Elementy psychoterapii

obowiązkowe

Zajęcia mają za zadanie zapoznanie studentów z podstawowymi i pogłębionymi zagadnieniami dotyczącymi psychoterapii oraz najważniejszymi współczesnymi osiągnięciami różnych kierunków psychoterapii. Pozwalają poznać ogólne i szczegółowe modele pomocy psychologicznej, poradnictwa oraz poszczególnych szkół psychoterapii oraz podstawy ich praktycznego zastosowania. Dają możliwość poznania umiejętności z zakresu budowania relacji terapeutycznej (m. in. nawiązywania kontaktu, aktywnego słuchania).

1.Barbaro B. de (1994). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo UJ.

2.Czabała J. (2006). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: PWN

3.Gabbard G.O. (2011). Długoterminowa psychoterapia psychodynamiczna. Kraków: Wydawnictwo UJ.

4.Grzesiuk L. (2005). Psychoterapia (W:) J.Strelau (red.). Psychologia. Podręcznik akademicki, T.3.

5.Grzesiuk L. (Red.). (1994). Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy. Warszawa: PWN.

6.Heaton J.A. (2003). Podstawy umiejętności terapeutycznych. Gdańsk: GWP.

7.McWilliams N. (2011). Psychoterapia psychoanalityczna.Poradnik praktyka. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis.

8.Padesky Ch. A., Greenberger D. (2004). Umysł ponad nastrojem. Kraków: Wydawnictwo UJ.

Literatura uzupełniająca:

1.Cramer B. Pierwsze dwa lata. Co się dzieje między matką, ojcem i dzieckiem. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne: Gdańsk, 2003.

2.Enright J. (1987). Terapia i poradnictwo bez oporu. (w:) Nowiny Psychologiczne, 3, s. 88-112.

lub: Pomaganie bez oporu (wg J. Enrighta). (w:) Santorski J. (red.) ABC pomocy psychologicznej (1993).

3.Goldenberg H., Goldenberg I. (2006). Terapia rodzin. Kraków: Wydawnictwo UJ.

4.Kepner J.I. (1991). Ciało w procesie psychoterapii Gestalt, Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok.

5. Yalom Irvin D. (2003). Dar terapii. List otwarty do nowego pokolenia terapeutów i ich pacjentów. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia. Polskie Towarzystwo Psychologiczne.

Zna terminologię używaną w poradnictwie psychologicznym i psychoterapii, rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych na poziomie rozszerzonym. KA7_WG1

Ma pogłębioną wiedzę na temat psychologicznych aspektów tworzenia więzi, szczególnie w aspekcie systemów rodzinnych i ich wpływu na powstawanie zaburzeń natury psychicznej oraz w zakresie pomocy rodzinie. KA7_WG7

Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychoterapii w celu analizy złożonych problemów psychologicznych i terapeutycznych, a także diagnozowania i dobierania najbardziej skutecznych metod pomocy psychologicznej. KA7_UW2

Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych i terapeutycznych oraz analizowania motywów i wzorów osób z trudnościami psychologicznymi. KA7_UW1

Jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej. Dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą psychoterapeutyczną. Poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowości działań psychoterapeutycznych. KA7_KO1

Esej, aktywność poparta znajomością literatury, mini-prace wg sylabusa. Obecność jest obowiązkowa (można opuścić dwa zajęcia; każde dodatkowe wymaga odrobienia w formie uzgodnionej z osobą prowadącą).