test, praca pisemna; KA7_UW3 - posiada pogłębione umiejętności obserwowania i interpretowania zjawisk społecznych przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia mechanizmów rządzących zjawiskami społecznymi; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działań w pracy socjalnej - sposób weryfikacji: dyskusja, test, praca pisemna; KA7_UU1 - jest świadomy poziomu swojej wiedzy i umiejętności, odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia - sposób weryfikacji: dyskusja |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena składa się z: praca pisemna - zaliczenie ćwiczeń egzamin w formie testu - zaliczenie wykładów Dopuszczalna jest jedna nieobecność na ćwiczeniach i jedna na wykładzie. Nieobecności zalicza się w formie problemowej dyskusji na konsultacjach. Dopuszcza się prowadzenie i zaliczenie ćwiczeń i wykładów oraz odbywanie konsultacji w formie zdalnej. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.