Psychologiczne koncepcje nieprzystosowania

obowiązkowe

Wykładane zagadnienia:

1) Rozumienie zdrowia vs nieprzystosowania podmiotu. Podstawowe czynniki kształtujące nieprzystosowanie.

2) Psychoanalityczne ujęcie nieprzystosowania czyli w niewoli niekontrolowanych popędów (Klasyczna psychoanaliza Z. Freuda)

3) Zdezorganizowany typ relacji więzi jako główny predyktor nieprzystosowania społecznego (Teoria relacji przywiązania Bolby’ego)

4) Behawioralno-poznawcza analiza nieprzystosowania (Terapia racjonalno-emotywna, Model ABC)

5) Nieprzystosowanie w formie zachowań autodestrukcyjnych. Zespół presuicydalny i zaburzenia depresyjne w ramach teorii poznawczej A. Beck

6) W niezgodzie z sobą czyli próba zrozumienia nieprzystosowania podmiotu przy pomocy analizy tranzakcyjnej

7) Wizerunek człowieka nieprzystosowanego w teoriach humanistycznych. Nieprzystosowanie jako utrata autonomii, wolności oraz poczucia odpowiedzialności za siebie i innych (Terappia skoncentrowana na osobie Carla Rogersa)

8) Fenomenologiczna analiza nieprzystosowania. (Terapia Gestalt Fritza Perlsa)

9) Nieprzystosowanie jako konsekwencja utraty sensu istnienia (Logoterapia Victora Frankla)

10) Podzielone self czyli nieprzystosowanie ja do swojego ciała. Zaburzenia w obrzarze cielesności

11) Nieprzystosowanie w rodzinie. Strukturalna terapia systemowa S Minuchina

12) Nieprzystosowanie w rodzinie. Terapie strategiczna i komunikacyjna

13) Nieprzystosowanie w poszczególnych etapach cyklu życia rodzinnego czyli pomijanie wypełnienia podstawowych zadań rozwojowych

Literatura obowiązkowa:

1. Jakubczyk, A. Niektóre zagadnienia współczesnej psychiatrii w ujęciu krytycznym T. S. Szasza. W: L. Wołoszynowa (red.), Materiały do nauczania psychologii. Seria 4. Tom 5. Warszawa: PWN (s. 305-315).

2. Carson, R. C., Butcher, J. N., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń. Tom I. Gdańsk: GWP (rozdział 2: s. 75-111).

3. Drozdowski, P., Kokoszka, A. (1993). Podstawowe pojęcia psychoanalizy. W: A. Kokoszka, P. Drozdowski (red.), Wprowadzenie do psychoterapii

Kraków: Akademia Medyczna im. Mikołaja Kopernika w Krakowie (s. 59-76; 77-85).

5. Namysłowska, I. (1983). Psychologiczne teorie związków z obiektem. Psychiatria Polska, 5-6.

6. Cierpiałkowska, L., Nowicka-Gawęcka, H. (1992). Wybrane zagadnienia analizy transakcyjnej. W: B. Waligóra (red.), Elementy psychologii klinicznej. Tom II. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM (s. 93-127).

7. Harris, T. A (1987). W zgodzie z sobą i tobą. Waszawa: Instytut Wydawniczy PAX (rozdziały: 2, 3, 4, 5, 6, 7).

8. Rogers, C. (1984). Teoria terapii osobowości i relacji interpersonalnych rozwinięta w oparciu o podejście skoncentrowane na kliencie. Nowiny Psychologiczne, 2-3, 1-85.

9. Sills, C., Fish, S., Lapworth, P. (1999). Pomoc psychologiczna w ujęciu Gestalt. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.

10. Corey, G. (2005). Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii. Poznań: Zysk i S-ka (rozdział 6: Terapia egzystencjalna: s. 196-230).

11. Lowen, A. (1991). Duchowość ciała. Warszawa: Jacek Santorski & Co.

12. Laing R. D. (2004). Podzielone Ja. Poznań: Rebis (część 3: s. 177-267).

13. De Barbaro, B. (1994). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Collegium Medicum UJ, Kraków.

14. Tryjarska, B. (1987). Główni przedstawiciele psychoterapii rodzinnej. Nowiny Psychologiczne, 1, 5-32.

15. Corey, G. (2005). Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii. Poznań: Zysk i S-ka (rozdział 12: Terapia feministyczna: s. 450-502).

16. Chrząstowski, S. (2003). Przeciwko "sekretnej psychoterapii" - postmodernizm w psychoterapii. Nowiny Psychologiczne, 2, 59-70.

17. Huflejt-Łukasik, M., Peczko, B. (2011). Neurolingwistyczna psychoterapia. W: L. Grzesiuk, H. Suszek (red.). Psychoterapia. Szkoły i metody. Warszawa: Eneteia (s.299-324)

18. Krawczyk, K. (2010). Neurolingwistyczne programowanie. W: L. Grzesiuk, H. Suszek (red.). Psychoterapia. Integracja. Warszawa: Eneteia (s.230-248)

Ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach resocjalizacyjnych i terapeutycznych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. KA7_WG7

Posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii dotyczących problemów wychowawczych i resocjalizacyjnych, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych i poglądów różnych autorów. KA6_UK3

Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy resocjalizacyjnej, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne. KA6_UO1

Pozytywnie zdany test wiedzy składający się z pytań otwartych i zamkniętych (51% całkowitego wyniku)