Seminarium doktorskie

obowiązkowe

Kultura religijna w Europie Środkowo-Wschodniej 430-KS2-1KON29

Kultura religijna w Europie Środkowo-Wschodniej 430-KS2-1KON29

Zajęcia są prowadzone 2 metodami: seminaryjną oraz indywidualnych konsultacji. Celem podstawowym seminarium jest przygotowanie słuchaczy do samodzielnej realizacji projektu badawczego, którego zwieńczeniem będzie napisanie pod kierunkiem prowadzącego rozprawy doktorskiej. Stąd przez cały czas trwania seminarium jego słuchacze zapoznawani są z różnymi kategoriami źródeł historycznych, metodami ich analiz oraz różnymi interpretacjami wyników. Ważną rolą seminarium jest zapoznanie ze stanem badań w poszczególnych obszarach problemowych oraz bieżąca obserwacja najnowszych dokonań polskiej i zagranicznej historiografii. W zalezności od tempa prowadzonych prac studyjnych w archiwach i bibliotekach naukowych doktoranci prezentują ich wyniki. Każde wystąpienie doktoranta poddawane jest dyskusji, a następnie formułowane są dalsze zalecenia.

mieszany: w sali i zdalnie
w sali

Seminarium doktorskie służy pomocą doktorantom przy pisaniu dysertacji. W trakcie seminarium poruszane są zagadnienia z zakresu metodologii, przede wszystkim dotyczące hermeneutyki źródła pisanego, ale także służą rozwiązywaniu nietypowych problemów, wyjaśnianiu niezrozumiałych ustępów źródeł itd. W trakcie seminarium doktoranci przedstawiają części swej pracy, nad którymi toczy się następnie dyskusja.

Na seminarium doktorskim sukcesywnie odbywają się dyskusje merytoryczne z zakresu tematyki podejmowanej przez doktorantów, a także poświęcone najnowszym publikacjom na temat historii i polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych. W ramach spotkań omawiane są także zagadnienia metodologiczne oraz wszelkie inne kwestie pomocne przy pisaniu rozprawy doktorskiej. Uczestnicy seminarium prezentują kolejne rozdziały dysertacji, które są dyskutowane w gronie seminaryjnym.

Literatura podstawowa:

1. P. Burke, Historia i teoria społeczna, Kraków 2000

2. P. Burke, Historia kulturowa,. Wprowadzenie. Kraków 2008

3. E. Domańska, Mikrohistorie, Poznań 1999

4. A.F. Grabski, Dzieje historiografii, Poznań 2006

5. G. G. Iggers, Historiografia XX wieku, Warszawa 2010

6. D. R. Kelley, Granice historii. Badanie przeszłości w XX wieku, Warszawa 2009

7. K. Pomian, Historia. Nauka wobec pamięci, Lublin 2006

8. J. Wijaczka, Historiografia polska epoki wczesnonowożytnej po 1989 roku. Próba oceny, ,,Historyka'', t. 47, 2017, 7-75

9. Causa creandi. O pragmatyce źródła historycznego, red. S. Rosik, P. Wiszewski, Wrocałw 2005

Ponadto literatura jest dobierana indywidualnie i jest związana z tematyką pracy doktorskiej.

KP7_WG1 - absolwent w pogłębionym stopniu uporządkowane fakty i zjawiska z zakresu historii, prowadzące do specjalizacji w wybranych obszarach badań historycznych

KP7_WG4 - absolwent zna w pogłębionym stopniu zagadnienia historii powszechnej na poziomie zaawansowanym w zakresie przynajmniej jednej epoki historycznej związanej ze specjalizacją badawczą oraz dorobek historiografii w tym zakresie

KP7_WG6 - absolwent zna w pogłębionym stopniu metody krytyki, analizy i interpretacji różnorodnych źródeł, rozumiejąc ich przydatność w badaniach historycznych

KP7_WG7 - absolwent zna w pogłębionym stopniu metody i sposoby tłumaczenia tekstów dotyczących zagadnień historycznych przynajmniej z jednego języka obcego nowożytnego i tekstów źródłowych w języku właściwym dla badanej dziedziny

KP7_WG10 - absolwent zna w pogłębionym stopniu wiedzę z zakresu metodologii historii

KP7_WK4 - absolwent zna dogłębnie zasady ochrony praw własności intelektualnej na potrzeby przygotowywanej pracy magisterskiej i innych projektów

KP7_UW1 - absolwent potrafi samodzielnie zdobywać i pogłębiać wiedzę oraz doskonalić umiejętności badawcze w sposób uporządkowany i systematyczny, wykorzystując nowoczesne techniki pozyskiwania, klasyfikowania i analizowania informacji

KP7_UW2 - absolwent potrafi formułować tematy badawcze; stosując metody i techniki badań w zakresie wybranej dziedziny historii oraz posługując się teoriami i paradygmatami badawczymi

