Patologie społeczne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-ZS1-3ALS |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.001
|
Nazwa przedmiotu: | Patologie społeczne |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
3 rok 1st. RES stac. sem. zimowy |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe specjalnościowe |
Założenia (opisowo): | Przed rozpoczęciem zajęć student powinien posiąść podstawową wiedzę z zakresu psychologii ogólnej, filozofii i socjologii |
Skrócony opis: |
Treści wykładów i ćwiczeń obejmują prezentację i analizę patologii społecznych jako konsekwencji zaburzeń biopsychicznych, wpływu czynników społeczno-ekonomicznych i kulturowych. |
Pełny opis: |
Przedmiot obejmuje takie zagadnienia jak: 1. Norma – dewiacja – dezorganizacja – dezintegracja – patologia – charakterystyka podstawowych pojęć 2. Biopsychiczne i socjokulturowe uwarunkowania zachowań patologicznych 3. Diagnoza symptomów i skali takich zjawisk patologii społecznej które dotyczą: a) jednostek, b) grup społecznych, c) szerszych zbiorowości: • Dewiacja samotnicza – samobójstwo, • Handel ludźmi, • Terroryzm, • Uzaleznienia: alkoholizm i narkomania, • Dewiacje życia seksualnego: prostytucja, pedofilia, dziecięca pornografia, kazirodztwo, • Wykluczenie społeczne: mobbing, bullying, bezdomność, dzieci ulicy. 4. Strategie minimalizowania skutków patologii społecznych. |
Literatura: |
• Pospiszyl, I. (2008). Patologie społeczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN • Siemaszko, A. (1993). Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN • Kozak S. Patologie wśród dzieci i młodzieży: leczenie i profilaktyka, Warszawa 2007. • Urban B. (red.) Dewiacje wśród młodzieży: uwarunkowania i profilaktyka, Kraków 2001. • Malinowski A., Patologia z udziałem młodzieży – także akademickiej, Wychowanie na Co Dzień, 2005 nr 6. • Pierzchała K., Cekiera Cz., Człowiek a patologie społeczne, Toruń 2009. • Urban, B. (2005). Zachowanie dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego • D.J. Shoemaker (2010) Theories of Delinquency. An Examination of Explanations of Delinquent Behavior, New York: Oxford University Press. C. M. Renzetti, J. L. Edleson (eds.), (2008) Encyclopedia of interpersonal violence, Los Angeles: Sage. S. Brown (et al.) (2010) Criminology. Explaining crime and its context. New Providence: Lexis Nexis. |
Efekty uczenia się: |
zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych (KA6_WG1) ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi (KA6_WG2) zna wybrane koncepcje człowieka: filozoficzne, psychologiczne i społeczne stanowiące teoretyczne podstawy działalności pedagogicznej (KA6_WG4) Sposób weryfikacji stopnia realizacji efektów kształcenia: obecność na zajęciach, test wielokrotnego wyboru na koniec cyklu zajęć. |
Metody i kryteria oceniania: |
zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych (KA6_WG1) ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi (KA6_WG2) zna wybrane koncepcje człowieka: filozoficzne, psychologiczne i społeczne stanowiące teoretyczne podstawy działalności pedagogicznej (KA6_WG4) Sposób weryfikacji: test wielokrotnego wyboru (po zakończeniu cyklu wykładów) Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, do zajęć (K_K08) Sposób weryfikacji: obecność na zajęciach Podstawą zaliczenia jest uzyskanie minimum 51% pozytywnych odpowiedzi w teście Dopuszczalna minimum 1 nieobecność na wykładach. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.