Uniwersytet w Białymstoku - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Elektronika

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 390-FM1-2ELE
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Elektronika
Jednostka: Wydział Fizyki
Grupy: Fizyka medyczna - I stopień stacjonarne - obow
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Wykład:

Zapoznanie studentów z podstawowymi układami elektronicznymi: analogowymi i cyfrowymi, ich zasadą działania i wykorzystaniem w technice pomiarowej.


Laboratorium:

Materiał realizowany na zajęciach laboratoryjnych ma charakter praktyczny w stosunku do treści wykładów. Celem ćwiczeń laboratoryjnych jest zapoznanie studentów z działaniem poszczególnych układów elektronicznych, ich charakterystykami, właściwościami oraz prawidłowym użyciem przyrządów pomiarowych.


Tryb prowadzenia przedmiotu:

w sali

Skrócony opis:

Zapoznanie studentów z podstawowymi układami elektronicznymi: analogowymi i cyfrowymi, ich zasadą działania i wykorzystaniem w technice pomiarowej.

Bierne obwody RC. Złącze p-n. Diody.

Wzmacniacze tranzystorowe (bipolarne i unipolarne).

Wzmacniacze operacyjne (podstawowe konfiguracje pracy).

Komparator.

Zasilacze i stabilizatory napięcia.

Elementy techniki cyfrowej (podstawowe układy stosowane w technice cyfrowej- bramki, dekodery, multipleksery, przerzutniki, liczniki).

Przetworniki ca i ac.

Pełny opis:

WYKŁAD

Pojęcia podstawowe.

1. Napięcia zmienne.

2. Uogólnione prawo Ohma (dla prostych elementów biernych).

3. Transmitancja układu.

Bierne elementy elektroniczne.

1. Rezystory i potencjometry - parametry charakterystyczne.

2. Kondensatory - parametry charakterystyczne.

3. Induktory - parametry charakterystyczne.

Bierne obwody RC, RL.

1. Układ dolnoprzepustowy:

- charakterystyka amplitudowa;

- charakterystyka fazowa;

- opis w dziedzinie czasu.

2. Układ górnoprzepustowy:

- charakterystyka amplitudowa;

- charakterystyka fazowa;

- opis w dziedzinie czasu.

3. Bierny filtr pasmowo- przepustowy.

4. Układy rezonansowe.

Diody.

1. Materiały półprzewodnikowe,

Złącze p-n (opis analityczny, charakterystyka prądowo-napięciowa).

2. Własności dynamiczne

3. Dioda Zenera.

4. Dioda pojemnościowe.

5. Dioda LED.

6. Fotodioda.

7. Dioda Schottky.

Tranzystory bipolarne.

1. Zasada działania tranzystora.

2. Charakterystyki statyczne.

3. Parametry graniczne.

4. Model mało-sygnałowy tranzystora

Wzmacniacze tranzystorowe.

1. Układ ze wspólnym emiterem - parametry.

2. Układ ze wspólnym kolektorem - parametry.

Tranzystory unipolarne : JFET, MOS FET

1. Zasada działania tranzystora.

2. Charakterystyki statyczne.Parametry graniczne.

3. Wzmacniacze na bazie tranzystorów polowych.

4. Porównanie tranzystorów bipolarnych i polowych.

Wzmacniacz operacyjny (WO).

1. Definicja i schemat ogólny.

2. Własności wzmacniacza idealnego.

3. Własności rzeczywistego WO (parametry katalogowe).

4. Podstawowe konfiguracje pracy:

- wzmacniacz odwracający;

- wzmacniacz nieodwracający;

- wtórnik napięciowy;

- wzmacniacz sumujący;

- wzmacniacz różnicowy;

Podstawowe konfiguracje pracy:

- wzmacniacz całkujący;

- wzmacniacz różniczkujący;

- konwerter prąd - napięcie.

5. Filtry aktywne (pasmowo-przepustowy).

Komparator

1. Definicja i schemat ogólny.

2. Własności komparatora idealnego.

3. Własności komparatora rzeczywistego.

4. Komparator bez histerezy

5. Komparator z histerezą.

6. Generator astabilny.

Układy zasilające.

1. Definicja układu zasilającego; parametry zasilaczy.

2. Schemat blokowy układu zasilającego o działaniu ciągłym.

3. Zasada działania układu zasilającego o działaniu ciągłym.

4. Elementy budowy stabilizatora napięcia ze sprzężeniem zwrotnym.

5. Zasilacz stabilizowany z diodą Zenera.

6. Zasilacz stabilizowany ze stabilizatorem kompensacyjnym.

Elementy techniki cyfrowej.

1. Algebra Boole'a. Podstawowe funkcje logiczne. Przykłady realizacji funkcji złożonych.

2. Parametry charakteryzujące techniki układowe.

3. Analiza wybranych technik układowych używanych do budowy układów cyfrowych.

4. Podstawowe układy stosowane w technice cyfrowej:

- bramki;

- dekodery

- multipleksery, demultipleksery

- przerzutniki: D, RS, T, JK;

- liczniki;

5. Porównanie układów cyfrowych:

serie: TTL, CMOS; podstawowe parametry.