KP7_UW3 - absolwent potrafi analizować, interpretować i wykorzystywać dla potrzeb własnych badań teksty historiograficzne, teksty źródłowe oraz inne nośniki pamięci, przeprowadzając ich pogłębioną krytykę

KP7_UW6 - absolwent potrafi przygotować w języku ojczystym tekst naukowy (w tym pracę dyplomową) z aparatem krytycznym, poprawnie stosując różnorodne formy pisarstwa historycznego

KP7_UK3 - absolwent potrafi zaprezentować swój dorobek naukowy (m.in. na egzaminie magisterskim)

KP7_KK2 - absolwent jest zdolny do okazywania zrozumienia dla świata wartości i postaw ludzi w różnych okresach i kontekstach historycznych

KP7_KR2 - absolwent jest zdolny do ciągłego rozwoju swoich zainteresowań i kompetencji fachowych, społecznych i kulturalnych

ocenianie ciągłe postępów doktoranta

Seminarium doktorskie ma na celu wsparcie doktoranta w samodzielnym przygotowaniu rozprawy doktorskiej pod opieką naukową promotora.

Omawianie kolejnych etapów pracy „Pietyzm na Śląsku Cieszyńskim w świetle działalności pastora Johanna Adama Steinmetza w latach 1709-1730”: ustalenie tematu i problematyki, konspekt, omawianie źródeł i literatury; Omaawianie kolejnych rozdziałów:

Sytuacja wyznaniowa na Śląsku Cieszyńskim XVI-XVIIIw.

Powstanie pietyzmu w Rzeszy Niemieckiej

Ugoda w Altranstadt

Powstanie parafii protestanckiej w Ciedzynie

Budowa kościoła Łaski

Powstanei i funckjonowanie szkoły

Procesy pietystów

Opracowania, pogłębiające problematykę doktoratu

obowiązkowe

Kultura religijna w Europie Środkowo-Wschodniej 430-KS2-1KON29

Kultura religijna w Europie Środkowo-Wschodniej 430-KS2-1KON29

w sali

Zajęcia są prowadzone w postaci spotkań seminaryjnych oraz indywidualnych konsultacji. Głównym celem seminarium jest przygotowanie doktorantów do samodzielnych poszukiwań badawczych i realizacji kolejnych etapów w pracach nad doktoratem. Uczestnicy seminarium prezentują wyniki swoich badań i kolejne rozdziały rozpraw doktorskich, które są dyskutowane w gronie seminaryjnym.

Na seminarium doktorskim sukcesywnie odbywają się dyskusje merytoryczne z zakresu tematyki podejmowanej przez doktorantów, a także poświęcone najnowszym publikacjom na temat historii i polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych. W ramach spotkań omawiane są także zagadnienia metodologiczne oraz wszelkie inne kwestie pomocne przy pisaniu rozprawy doktorskiej. Uczestnicy seminarium prezentują kolejne rozdziały dysertacji, które są dyskutowane w gronie seminaryjnym.

Literatura podstawowa:

1. P. Burke, Historia i teoria społeczna, Kraków 2000

2. P. Burke, Historia kulturowa,. Wprowadzenie. Kraków 2008

3. E. Domańska, Mikrohistorie, Poznań 1999

4. A.F. Grabski, Dzieje historiografii, Poznań 2006

5. G. G. Iggers, Historiografia XX wieku, Warszawa 2010

6. D. R. Kelley, Granice historii. Badanie przeszłości w XX wieku, Warszawa 2009

7. K. Pomian, Historia. Nauka wobec pamięci, Lublin 2006

8. J. Wijaczka, Historiografia polska epoki wczesnonowożytnej po 1989 roku. Próba oceny, ,,Historyka'', t. 47, 2017, 7-75

9. Causa creandi. O pragmatyce źródła historycznego, red. S. Rosik, P. Wiszewski, Wrocałw 2005

Ponadto literatura jest dobierana indywidualnie i jest związana z tematyką pracy doktorskiej.

samodzielnej realizacji projektu badawczego, którego zwieńczeniem będzie napisanie pod kierunkiem prowadzącego rozprawy doktorskiej. Stąd przez cały czas trwania seminarium jego słuchacze zapoznawani są z różnymi kategoriami źródeł historycznych, metodami ich analiz oraz różnymi interpretacjami wyników. Ważną rolą seminarium jest zapoznanie ze stanem badań w poszczególnych obszarach problemowych oraz bieżąca obserwacja najnowszych dokonań polskiej i zagranicznej historiografii. W zalezności od tempa prowadzonych prac studyjnych w archiwach i bibliotekach naukowych doktoranci prezentują ich wyniki. Każde wystąpienie doktoranta poddawane jest dyskusji, a następnie formułowane są dalsze zalecenia.