Diagnostyka obrazowa

obowiązkowe

Anatomia i fizjologia człowieka 390-FM1-2AIFC

Znajomość podstaw anatomii człowieka

w sali

Zapoznanie studentów z podstawowymi technikami wykonywania badań metodą rezonansu magnetycznego, pozytonowej tomografii emisyjnej, tomografii komputerowej i ultrasonografii, nauka analizy danych i interpretacji obrazów dla wybranych jednostek chorobowych, nauka skutecznej komunikacji z pracownikami ochrony zdrowia oraz pacjentami.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy (Moduł 6: Kształcenie praktyczne i specjalistyczne)

Dziedzina i dyscyplina nauki: Dziedzina nauk ścisłych i przyrodniczych, Dyscyplina nauki fizyczne, Dziedzina nauk medycznych

Rok studiów/semestr: 3 rok/ 5 semestr

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: wykład - 30 godz., laboratorium - 15 godz.

Metody dydaktyczne: wykład, laboratorium, dyskusja, konsultacje,

Punkty ECTS: 2

Bilans nakładu pracy studenta: udział w wykładach (30 godz.), udział w laboratorium (15 godz.), udział w konsultacjach (5 godz.), praca własna w domu i przygotowanie do zaliczenia (10 godz.).

Wskaźniki ilościowe: nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającym bezpośredniego udziału nauczyciela - 1,8 ECTS; nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym - 0,6 ECTS.

Tematy podejmowane na Wykładzie:

1. Zapoznanie z pracowniami pozytonowej tomografii emisyjnej, rezonansu magnetycznego oraz tomografii komputerowej i ich wyposażeniem.

2. Omówienie podstawowych aspektów budowy i działania aparatury diagnostyki obrazowej.

3. Pozycjonowanie pacjenta.

4. Techniki obrazowania hybrydowego w obrazowaniu procesów nowotworowych.

5. Omówienie wybranych protokołów badań.

6. Zapoznanie ze współczesnymi metodami rezonansu magnetycznego – sekwencje dyfuzyjne i inne.

7. Anatomia radiologiczna wybranych jednostek chorobowych.

8. Kierunki rozwoju ultrasonografii – podstawy elastografii, badania z kontrastem.

Tematy podejmowane na Laboratorium:

1. Konwertowanie i odczytywanie danych obrazowania medycznego.

2. Segmentacja manualna oraz półautomatyczna obrazów strukturalnych rezonansu magnetycznego.

3. Fuzja obrazów uzyskanych metodą rezonansu magnetycznego oraz pozytonowej tomografii emisyjnej.

4. Pomiar objętości wybranych struktur mózgu w oparciu o powszechnie dostępne atlasy histologiczne.

5. Rejestracja liniowa oraz nieliniowa obrazów strukturalnych rezonansu magnetycznego do wzorca.

6. Analiza obrazów dyfuzyjnych rezonansu magnetycznego – wizualizacja tensora dyfuzji oraz map skalarnych.

Literatura podstawowa:

1. Pruszyński B., Diagnostyka obrazowa: podstawy teoretyczne i metodyka badań, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000

2. Cytowski J., Gielecki J., Gola A., Cyfrowe przetwarzanie obrazów medycznych. Algorytmy. Technologie. Zastosowania, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2008

3. Nowicki A., Ultradźwięki w medycynie, wprowadzenie do współczesnej ultrasonografii, Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN, Warszawa 2010

Literatura uzupełniająca:

1. Buxton R., B., Introduction to functional magnetic resonance imaging, principles and techniques, Cambridge University Press 2009

2. Bernstein M. A., King K. F., Zhou X. J., Handbook of MRI Pulse Sequences, Elsevier Academic Press 2004

3. Lele R. D., Principles and practice of nuclear medicine and correlative medical imaging, Jaype Brothers Medical Publishers Ltd. 2009

W zakresie wiedzy:

K_W20: rozumie podstawowe metody obrazowania z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego, zna budowę oraz zasady działania aparatury pomiarowej wykorzystującej zjawisko magnetycznego rezonansu jądrowego,

K_W23: zna budowę oraz zasady działania współczesnych diagnostycznych urządzeń medycznych, wykorzystujących promieniowanie jonizujące,

K_W27: zna fizyczne i matematyczne podstawy współczesnych metod obrazowania medycznego, w tym tomografii rentgenowskiej i komputerowej oraz obrazowania z wykorzystaniem metod niejonizujących.

W zakresie umiejętności

K_U16: umie ze zrozumieniem korzystać z komputerowych narzędzi do analizy danych eksperymentalnych,

K_U30: umie dobrać metodę obrazowania z wykorzystaniem magnetycznego rezonansu jądrowego do problemu eksperymentalnego lub praktycznego, w szczególności związanego z diagnostyką medyczną,

K_U32: umie komunikować się z personelem medycznym w zakresie problemów dotyczących fizyki medycznej.

Ponadto

- zna topografię narządów ciała ludzkiego i posługuje się mianownictwem anatomicznym,

- zna budowę ciała ludzkiego w podejściu topograficznym (kończyna górna i dolna, klatka piersiowa, brzuch, miednica, grzbiet, szyja, głowa) oraz czynnościowym (układ kostno- stawowy, układ mięśniowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układy płciowe, układ nerwowy i narządy zmysłów).

Wykład kończy się zaliczeniem ustnym lub pisemnym plus ewentualna aktywność na zajęciach.

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem pisemnym na ocenę, które polega na wykonaniu zadań na komputerze plus ewentualna aktywność na zajęciach. Dopuszczalna jest jedna nieobecność na zajęciach.