Przetworniki ca i ac.

Zasada działania wybranych przetworników. Parametry.

LABORATOTORIUM

1.Zapoznanie się z budową i używaniem oscyloskopu wielokanałowego.

2.Badanie filtrów biernych zbudowanych na elementach RC.

3.Wyznaczanie podstawowych parametrów wzmacniaczy tranzystorowych (OE, OC).

4.Badanie wzmacniacza operacyjnego w różnych układach pracy, wyznaczanie parametrów. Analiza

pracy komparatorów (z histerezą i bez) oraz generatora astabilnego.

5.Analiza pracy układów zasilających zbudowanych w oparciu o różne elementy (np. prostownik jednopołówkowy lub dwupołówkowy, itd). Pomiar charakterystyk obciążeniowych układów zasilających.

Charakterystyki prądowo-napięciowe 4 diod: zwyklej, Zenera, LED i Schottky.

6.Realizacja dowolnych funkcji logicznych w oparciu o bramki NAND i NOR. Zaprojektowanie dwóch liczników modulo n w oparciu o układ scalony licznika 7490, 7491. Analiza pracy licznika synchronicznego i asynchronicznego.

7.Zapoznanie się z pracą dwóch przetworników: a/c (metoda kompensacji wagowej) i c/a (z siecią rezystorów o wartościach ważonych) do przetwarzania sygnałów. Szacowanie i analiza błędów cyfrowych i analogowych.

Literatura:

Literatura zalecana:

1.Rusek M., Pasierbiński J., Elementy i układy elektroniczne w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2009;

2.Watson J., Elektronika, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności , Warszawa 1999;

3.Tietze U., Schenk Ch., Układy półprzewodnikowe, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997;

4.Marciniak W. , Przyrządy półprzewodnikowe i układy scalone, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984;

5.Nadachowski M., Kulka Z., Analogowe układy scalone, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności , Warszawa 1983;

Literatura dodatkowa:

6.Pieńkos J., Turczyński J., Układy scalone TTL w systemach cyfrowych, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności , Warszawa 1986;

7.Kulka Z., Libura A., Nadachowski M., Przetworniki ac i ca, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności , Warszawa 1987;

8.Horowitz P., Hill W. – Sztuka elektroniki , tom 1 i 2., Wydawnictwo Komunikacji i Łączności , Warszawa 1997;

9.Chwaleba A., Moeschke B., Pracownia elektroniczna, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1998;

Efekty uczenia się:

Student: K_W25; X1P_W01; X1P_W05; K_W26; K_W27; K_W30; X1P_W06; K_U16; X1P_U01, K1P_U02; K_U17; X1P_U07; K_U26; X1P_U03; K_K02; X1P_K02; X1P_K03

1. uzyskuje wiedzę w zakresie podstawowych pojęć, teorii działania, projektowania, konstruowania prostych analogowych i cyfrowych układów elektronicznych oraz ich wykorzystania w technice pomiarowej

2. rozumie podstawy fizyczne elektroniki ciała stałego,

3. rozumie i potrafi wytłumaczyć działanie prostych elementów i układów elektronicznych, jest w stanie samodzielnie zbudować proste układy elektroniczne, zmierzyć ich parametry oraz wyciągać wnioski dotyczące otrzymanych wyników

4. umie analizować problemy z zakresu podstawowej elektroniki oraz znajdować ich rozwiązania w oparciu o uzyskaną wiedzę, wykonywać stosowne analizy ilościowe oraz formułować wnioski jakościowe,

5. umie ze zrozumieniem i krytycznie korzystać z zasobów literatury oraz zasobów Internetu w odniesieniu do problemów elektroniki,

6. potrafi skonfigurować układy pomiarowe do zmierzenia podstawowych parametrów zakresie elektroniki analogowej i cyfrowej,

7. umie posługiwać się podstawowymi przyrządami pomiarowymi, ze szczególnym uwzględnieniem oscyloskopu

8. nabiera umiejętności pracy w zespole laboratoryjnym, przyjmując w nim rolę wykonawcy lub koordynatora eksperymentu,

9. nabiera umiejętności organizowania pracy zespołu laboratoryjnego i przyjmowania odpowiedzialności za efekty jego pracy.

Metody i kryteria oceniania:

Cotygodniowe konsultacje.

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest wykonanie wszystkich ćwiczeń i ich zaliczenie. Student, legitymujący się usprawiedliwioną nieobecnością, ma prawo odrobić zaległe ćwiczenie w uzgodnionym z prowadzącym terminie. Nieobecność na 50% zajęć laboratoryjnych uniemożliwia otrzymanie zaliczenia z ćwiczeń laboratoryjnych.

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych.

Formy pomiaru/oceny pracy studenta:

• zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych ;

• egzaminy ustne

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.
ul. Świerkowa 20B, 15-328 Białystok tel: +48 85 745 70 00 (Centrala) https://uwb.edu.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)