Język a kultura

obowiązkowe

w sali

Wykłady są poświęcone analizie związków pomiędzy językiem, kulturą i umysłem. Ze względu na specyfikę studiów zagadnienia będą omawiane głównie z perspektywy filozofii kultury, filozofii egzystencjalnej antropologii i psychoanalizy kultury. Tym niemniej poruszone także zostaną obszary związane z lingwistyką kulturową oraz psycholingwistyką.

Wymagana jest ogólna wiedza o kulturze, języku i komunikacji wyniesiona ze szkoły średniej i pierwszych lat studiów na kulturoznawstwie.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Studia stacjonarne

Język wykładowy: polski

Przedmiot obowiązkowy

Dziedzina: nauki humanistyczne

Dyscyplina: kulturoznawstwo (nauki o kulturze i religii)

Rok studiów III, semestr 6

Liczba godzin dydaktycznych - 30

Punkty ECTS - 3

Bilans nakładu pracy - 90 godzin

(Uczestnictwo w wykładzie - 30; samodzielna lektura - 30; przygotowanie do zaliczenia - 20 g., zaliczenie - 5 g., konsultacje - 5 g.)

Nakład pracy wymagający obecności nauczyciela - 60 g. (2 p.)

Praca samodzielna studenta - 30 g. (1p.)

Lektura (wybór):

Chomsky N. (2000). New Horizons in the Study of Language and Mind, Cambridge University Press.

Chomsky N. (2005). O naturze i języku, Warszawa: Axis.

Dudek Z.W., Pankalla A. (2005). Psychologia kultury. Doświadczenia graniczne i transkulturowe, Warszawa: ENETEIA.

Foucault M. (2012). Hermeneutyka podmiotu, tłum. M. Herer, Warszawa: PWN.

Freud S. (1993). Dowcip i jego stosunek do nieświadomości, tłum. R. Reszke, Warszawa: Wydawnictwo Sen-KR.

Fromm E. (1994). Zapomniany język. Wstęp do rozumienia snów, baśni

i mitów, tłum. J. Marzęcki, Warszawa: PIW.

Gadamer H.-G. (1997), Prawda i metoda. Zarys hermeneutyki filozoficznej, tłum. B. Baran, Warszawa: PWN.

Heidegger M. (1994). Bycie i czas, tłum. B. Baran, PWN: Warszawa.

Jaspers K. (1991). Rozum i egzystencja. Nietzsche i chrześcijaństwo, Warszawa: PWN.

Korporowicz L. (1993), Tworzenie sensu: Język, kultura, komunikacja, Warszawa: Oficyna Naukowa.

Lacan J. (1996). Funkcje i pole mówienia i mowy w psychoanalizie, Warszawa: KR.

Lacan J. (2014). Seminarium III. Psychozy, tłum. J. Waga, Warszawa: PWN.

Lacan J. (2015). Mit indywidualny neurotyka albo Poezja i prawda w nerwicy, tłum. T. Gajda i in., Warszawa: KR.

Lakoff G., Johnson M. (2010). Metafory w naszym życiu, tłum. T.P. Krzeszowski, Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

Nakamura H., Systemy myślenia ludów Wschodu. Indie, Chiny, Tybet, Japonia, tłum. M. Kanert, W. Szkudlarczyk-Brkić, Kraków: WUJ.

Platon (1990). Kratylos, tłum. W. Stefański, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Pratkanis A., Aranson E. (2004). Wiek propagandy, tłum. J. Radzicki, M. Szuster, Warszawa: PWN.

Rorty R. (1999). Obiektywność, relatywizm i prawda. Pisma filozoficzne, t. 1, tłum. J. Margański, Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

Roudinesco E. (2005). Jacques Lacan. Jego życie i myśl, tłum. R. Reszke, Warszawa: Wydawnictwo KR.

Sapir E. (1978) Kultura, język, osobowość. Wybrane eseje, tłum. B. Stanosz. R. Zimand, Warszawa: PIW..

Whorf B.L. (2002). Język, myśl i rzeczywistość, tłum. T. Hołówka, Warszawa: Wydawnictwo KR.

Wierzbicka A. (2013). Słowa klucze. Różne języki – różne kultury, tłum. I. Duraj-Nowosielska,Warszawa: WUW.

Wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne studenta:

K_W03, K_W-08 K_W09: uświadamia sobie wielopłaszczyznowe związki i zależności pomiędzy językiem a kulturą (H1A_W05, H1A_W04, H1A_03);

K_W013: ma podstawową świadomość kompleksowej natury języka oraz jego złożoności i historycznej zmienności znaczeń (H1A_W09)

K_U14: _rozumie odmienne postrzeganie życia społecznego i zjawisk kulturowych przez osoby wywodzące się z różnych wspólnot językowych (H1A_U07)

K_U05, KU_06: nabywa umiejętności rozpoznawania i interpretowania związków między językiem a różnymi obszarami ludzkiego doświadczenia kulturowego (H1A_U03, H1A_05)

K_K03: jest otwarty na nowe idee i rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji komunikacyjnej w świecie wielu kultur i kodów językowych (H1A_K01)

K_K07: ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowo-językowego (H1A_05)

Metody weryfikacji efektów (K_W03, K_W-08 K_W09, K_W013, K_U14, K_U05, KU_06, K_K03, K_K07) - zaliczenie pisemne (esej, recenzja) z tematyki wykładowej oraz inspirowanej literaturą przedmiotu.

Wykład, dyskusja.

Jako że przedmiot składa się tylko z wykładów dopuszczone są dwie nieusprawiedliwione nieobecności.

Zaliczenie: esej, recenzja wybranego artykułu, udział w dyskusji i w wykładach.