Profilaktyka społeczna

obowiązkowe

Celem zajęć z profilaktyki społecznej jest przygotowanie studentów o specjalności pedagogika opiekuńczo-wychowawcza do podejmowania integralnych działań wychowawczo-profilaktycznych w placówkach oświatowo-wychowawczych i w środowisku otwartym. Zajęcia pozwalają poznać podstawowe zagadnienia teoretyczne - kryteria i typologie zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży, poziomy i strategie działań profilaktycznych, a także zaangażowanie sektora publicznego i pozarządowego w aktywność profilaktyczną oraz działalność fundacji i stowarzyszeń.

Celem zajęć jest przedstawienie treści i metod działalności profilaktycznej oraz przygotowanie studentów do opracowywania programów wspierających jednostki ii grupy społeczne zagrożone niedostosowaniem społecznym i uzależnieniami w środowisku lokalnym.

Tematyka przedmiotu:

1. Profilaktyka społeczna – podstawowa terminologia.

2. Cele, poziomy i strategie profilaktyki społecznej.

3. Profilaktyka w szkole.

4. Strategie profilaktyczne w społecznościach lokalnych.

5. Konstruowanie programów profilaktycznych.

6. Wzmacnianie bezpieczeństwa w środowiskach wychowawczych dzieci i młodzieży.

7. Standardy i struktura programów profilaktycznych.

Dziewiecki M.: Integralna profilaktyka uzależnień w szkole. Krótki poradnik psychologiczny. Kraków 2003, Wydawnictwo „Rubikon”.

Gaś Z.: Profilaktyka w szkole. Warszawa 2006.

Kustra Cz., Fopka-Kowalczyk M. (red.): Profilaktyka społeczna i resocjalizacja w środowisku otwartym. Toruń 2013, Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”.

Ostaszewski K.: Skuteczność profilaktyki używania substancji psychoaktywnych : podstawy opracowywania oraz ewaluacja programów dla dzieci i młodzieży. Warszawa 2003, Wydaw. Naukowe „Scholar”.

Prajsner M. (red.): Młodzież z grup ryzyka. Perspektywy profilaktyki. Warszawa 2003, Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Pytka L.: Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2006.

Urban B. (red.): Profilaktyka społeczna i resocjalizacja młodzieży. Mysłowice 2004, Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna.

Student:

- zna podstawową terminologię używaną w profilaktyce społecznej oraz dysponuje elementarną wiedzę dotyczącą fizycznych, psychicznych i społecznych aspektów funkcjonowania człowieka w sytuacjach zagrożenia patologią oraz w kolejnych fazach dysfunkcji; ma elementarną wiedzę na temat organizacji pracy instytucji wspierających osoby chore, uzależnione i wykolejone;

- zna podstawowe potrzeby i problemy, których niezaspokojenie lub brak rozwiązania prowadzi do zaburzeń i konieczności objęcia działaniami profilaktycznymi; zna kryteria związane z normami rozwojowymi człowieka;

- ma podstawową wiedzę z zakresu diagnozowania środowiska społecznego w obszarze występujących w nim patologii społecznych oraz przydatności profilaktyki społecznej w minimalizacji zagrożeń dla wychowania;

- korzystając z różnych źródeł potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę, trafnie prezentować swoje myśli i rozwijać umiejętności niezbędne w diagnozowaniu problemów stanowiących przedmiot zainteresowań profilaktyki społecznej oraz tworzy i prowadzi rozmaite formy metodyczno-organizacyjne wspierające działania profilaktyczne w środowisku społecznym;

- potrafi skutecznie rozwiązywać konkretne problemy społeczne, analizować własne działania oraz przewidywać efekty planowanych działań profilaktycznych poprzez włączanie się w istniejące projekty i programy profilaktyczne lub tworzenie autorskich;

- ma przekonanie o sensie i wartości działań profilaktycznych oraz aktywnie uczestniczy w ich projektowaniu, rozumiejąc potrzebę ciągłego podnoszenia kwalifikacji oraz wyznaczając ich kierunki;

- jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w zespołach i instytucjach realizujących projekty profilaktyczne, a w działaniach tych cechuje go twórcza postawa, wrażliwość i kultura pedagogiczna oraz postawa szacunku i zrozumienia dla problemów innych osób;

- test pisemny - sprawdzenie stopnia znajomości treści ćwiczeń i wykładów oraz literatury uzupełniającej;

lub

- opracowanie programu profilaktycznego - sprawdzanie stopnia wykorzystania wiedzy teoretycznej oraz praktycznej w celu opracowania programów profilaktycznych, stosowania skutecznych i twórczych strategii podczas zespołowego rozwiązywania problemów społecznych oraz wrażliwości i kultury pedagogicznej a także postaw szacunku i zrozumienia dla problemów innych osób;